verliezen van controle

18-1

inmiddels zijn we drie dagen verder na het schrijven van mijn laatste stukje ........van het weekend ging het nog wel aardig .

zaterdag zelfs nog een klein stukje gelopen op de gang .

gister kwam ik en toen merkte ik al dat het een stuk minder ging , ron was moe ....lusteloos ....geen trek in eten ......en hij had ontzettend last van zijn nek ..... terwijl hij het vertelt en ik het zie ....vliegt de schrik me om het hart .....maar gelukkig houden ze m goed in de gaten .

gister heb ik ook een aftel kalender in zijn kamer opgehangen , met de streefdatum die we met zijn allen voor ogen hebben , dit om er beetje de moed in te houden , en het uitzicht op thuis te hebben .....want dat is wel wat ron op het moment nodig heeft .....moed en kracht en een uitzicht

en dan krijg ik vanochtend een berichtje .....dat het niet zo lekker gaat (op zijn zachtst uitgedrukt) ......tja dit wisten we ...dat dit eraan zat te komen .....maar toch komt het even als een mokerslag binnen .

dus zo rij ik vanmiddag rond half drie ......ja half drie , want de bezoektijden zijn vanaf vandaag aangepast , vanaf vandaag is er bezoek van drie tot vier ....dit om het bezoek wat te spreiden over de afdelingen , op andere afdelingen is er bezoek van 2 tot 3 .......helaas bij binnenkomst in het ziekenhuis , lijkt het niet echt zijn vruchten af te werpen .....ik kan gewoon weer in de rij voor de lift.

als ik uiteindelijk bij ron binnen stap , tref ik daar toch wel een zieke ron aan , die met zichzelf geen raad weet.

de pijn in zijn nek is bijna onhoudbaar , en hij zit daardoor weer volop aan de morifne ....helaas,

vanmiddag is er een mri gemaakt van zijn nek .....gelukkig was daar niets op te zien wat duid op de kahler .....waarschijnlijk toch een spier dingetje , hier gaan ze morgen verder naar kijken .

vanochtend had hij ook wat koorts , hiervoor is een infuus aangesloten met antibiotica , en er waren vanochtend verhoogde ontstekings waarde te zien in zijn bloed....hiervoor is bloed afgenomen en op kweek gezet, uitslag volgt over circa 2 dagen.

ook het eten gaat niet meer , dus voeding krijgt hij nu via het infuus ......dus al met al hakt het er behoorlijk in zeg maar

dus zo zit ik een uurtje aan zijn bed ......zou zoveel willen maar kan zo weinig , voor mijn gevoel....machteloos......

t voelt raar , de gedachten , ....vol met twijfel ,onrust en onzekerheidangst , onbegrip en verdriet .....ik zou op bepaalde knopjes willen drukken voor enige controle .....maar de controle is er niet , de controle is weg , ik kan niets doen ......ik kan er alleen maar zijn en hopen dat we snel de weg omhoog weer in kunnen zetten

we wisten van tevoren , dat hij ziek zou worden en in een dip (blijft een rare benaming) zou komen ,.....je denkt dat je je daar dan op kan voorbereiden ......maar de werkelijkheid is dan toch wel heel anders blijkt nu wel.

op dit soort dingen kan je je niet op voorbereiden denk ik.

het is heel naar om iemand zo te zien worstelen , met alle pijn en ongemakken , en niets te kunnen doen .

na een uurtje , rij ik weer naar huis , in de hoop dat deze rollercoaster snel ten einde is ......en we verder kunnen gaan met "de toekomst"

https://youtu.be/h-hrL06V994