Chemo effecten

De eerste dagen na de chemokuur zijn mijn zintuigen overprikkeld. Geluid komt keihard binnen. Ik verdraag geen televisie of muziek. Mijn hersenen hebben moeite om informatie te verwerken. Ik heb problemen met lezen, de letters dansen op het papier alsof ik mijn ogen niet meer kan focussen. Alles is teveel en maakt me prikkelbaar. Mijn reukvermogen is uitgegroeid tot magische proporties, de geringste geurtjes neem ik waar en ze irriteren me mateloos. Van sommige geuren krijg ik acuut hoofdpijn, anderen vervullen me met walging en maken me misselijk en weer anderen werken als een rode lap op een stier, ik verander dan acuut in een briesend en tierend wezen. Er hoeft sowieso maar weinig te gebeuren of de vlam slaat in de pan.

Smaak is nog zoiets wonderlijks dat door de chemo op onverklaarbare wijze is veranderd. Zomaar ineens kan ik walgen van eten dat ik voorheen toch echt heerlijk vond. Vlees en vis zijn op dit moment weinig in trek. Ik ervaar een grote weerzin tegen vlees, maar toch eet ik het af en toe voor de eiwitten en de vitamine B12. Heb ik de hele zomer en herfst gesnoept van soepjes, ik moet er nu niet aan denken. Water en thee vind ik ronduit smerig en krijg ik met moeite doorgeslikt. Vooral zure, frisse dingen smaken nog lekker, zoals salades en fruit. Ik eet sinaasappels bij de vleet en ook uitgeperst citroensap met water vind ik erg lekker.

Door de chemo krijg ik te maken met grote hormoonschommelingen die de hele huishouding van mijn lichaam in de war sturen. Niet alleen mijn humeur schommelt van prikkelbaar, labiel en depressief naar euforisch en blij, maar ook mijn thermostaat is volledig in de war. Soms staan al mijn aders open en komt de stoom bijna uit mijn oren, maar als ik dan mijn temperatuur opneem haal ik nauwelijks de 36 graden. Dan weer heb ik koude rillingen, terwijl ik met een dikke fleecetrui en een warme deken over op de bank zit. Of ik lig in bed te rillen met twee dekbedden en een kruik, om dan tien minuten later nat van het zweet wakker te worden. Mijn zweet krijgt ook een vieze, penetrante geur waar ik met mijn scherpe neus zelf onpasselijk van word.

Mijn maag en darmen zijn opgezwollen en zitten vol met lucht. Ik heb een buik alsof ik zes maanden zwanger ben. De vertering is een puinhoop. Al mijn slijmvliezen zijn uitgedroogd en aangetast, dus ook die van mijn maag en darmen. Mijn ogen doen zeer en branden. Mijn huid is ruw en droog ook al smeer ik deze iedere dag in met olie. Mijn hart bonkt snel en onregelmatig bij de geringste inspanning. Nu maar hopen dat het ook iets met de kankercellen doet.