stukje van ron
Hoe is het met Astrid en Ron
dat zou al die tijd al n betere titel/ zoekopdracht geweest zijn ! Wat Astrid afgelopen maanden allemaal al niet /wel doorstaan heeft ... ongelooflijk ! Diep respect voor en supertrots op mijn vriendinnetje ☺! Tja.... nu ik hier in den haag zit in het Haga ziekenhuis en ook hier vooral moet wachten en extra vroeg wakker gemaakt ben ( klok uurtje achteruit ) besluit ikzelf ook maar n stukje te schrijven ! Vooral ook omdat er toch een gevoel is van “ nu het nog kan “ , want tja ,, hoe lang heb ik nog ... als deze kuur niet aanslaat zijn het nog maar weken tot enkele maanden hooguit en ook al wil je het niet ... onbewust ben je daar toch mee bezig ... onze focus ligt echter op de komende dagen ! De stamceltransplantatie en vooral nu de voorbereiding daarop !
Ik voel me op dit moment prima met de pijnmedicatie en hoop dat dit omgezet kan worden in pil vorm zodat we dit mee naar huis kunnen nemen ! De spuiten om te oogsten liggen al klaar in koelkast en kan ik zo mee beginnen en Astrid straat voor alles al in de startblokken ! Ook is er eea geregeld om thuis wat aanpassingen te doen zodat ik met rolstoel iets toegankelijker in huis kan racen . Zeer dankbaar zijn wij dat dit geregeld wordt ! Dan is er nog het Corona virus😫 dat beperkt de beZoekmaatregelen behoorlijk terwijl dat nu juist zo n leuke afleiding is ! Vooral als ik daardoor ff naar buiten kan😇😇 !!
Goed, het is nu zondag 7.20 u en krijg de hele dag door medicatie en zoutwateroplossing om de leidingen schoon te houden . En maandag rond de middag weer naar Delft . Hopelijk met n snelle oplossing om naar de Hoofdstraat in de lier te kunnen ! Zodat Astrid ook wat rust krijgt en niet meer zoveel hoeft te rijden ! Verder wil ik vanaf hier iedereen bedanken die op wat voor manier ook maar aandacht heeft besteed aan As haar blogs en onze situatie, hulp heeft gegeven bij het leegruimen van mijn loods , de kaartjes, appjes en berichten die ik krijg !
Wij gaan in ieder geval voor het hoogst haalbare !!! En dat is leven !!!!
4 reacties
Dag Ron,
Wat fijn je te lezen. Je vrouwtje is een topper, jullie beide zijn een super team. We kunnen alleen maar van de zijlijn mee duimen voor een goede wending in jullie verhaal. Het is jullie enorm gegund!
En dat je maar snel weer thuis bent. Om zelf dat bakje koffie te zetten waar Astrid zo naar verlangt.
Liefs, S.
Slik Ron!
Maar ja, dat doe ik wel (veel) vaker bij het lezen van jullie belevenissen. Om het zo maar even simpel uit te drukken. Menig traan ook hier gelaten hoor.. pffff..
Fijn jou ook weer een keer te lezen. Fijn dat je dat kunt en wilt. En ja, jouw vrouwtje is zeker een TOPPER met hoofdletters! En jij bent dat eveneens! Want o mijn God wat krijg je het zwaar voor de kiezen! Ooit heb ik gedacht dat ik dat ook wel mocht zeggen van mijzelf. Nu soms 'schaam' ik mij voor die gedachten. Na ja, je begrijpt het wel. Jouw dramatisch verloop van zowat alles is met niets te vergelijken. Ik duim en bid dat jullie over een tijdje samen aan de door jou gezette koffie zitten en zeggen "Weet je nog? Toen....?"
Dikke knuffels ook voor Astrid! xxxxxxxxxx Hebe
Dag Ron, Wat fijn om ook eens iets van jezelf te lezen, wat een zware tijd maak je mee en laten we hopen dat dit omkeert na het goede zodat de kuur aanslaat en je verder kunt met je behandeling. Astrid is een geweldige vrouw, zoals ze de dingen beschrijft daar is maar 1 woord voor met hoofdletters `LIEFDE´! Heel veel sterkte toegewenst!
Groetjes, B
Hoi Ron, zeker fijn om een stuk van jouw kant te lezen.
Zolang het kan, schrijf je in je blog, ik hoop dat dat heeeel lang mag zijn! Veel bewondering voor jou en Astrid door de manier waarop jullie met deze zeer snel wisselende vooruitzichten omgaan.
De afgelopen maanden bewijzen iig dat jij en Astrid een supersterk team zijn. Dit team heeft al zoveel tegenslag gehad dat het nu tijd is om te mogen uitkijken naar je eigenste gezette bakkie koffie!!
Daarom is mijn diepste wens dat je snel mag beginnen met het “oogsten” . En dat het resultaat datgene brengt waar jullie zo op hopen.
Enne, die je voorzichtig met het racen in huis?
veel liefs en sterkte voor jullie beiden.
corrie