kracht
20-1
hier nog even een kort stukje ......weet eigenlijk niet zo goed wat te zeggen/schrijven , helaas is de situatie nog onveranderd, ...het gaat dus niet geweldig.....ron voelt zich lamlendig...moe....misselijk ....heeft nog steeds koorts , en de pijn in zijn nek lijkt wat te verergeren,.....dus is er vanochtend besloten om de morfine pillen en pleister stop te zetten , en over te gaan op de morfine pomp , in de hoop dat deze wat verlichting gaat geven.
het is overduidelijk dat hij in de welbekende chemodip zit......wat een vreselijk spul, wat kan dat een hoop aanrichten zeg in je lichaam , echt onbeschrijfelijk, en dan sta ik er alleen maar naast,....hoe moet het zijn als je er als persoon midden in zit .....onmenselijk, zo komt het op mijn over
maar als het goed is , gaan over een aantal dagen de terug geplaatste stamcellen weer bloedcellen aanmaken , en dat zou betekenen dat het dan langzaam aan wat beter moet gaan,......daar kijken we naar uit , en strepen trouw elke dag weer een dag van de aftelkalender.
blijf het bewonderings waardig vinden wat een enorme kracht er in ron zit, en hoe hij dit allemaal ondergaat.
voor nu hopen we dat het we elke dag een stukje omhoog klimmen , dat is wat we nodig hebben .....buiten de kracht ...hoop...en vertrouwen die al aanwezig zijn!!
10 reacties
Lieve Astrid,
Hou hoop op betere tijden ook al lijkt het er nu niet op.
Ook ik ben de wanhoop 2x tegen gekomen dat ik dacht als dit maar goed komt. Maar het kwam goed. Ik was zelfs even voor 4 maanden tumor vrij en dat na bijna 3 jaar.
Hopelijk gaat het zo weer berg opwaarts. 🙏🙏🍀🍀
Liefs Alice 🙏🙏🍀🍀😘
lieve alice
dank je wel .....
hoop inderdaad dat er snel weer een lichtpuntje komt ....
liefs
astrid
Ja. Hou moed. Ervaring met vriendin. Ik was indertijd, na de stamceltransplantatie, bang dat ze het niet zou halen. Nu alweer 5 jaar in "goede" gezondheid. Wanhoop niet! Liefs.
hoi,
dank je wel , daar ga ik me aan vast houden .....
xx
astrid
Hoi lieverd, die pleisters heb ik niet eens gehad in Maastricht. In Helmond wel, en daarna ook nog maanden.
Ze hebben me even 'laten ploeteren', toen vond de professor de pomp nodig. Waarmee ik overigens niet blij was. Achteraf gezien; want ik was zo ziek dat ik geen idee had wat ze allemaal aan die paal hingen.
Ik heb vreselijke diarree gekregen van de morfine. Overgeven en dat samen....hoe leuk kan het worden. Terwijl die pijn voor mij gemakkelijk te doen was; ik had al een pijn geschiedenis die veel erger was. Het is maar van welke 'kwade' het voor jou de beste is.
Ik snap helemaal dat het zo zwaar is om vol te houden. Voor beiden, maar nogmaals, ik hield me vast aan mijn kalender en de rest onderging ik maar. En ook het rotsvaste geloof, de overtuiging dat ik daar levend en wel vandaan zou komen. Hou vol!
Het gaat lukken!
Dat móet gewoon!
De allerliefste knuffels die ik heb xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx!!!!
Hebe
en ook heel veel sterkte namens Ruud!
hoi
dank je voor je woorden, fijn te voelen dat er zoveel medeleven en begrip is ......weet even niet meer wat te zeggen .....hoop dat t lichtpuntje er snel komt ...want dit gaat ron niet lang volhouden.....
liefs
astrid
Heel veel sterkte jullie. Na al die maanden tobben gaat de rek er langzamerhand ook uit, lijkt me, dus ik kan me voorstellen dat het zwaar is. Maar een dip heeft ook een weg terug omhoog, en ik hoop dat die heeeeeel snel komt.
xx, Joke
hoi
wederom dank je wel
en ja hoop erop dat t lichtpuntje zich snel aandient
xx
astrid
Wat is het zwaar! Ik kan weinig anders dan me aansluiten bij de andere reacties. Ik hoop heel hard mee dat de weg omhoog zich snel aandient, al is het maar met ministapjes, kom op met wat vooruitgang. Houd moed en hoop, en weer heel veel sterkte toegewenst! XXX
dank je wel .....voor je lieve woorden,
😘
warme groet
astrid