Missie: Cynthia vetmesten
Een bijwerking van de chemotherapie is misselijkheid en dat zorgt ervoor dat je niet zoveel eet… Daarnaast heb ik ook minder eetlust. Dat had ik al wel voor de chemotherapie, maar het is verergert sinds start chemo. Dus ik moet mijzelf echt dwingen om te eten. Dat is best bijzonder voor mij, want zoals de mensen die mij goed kennen weten: ik hou wel van een burgerke! En een lekkere steak gaat er ook wel in 😊 Maar ik stond dus een paar dagen geleden op de weegschaal en tot mijn schrik woog ik 58.4 kg. Dat is niet veel. En zeker niet met mijn lengte van 1.73m, want bij 55 kg heb ik officieel ondergewicht. Nu zie je dat niet op alle delen van mijn lichaam… van mijn kont lijkt maar niet echt veel af te gaan… maar het is gewoon niet iets wat ik wil. Het meest wat ik ooit gewogen heb was tijdens/na corona (2021/begin 2022), toen was ik rond de 69 kg en mijn ideale gewicht is altijd 62 kg geweest (dat woog ik voordat ik kinderen kreeg) dus ergens daartussen vind ik goed.
Dus… mijn missie is om mezelf vet te mesten op de dagen dat dat lukt, zodat ik wat reserves heb voor de dagen dat ik niet zoveel kan eten. Nu kan ik sowieso dus niet zoveel eten, dus ik ben vooral aan het kijken naar wát ik eet. En dat is even een omschakeling van wat ik gewend ben. Ik heb namelijk erfelijk hoog cholesterol (al jaren onder controle met pillen) dus ik ben gewend om vooral halfvolle en magere producten te eten en drinken, ik eet bijv. ook vaak skyr (0% vet) en drink vooral water, thee en af en toe crystal clear (0% suiker en 0% vet). Niet om af te vallen, maar gewoon om gezond te eten en drinken. En een mens moet natuurlijk ook kunnen genieten dus daar ging dan wel regelmatig een lekkere burger of steak in 😊 En de week voor mijn menstruatie ook wel een zak chips of een pakje tuccies 😊😊 Wat er overigens nu wel goed in gaat is ijs. Dus daar eet ik een flinke bak van elke avond en ik heb nu ook slagroom gekocht voor extra calorietjes. Maar ik drink nu dus volle melk, volle chocolademelk, sapjes en eet griekse yoghurt 10% vet, dubbele 48+ oude kaas op mijn bolletje, (extra) jus bij mijn aardappelen, etc. Het lijkt allemaal te werken, want vanochtend woog ik een mooie 60.0 kg.
Door de chemotherapie heb ik ook een verhoogde kans op ontstekingen. Dat merk ik al wel, want ik heb een paar kleine ontstekingen in mijn mond. Ik poets nu dus zo’n 4x per dag mijn tanden met een zachte borstel en spoel meerdere keren per dag met een zoutoplossing. Wat overigens echt smerig is, niet zo fijn als je misselijk bent dus.
Oh en trouwens… Ik voel Ed minder! Voor de mensen die net ‘inschakelen’, Ed is de tumor 😉 Maar ik weet dus niet of het tussen mijn oren zit, want geen idee of het al zo snel kan, maar ik voel Ed echt minder. Een paar dagen geleden stond ik onder de douche te voelen (púúr voor medische redenen mensen!😉) en toen viel het mij op. Ook bijzonder trouwens, voor de eerste keer in 16 jaar moest ik mijn vriend overtuigen om aan mijn borst te zitten… hij vindt het allemaal maar akelig, wat ik ook wel begrijp hoor. Maar het lijkt er dus op dat Ed of al kleiner is, of een beetje hard to get aan het spelen is. We gaan het zien!
Wat ik ook nog even wil zeggen is dat je kanker niet alleen hebt, je hebt het echt samen. Nu moet ik wel eerlijk zeggen dat ik mijn vriend wel een beetje kut/plaag als hij zegt dat we de diagnose samen hebben. Ik zeg dan: “ja, ik zal eraan denken als ik boven de wc hang of als ze weer een naald in mij stoppen of in mij snijden” 😊 en dan zegt hij: “ik voel het allemaal net zo erg met je mee”, waarop ik dan op de meeste sarcastische toon weer zeg: “ja… ik heb echt met je te doen”. 😊😊 Maar oké ik ben degene die het moet ondergaan, maar het heeft zo’n impact op mijn geliefden ook, zeker mijn vriend, dat het echt een diagnose is die je samen krijgt. Voor de mensen die dit lezen met een partner met kanker: blijf ook goed voor jezelf zorgen en dan niet alleen omdat jij belangrijk bent ter ondersteuning van je partner, maar omdat jij ook gewoon een mens bent die dat verdiend ♥ En praat goed met elkaar, over wat het allemaal met je doet. Ik probeer steeds in te checken bij mijn vriend, gewoon door te vragen hoe het met hem gaat, of hij het allemaal nog trekt, en wat ik kan doen om het te verlichten.