achteruit
23-1
tja en dan krijg ik vanochtend ineens een berichtje dat ron 40.5 koorts heeft.....schrikken....weer.
de koorts lijkt niet te willen zakken , ondanks de antibiotica , die hij vanaf maandag al krijgt.
na overleg word er besloten om een ct scan te maken , dit is sowieso het protocol, als er 72 uur achter elkaar koorts is met toediening van antibiotica.....op de ct scan gaan ze kijken of ze iets van ontstekingen o.i.d zien.
voor t bezoek begint , rond twee uur gaat ron onder de scan, ....er is beloofd , dat tijdens het bezoekuur van 3 tot 4 de zaalarts langs komt om vragen te beantwoorden ...die ik natuurlijk heb, en om het een en ander uit te leggen.
dus zo stap ik klokslag 3 uur toch wel ongerust ron zijn kamer binnen.
ik zie aan hem dat hij zich ellendig voelt .....de pijn in zijn nek is ook nog steeds aanwezig .....ook merk ik de laatste dagen aan m ,....dat er wat boosheid komt , hij is t zo vreselijk zat ....wat natuurlijk niet zo gek is.
we praten wat , en dan al snel komt de zaalarts....ze begint het gesprek met "het valt best tegen he".....nou best ....zeg maar heel veel.....voor mijn gevoel begint ze dan een nog al psychologisch verhaal , over hoe iedereen het anders ervaart e.d. ...snappen doe ik dat wel , maar begrijpen ๐.....wij houden van duidelijkheid , hebben we ook altijd aangegeven , dus nu ook,....zo had ik een vraag over een diagnose die in het haga portaal was gezet door een arts.....dit werd niet echt op prijs gesteld.....ik kreeg gelijk de vraag waarom ik in het portaal kijk, ...ron en ik voelde beide dat ze dat niet prettig vond.
maar gelukkig zijn we die tijd voorbij en leggen we dat rustig naast ons neer, en houden voet bij stuk, het staat zwart op wit , en dat we daar dus uitleg over willen .
na wat heen en weer bellen, word dat nog vervolgd...want ja t is tenslotte vrijdagmiddag.
er word ook nog benadrukt , dat de aftel kalender toch wel wat hoog gegrepen is met thuis data van 1 feb .......dit parkeren we nog maar even , want het is tenslotte nog geen 1 feb, en zoals we al een tijdje doen , we leven van dag tot dag .
verder uit ik mijn bezorgdheid , dat de koorts maar aan blijft houden.....daarvoor is dus de scan gemaakt word er verteld , ze hoopt dat er vanmiddag nog wat duidelijkheid komt , ik mag tot die tijd blijven , en al snel komt ze terug dat er enige duidelijkheid is....er zijn ten opzichte van de scan nu en verleden week in de longen wat vlekjes gezien , die lijken nu wat verergerd , dus er word een longarts gebeld , om ernaar te kijken , ze verwacht dat die nog wel voor half 6 komt , ook daar kan ik nog op wachten .
en ja , rond kwart over vijf komt er een longarts die ron onderzoekt .....na onderzoek gaat ze overleggen , of er evt nieuwe medicatie gegeven moet worden , zij denkt aan een schimmelinfectie in zijn longen , dit omdat door de chemo heel t immuun systeem plat ligt .
na het weekend horen we of er evt nog verder onderzoek nodig is, dit zal ook afhangen of de koorts blijft aanhouden ja of nee.
tijdens het onderzoek ligt ron te rillen van de koorts ,.....heel naar , ook heeft hij last van de morfine die hij toegediend krijgt , hoort bv dingen die er niet zijn , en droomt veel , en voor zijn beleving zijn de dromen ook heel echt .....
als alle artsen weg zijn en de rust weer een beetje is wedergekeerd , merk ik aan ron , dat hij doodmoe is, en zijn ogen niet meer open kan houden, ik besluit om naar huis te gaan , zodat ron weer even rust heeft....voor zolang het duurt
als ik naar huis rij komt alles nog even aan me voorbij .....maar vooral de ontreddering en de machteloosheid die ik voel bij ron , hij wil zoveel maar kan niets , de dagen duren lang,....hij slaapt slecht .....voelt zich ellendig.....wat een beproeving .
heel even heb ik de angst of hij het allemaal wel volhoud , ...... maar dan denk ik aan zijn woorden begin deze week , dat we straks een hoop in te halen hebben ....en aan de woorden tijdens het eerste gesprek destijds met de arts in delft "jullie zijn een sterk team"
hou vol , hou vast......
4 reacties
O wat heftig, wat erg dat dit gebeurt. Ik hoop voor Ron dat de koorts snel daalt. Het lichaam moet al knokken zonder de koorts. En koorts neemt heel veel van je als je lichaam al zo hard moet werken.
Heel veel sterkte Ron en Astrid.๐๐๐๐๐๐๐
Liefs Aliceโค๐
๐๐๐๐
Gatverderrie! Dit is wel heel heftig als Ron zo helemaal niet lijkt te reageren op antibiotica. Ik snap zo goed dat voor hem de moed wel de helling op is. Het is zรณ zwaar te geloven dat het nog goedkomt als je je zรณ ontzettend klote voelt!
Dit lijkt een beetje op een flow van 'het zal allemaal wel als dit maar voorbij is'. Heel erg erg vind ik dit!
Hoop, duim, bid en brand nog steeds kaarsjes elke dag dat het toch een keer beter met hem gaat. Koorts is niet niks en vreet veel / veel te veel van je energie. En die energie is nou juist de helling op. Bah!
Het klinkt zo clichรฉ om te zeggen 'hou vol'! Maar toch meen ik het....
En kracht, heel veel kracht is wat ik jullie wens.....
Liefs xxxxxxxxx knufs xxxxxxxxxxxxxxx Hebe
Kracht
Het stralen van de sterren
geeft licht aan de nacht
neem het mee in de morgen
die op je wacht;
is je dag dan zwaar en moeilijk
geeft dit licht je weer kracht
maakt pijn minder heftig
en wonden weer zacht
๐๐๐๐