Hoe kom je de dag door?

Hoe kom je de dag door?

Die vraag wordt mij regelmatig gesteld.

Mensen reageren verheugd als ik iets fysieks heb gedaan. Als ik vertel dat ik op de fiets naar de Plus ben gegaan om een zak drop te halen wordt dat ontvangen alsof ik een buitengewoon bijzondere prestatie heb verricht. Nu kan ik dat ook wel begrijpen. Fietsen staat voor “het gaat lichamelijk goed” en drop staat voor “ ze heeft echt zin in eten”. Ik moet eerlijk bekennen dat het voor mij nog niet zolang geleden een enorme prestatie was om a) de fiets op de oprit te zetten, b) de weg over te steken zonder dat ik werd platgereden en c) überhaupt iets naar binnen te willen werken.

Na de vakantie had ik echt het plan om weer regelmaat in mijn leven te brengen. Ook ik dacht hierbij aan fysieke dingen. Elke dag even naar mijn werk, het liefst om ook daadwerkelijk te werken. Elke dag boodschappen doen, elke dag om 7 uur eruit.

Na een week kwam ik mezelf al tegen. Ik heb het nog geprobeerd te negeren door gewoon hard te roepen dat het allemaal weer fantastisch ging. Hoe harder ik riep, hoe harder ik tegen de door mijzelf gecreëerde “ik kan het weer” betonnen muur aanliep. Hoe ik meer ik probeerde er overheen te komen, hoe hoger de muur werd. Noem het maar eigenwijsheid. Noem het maar leven met de illusie dat het misschien ooit weer even als vroeger kan zijn. Niets menselijks is mij vreemd ;-)

Mijn lieve huisgenoten wisten het al langer. Dat kan ook moeilijk anders, zij zaten opgescheept met een rochelend, hoestend stuk eigenwijsheid. Goede nachtrust konden ze wel vergeten. Niet echt fijn als je ’s morgens gewoon naar je werk of school moet. Maar klagen deden ze niet, de schatten.

Hoogste tijd dus om door mijn eigenwijsheid heen te wroeten om weer bij de werkelijkheid te komen. Eerlijk is eerlijk, de door nesteldrang gedreven opruimwoede helpt hierbij. Als ik om me heen kijk ervaar ik rust en ruimte. Dit helpt me om eerlijk tegenover mezelf te zijn en te aanvaarden dat ik nooit meer zo kan leven als ik 2 jaar geleden kon.

Lijstje met “ deze prut moet ik aanvaarden”

Niet het makkelijkste lijstje om te maken. Toch moet ik van mezelf het lijstje maken. Gewoon omdat het dan ook daadwerkelijk realiteit wordt voor mij. Nu is het niet de tijd om maar gewoon door te gaan, desnoods met je kop in het zand en je kont tegen de krib.

Mijn tijd is te kort om verspilt te worden aan proberen te leven alsof er niets aan de hand is.

Hallo Petra, tijd voor een realiteitscheck.

#1 Vergeet het ’s morgens zomaar uit bed springen . Je mag al blij zijn als je strompelend de badkamer haal. Je knieën en voeten doen pas na een uurtje weer helemaal mee met je lijf. Tot die tijd gedragen ze zich als onderdelen van een Voodoo pop die gebruikt wordt.

#2 Probeer niet andermans tempo te volgen. Doe je dat wel, dan gaan je longen rare geluiden produceren en volgt onherroepelijk een uitputtende hoestbui van minimaal 3 uur.

#3 Volg je regel 2 niet op dan houdt dat automatisch in dat je Sesamstraat niet haalt omdat je dan als een Zombie door het huis heen schuifelt of uitgeteld op bed ligt. In het slechtste geval lig je als een Zombie in bed ; -).

#4 Neem de tijd om je gedachten en gevoelens op een rij te krijgen, ook al betekent dit dat je twee uur aan tafel zit hiervoor. Vergeet niet dat angstige, verdrietige en boze gedachten ook een plek moeten krijgen. Doe je dit niet dan blijf je onrustig heen en weer drentelen.

#5 Aanvaard dat je leven nooit meer zo wordt als voor de diagnose ongeneeslijk ziek. Als je dit kan dan mag je het etiket “levenskunstenaar” op je voorhoofd plakken.

Hoe kom ik de dag door.

Ik probeer mijn “prut” lijstje na te leven, maar dan wel met een glimlach op mijn gezicht en een traan als het niet zo gaat als ik wil.

Intens genieten van : het samenzijn met Rik, mijn kinderen, mijn familie, mijn vrienden, de mensen die over de vloer komen, op visite gaan, gesprekken, heerlijk eten, lachbuien over blunders van vroeger, lachbuien over blunders van nu, nieuwe dingen doen, uitjes, high tea met Maris, stomme spelletjes spelen op Facebook, TLC kijken, naar het plafond staren, een warme pittenzak op mijn rug, herinneringen ophalen, herinneringen maken, foto’s kijken, lummelen aan de keukentafel, te veel koffie drinken, and so on.

Kortom, goed dat ik pas op de plaats heb gemaakt.