vastberaden

vandaag de covid vaccinatie ....en natuurlijk wachten we in spanning af op het telefoontje van de huisarts of zij nog iets kan bewerkstelligen om de scan te vervroegen.

als ik vanochtend vroeg beneden kom (half7) is ron al klaarwakker en ligt achter zijn laptop....heeft slecht geslapen , veel pijn in zijn been .

halverwege de ochtend belt de huisarts , ze heeft de scan weten te vervroegen naar komende vrijdag, ron is blij in ieder geval voor t weekend dus de scan ,.....ik ben natuurlijk ook wel blij , maar soort gematigd blij , want als ik zie hoe hij elke dag verrekt van de pijn vind ik vrijdag nog een heel eind......maar ja nog maar even aankijken en ron heeft zich er al enigszins bij neergelegd.

het blijft heel de dag door een beetje aan mijn knagen , als ik hem zie liggen in bed met een pijn vertrokken gezicht .....

eind van de middag , tijd voor de covid vaccinatie , ron zijn collega ron gaat met hem mee, want ik moet met onze grote vriend "dex" naar puppiecursus ....

als ik rond half 6 weer thuis kom, komt ron 5 minuten later thuis ....alles ging goed , en tot nu toe nergens last van ....godzijdank....

dus morgen nog even afwachten en dan kan ron woensdag naar rijndam .....maar hoe verder de avond vordert ,.....hoe meer ik aan ron merk en zie dat hij verrekt van de pijn , als de tranen op een gegeven moment over zijn wangen lopen van de pijn ......besluit ik om morgenochtend het ziekenhuis te bellen ....ron stribbelt tegen ...en ziet t nut er niet van in ....ze kunnen toch niets zegt hij .....maar ik ben vastberaden , dit kan zo echt niet langer , en zo kan hij naar mijn idee ook niet naar rijndam......desnoods spuiten ze m maar plat , maar die pijn moet verminderen , dit gaat hij niet trekken tot vrijdag ben ik van overtuigd .

ik laat me ook echt niet afpoeieren morgen ......raar eigenlijk dat dit ervoor nodig is om ineens zo vastberaden te zijn bedenk ik me .....waarvoor heb ik vrijdag bv niet gebeld vraag ik mezelf af.......tja ron wilde niet ....die zag toen ook al niet t nut ervan in ....en ik had in mijn hoofd dat we de huisarts af zouden wachten vandaag...blijft raar dat je toch op bepaalde momenten twijfel om te bellen .......maar vanavond verandert er plots iets in mij dat me vastberaden maakt .......dat dit niet langer gaat zo en zeker niet tot vrijdag .....dus hoogstwaarschijnlijk zitten we morgen weer in het ziekenhuis ......en we gaan er niet eerder weg voordat er wat gebeurt neem ik me voor ....er moet een oplossing ....maar zeker een verlichting komen....