Stomaatje??
De scans zijn gemaakt, het darmonderzoek is geweest. Mijn darm is goed hersteld van de bestraling. Er is nog een klein rood puntje gevonden. Tegen de verwachting, blijkt dat kanker te zijn. Op de scans zijn nog steeds de uitzaaiingen zichtbaar. Deze gaan misschien nog verder krimpen.
AzM heeft geanticipeerd op de mogelijkheid van deze uitslag. Er is al een operatie gepland. Die operatie kan op hele korte termijn plaats vinden.
Als de tumor gaat groeien en de verkeerde uitgaat, wordt een permanent stoma onvermijdelijk. De arts adviseert om nu te handelen. Ga daar eens rustig over nadenken zegt ie...
Mijn zus heeft eens gevraagd; wat ga je doen met die stoma? Wat ga je doen als het er echt op aankomt? Ik wist het echt niet. Sommige dingen beslis je pas op het moment dat je kiest...
Nu is dat moment gekomen.
Maar het is anders dan ik me had voorgesteld. De vraag gaat niet over wel of geen stoma. De vraag gaat over vertrouwen.
Wat heb je toch tegen een stoma? Dat is me de afgelopen maanden veel gevraagd. De gedachten om de rest van mijn leven een stoma te dragen, vervult me met woede. En daar ben ik bang voor. Woede omdat ik de stoma niet kan accepteren. Wat voor een leven gaat dat worden? Wat gaat dat betekenen voor mijn omgeving? Ik heb veel goed bedoelde adviezen gekregen en die waardeer ik ook. Maar ik moet de gevolgen dragen, voor de rest van mijn leven. Dat is alleen maar mogelijk als ik achter mijn keuze sta.
Ik had gehoopt nooit voor die keuze te komen. Dat de kanker weg zou gaan. Maar dat is niet gebeurd. Nu sta ik met de rug tegen de muur. De kanker is veel sterker dan ik. De kanker is sterker dan chemo, bestraling en paddestoelen. Niets doen is geen optie, maar de gevolgen van de operatie zijn groot...
Er is iets veranderd in de afgelopen maanden. Ik heb alles gedaan wat in mijn mogelijkheden ligt, om een stoma te voorkomen. Ik denk dat ik daardoor kan berusten in een stoma voor het leven. Dat geeft een soort rechtvaardiging om het risico te nemen.
Maar de doorslag wordt gegeven door deze arts. Die is achter mij gaan staan. Hij liet zich niet stoppen door richtlijnen. Hij liet zich niet stoppen door het multidisciplinair team. Op beslissende momenten koos hij voor zijn patient, voor mij... Hij gaat alles doen om een stoma te voorkomen. 't is een vechter!
Ik heb geen bedenktijd nodig...
AzM heeft geanticipeerd op de mogelijkheid van deze uitslag. Er is al een operatie gepland. Die operatie kan op hele korte termijn plaats vinden.
Als de tumor gaat groeien en de verkeerde uitgaat, wordt een permanent stoma onvermijdelijk. De arts adviseert om nu te handelen. Ga daar eens rustig over nadenken zegt ie...
Mijn zus heeft eens gevraagd; wat ga je doen met die stoma? Wat ga je doen als het er echt op aankomt? Ik wist het echt niet. Sommige dingen beslis je pas op het moment dat je kiest...
Nu is dat moment gekomen.
Maar het is anders dan ik me had voorgesteld. De vraag gaat niet over wel of geen stoma. De vraag gaat over vertrouwen.
Wat heb je toch tegen een stoma? Dat is me de afgelopen maanden veel gevraagd. De gedachten om de rest van mijn leven een stoma te dragen, vervult me met woede. En daar ben ik bang voor. Woede omdat ik de stoma niet kan accepteren. Wat voor een leven gaat dat worden? Wat gaat dat betekenen voor mijn omgeving? Ik heb veel goed bedoelde adviezen gekregen en die waardeer ik ook. Maar ik moet de gevolgen dragen, voor de rest van mijn leven. Dat is alleen maar mogelijk als ik achter mijn keuze sta.
Ik had gehoopt nooit voor die keuze te komen. Dat de kanker weg zou gaan. Maar dat is niet gebeurd. Nu sta ik met de rug tegen de muur. De kanker is veel sterker dan ik. De kanker is sterker dan chemo, bestraling en paddestoelen. Niets doen is geen optie, maar de gevolgen van de operatie zijn groot...
Er is iets veranderd in de afgelopen maanden. Ik heb alles gedaan wat in mijn mogelijkheden ligt, om een stoma te voorkomen. Ik denk dat ik daardoor kan berusten in een stoma voor het leven. Dat geeft een soort rechtvaardiging om het risico te nemen.
Maar de doorslag wordt gegeven door deze arts. Die is achter mij gaan staan. Hij liet zich niet stoppen door richtlijnen. Hij liet zich niet stoppen door het multidisciplinair team. Op beslissende momenten koos hij voor zijn patient, voor mij... Hij gaat alles doen om een stoma te voorkomen. 't is een vechter!
Ik heb geen bedenktijd nodig...
