Hormoonbehandeling

Vandaag hebben we een gesprek met de verpleegkundig specialist oncologie over de start van de hormoonbehandeling. De keus is gevallen op Tamoxifen voor de eerste twee á drie jaar, daarna kan ik overstappen op een aromataseremmer. Tamoxifen blokkeert de receptoren van de kankercellen die hierdoor geen seintje krijgen om te delen en daardoor langzaam afsterven. De belangrijkste bijwerkingen zijn versterkte overgangsklachten als opvliegers, nachtzweten, slapeloosheid, droge huid, stijve en pijnlijke gewrichten, hoofdpijn, misselijkheid, gewichtstoename, vocht vasthouden, libidoverlies, stemmingswisselingen en depressiviteit. Verder is er een verhoogde kans op trombose met longembolie of herseninfarct. We zullen zien wat het gaat brengen.

De verpleegkundige zit een beetje te vissen hoe ik mijn dagelijks leven weer oppak. Ze probeert in te schatten of ze me moet aanmoedigen om meer te doen of juist moet afremmen om minder te doen. Waarschijnlijk heeft ze me ingeschat als iemand die snel te veel doet, want ze waarschuwt me om vooral rust te blijven nemen en langzaam op te bouwen. Niet teveel hooi op de vork nemen en tijd nemen om te verwerken wat er allemaal is gebeurd.

Verder bedankt ze ons voor het leuke kaartje dat we haar hebben gestuurd. We hadden namelijk een foto van ons gemaakt, toostend onder de vlag met de tekst: de vlag in top, een half jaar chemo zit erop! Deze hadden we met een persoonlijk bedankje naar de verpleegkundigen van de dagbehandeling, de verpleegkundig specialist oncologie en de oncoloog gestuurd. Bij de verpleegkundigen van de dagbehandeling had ik erbij gezet: ‘jullie zijn fantastisch’ en dat meen ik ook. Ze houden rekening met al onze wensen, twijfels en vragen.

Ik hoef pas over drie maanden terug te komen bij de verpleegkundig specialist oncologie, behalve als ik weer last krijg van vocht in mijn armen en benen of als ik teveel bijwerkingen van de Tamoxifen ervaar. Dan moet ik contact opnemen.