Oorlog
Het herstel verloopt vlot. Dan komt de dag van vertrek. Thuis word ik enthousiast begroet door onze westie. Even later lopen we samen te wandelen.
De stoma doe ik zelf. De eerste week gaat dat heel goed. Er zit een dag tussen, dat ik twee afspraken heb. Ik ben de hele dag van huis, best spannend! Bij binnenkomst, informeer ik de mensen dat ik een stoma draag en dat ik geen controle over de geluiden heb. Daar wordt heel goed op gereageerd.
Dan gebeurden wat 'ongelukjes'. Eigenlijk zijn het gewoon beginnersfouten. Zakje niet goed aangeklikt, zakje niet gesloten, koffer tegen de buik. Op de verkeerde zij draaien, etc.
Normaal kan ik relativeren. Nu lukt dat niet meer. Ik raak geirriteerd, ik word boos, ik krijg woedeaanvallen. Mijn stoma is tijdelijk, maar dat doet er niet toe. Ik begin het op mijn omgeving af te reageren. Het onderwerp stoma is onbespreekbaar geworden. Door mijn onredelijke houding, wordt de situatie alleen maar erger. Het is oorlog!
Door de stomaverpleegkundige komt de ommekeer. Het materiaal wordt wat aangepast. Ik ga haar tips opvolgen. Maar het belangrijkste, ik vind er de rust terug. Onbegrijpelijk... Alles komt weer onder controle.
Dan volgt een nagenoeg probleemloze periode. De stoma wordt onderdeel van m'n leven. Het fietsen is wel anders. Elke hobbel in de weg, komt onprettig door in de buikstreek.
De stoma doe ik zelf. De eerste week gaat dat heel goed. Er zit een dag tussen, dat ik twee afspraken heb. Ik ben de hele dag van huis, best spannend! Bij binnenkomst, informeer ik de mensen dat ik een stoma draag en dat ik geen controle over de geluiden heb. Daar wordt heel goed op gereageerd.
Dan gebeurden wat 'ongelukjes'. Eigenlijk zijn het gewoon beginnersfouten. Zakje niet goed aangeklikt, zakje niet gesloten, koffer tegen de buik. Op de verkeerde zij draaien, etc.
Normaal kan ik relativeren. Nu lukt dat niet meer. Ik raak geirriteerd, ik word boos, ik krijg woedeaanvallen. Mijn stoma is tijdelijk, maar dat doet er niet toe. Ik begin het op mijn omgeving af te reageren. Het onderwerp stoma is onbespreekbaar geworden. Door mijn onredelijke houding, wordt de situatie alleen maar erger. Het is oorlog!
Door de stomaverpleegkundige komt de ommekeer. Het materiaal wordt wat aangepast. Ik ga haar tips opvolgen. Maar het belangrijkste, ik vind er de rust terug. Onbegrijpelijk... Alles komt weer onder controle.
Dan volgt een nagenoeg probleemloze periode. De stoma wordt onderdeel van m'n leven. Het fietsen is wel anders. Elke hobbel in de weg, komt onprettig door in de buikstreek.
