Bestraling
Juni 2014. Eindelijk is het zover. Ruim een half jaar na de diagnose, gaat de behandeling beginnen.
Nooit gedacht, dat ik blij zou zijn met bestraling. Het woon/werk verkeer doe ik op de fiets. De laatste weken ontwikkelt zich een soort zadelpijn. Het fietsen wordt daardoor steeds ongemakkelijker.
Ik heb 25 bestralingen voor de boeg. De bestraling wordt ondersteund met chemotabletten.
Mijn vrouw wil bij de eerste bestraling zijn. Samen fietsen we naar het ziekenhuis.
Het apparaat wordt ingesteld op mijn lijf. De verpleegkundigen verdwijnen uit de ruimte. Via de intercom wordt afgeteld. De grote schemerlamp boven mijn hoofd komt in beweging. Ter hoogte van de buikstreek verdwijnt die onder de brancard, om aan de andere kant weer naar boven te komen. Zoemgeluiden verraden als het ding werkt.
Na een paar minuten is het al klaar. Ik heb er niets van gevoeld. Thuis begin ik me beroerd te voelen. Morgenvroeg staat er weer een bestraling gepland, geen fijn vooruitzicht...
De volgende bestralingen verlopen zonder ongemakken. Tijdens de weekenden wordt niet bestraald. Ook de chemotabletten mogen dan in de doos blijven.
Halverwege de bestraling is mijn conditie merkbaar terug gelopen. Ook voel ik verbrandingsverschijnselen bij de uitgang. Aan het einde van de bestraling zijn open wonden ontstaan. Tijdens het woon / werk verkeer hang ik voornamelijk boven het zadel. Toiletbezoek is een ware sensatie geworden. Na de bestralingen gaan de bijwerkingen nog een poos door. Mijn uitgang voelt volledig uitgebrand, verkoold.
De komende maanden gaan de darmen herstellen. Daarna volgt een scan en darmonderzoek om de resultaten te bekijken...
Nooit gedacht, dat ik blij zou zijn met bestraling. Het woon/werk verkeer doe ik op de fiets. De laatste weken ontwikkelt zich een soort zadelpijn. Het fietsen wordt daardoor steeds ongemakkelijker.
Ik heb 25 bestralingen voor de boeg. De bestraling wordt ondersteund met chemotabletten.
Mijn vrouw wil bij de eerste bestraling zijn. Samen fietsen we naar het ziekenhuis.
Het apparaat wordt ingesteld op mijn lijf. De verpleegkundigen verdwijnen uit de ruimte. Via de intercom wordt afgeteld. De grote schemerlamp boven mijn hoofd komt in beweging. Ter hoogte van de buikstreek verdwijnt die onder de brancard, om aan de andere kant weer naar boven te komen. Zoemgeluiden verraden als het ding werkt.
Na een paar minuten is het al klaar. Ik heb er niets van gevoeld. Thuis begin ik me beroerd te voelen. Morgenvroeg staat er weer een bestraling gepland, geen fijn vooruitzicht...
De volgende bestralingen verlopen zonder ongemakken. Tijdens de weekenden wordt niet bestraald. Ook de chemotabletten mogen dan in de doos blijven.
Halverwege de bestraling is mijn conditie merkbaar terug gelopen. Ook voel ik verbrandingsverschijnselen bij de uitgang. Aan het einde van de bestraling zijn open wonden ontstaan. Tijdens het woon / werk verkeer hang ik voornamelijk boven het zadel. Toiletbezoek is een ware sensatie geworden. Na de bestralingen gaan de bijwerkingen nog een poos door. Mijn uitgang voelt volledig uitgebrand, verkoold.
De komende maanden gaan de darmen herstellen. Daarna volgt een scan en darmonderzoek om de resultaten te bekijken...
