niet zichzelf
8-2
vandaag weer een nieuwe dag , .....ron voelt zich totaal niet lekker nog .....de plekken van de gordelroos zijn behoorlijk uitgebreid ....waar het eerst alleen eens stukje bovenbeen en 1 plekje boven zijn bil was , is zijn halve bovenbeen aan de voorkant en aan de achterkant van zijn been en bil vol met plekken ....ook voelt hij zich nog vreselijk moe en de pijn in nek en heup blijven maar doorzeuren.....hij brengt heel de ochtend in bed door , als de thuiszorg komt heeft ron geen puf om te douchen , dus word hij op bed gewassen.
ik ga om half 1 nog even snel sneeuwscheppen , om een paadje te maken zodat we als het vervoer komt vrij baan hebben met de rolstoel.
om 1 uur is het vervoer er......als we in de taxibus zitten valt ron vrijwel meteen in slaap, het is echt heel sneu om te zien hoe hij met zichzelf en de pijn worstelt.
als we bij het ziekenhuis aankomen , moeten we eerst bloed prikken en vervolgens drie kwartier wachten op de afspraak met de verpleegkundige specialist .....dit omdat dan de uitslag van het bloed er is .
wel besluiten we dat we er op staan , dat er donderdag thuis geprikt word , en als t even kan de afspraak met de arts in telefonisch om te zetten , want dit vergt veel te veel van ron .
in de wachtkamer , valt ron wederom steeds in slaap .....om drie uur worden we binnen geroepen .....de bloeduitslag is oke ,behalve de bloedplaatjes zijn te laag (voor de stolling) ....ze hebben vrijdag bij ontslag de minimale waarde op 20 gezet ....en helaas hij is op dit moment 18
dus dat is goed nieuws zegt de verpleegkundige de waardes zijn oke buiten de stolling dan .....het interesseert ron geen zak , het enigste wat hij wil zich een beetje beter voelen, en weer een beetje zichzelf zijn
ook kijkt ze naar de plekken van de gordelroos ,......ze schrikt er beetje van .
ze wil even overleggen met de arts , of ze wat moet met die plekken , en of er een transfusie gegeven moet worden voor de stolling....wij geven ook aan , dat we donderdag eigenlijk niet willen komen en in ieder geval niet een uur eerder voor bloed te prikken .....bloed word zowiezo thuis geprikt dat gaat ze regelen ,.....de rest overlegt ze ook even met de arts.
5 minuten later komt ze terug .....gelukkig de afspraak van donderdag kan telefonisch, verder vertelt ze dat ze de minimale waarde vd stolling op 10 zetten , dus voor nu geen transfusie ....wel word er op het hart gedrukt als er een wondje oid bloed en dat houd langer dan een kwartier aan , direct bellen .....evenals er koorts optreed .
aan de gordelroos doen ze niets .....ron heeft al de maximale medicatie qua pijn en virus bestrijding....ik vraag nog wel , hoe t zit met die pijn in zijn heup .....ze denkt dat het door de gordelroos komt ......ik reageer een beetje kribbig , met " aan denken hebben we niet zoveel"
dat dachten ze voor de dwarslaesie ook zeg ik.....ze begrijpt (gelukkig) mijn ietwat botte reactie , maar kan er op dit moment niet veel mee , en wij dus ook niet .....en vooral ron niet ....als ze aan ron vraagt hoe t voor de rest gaat ....schiet hij vol ....hij geeft aan dat hij totaal niet zichzelf is , dat het lijkt of hij iemand anders is ...ik heb vreselijk met m te doen ....dus zo verlaten we een half uur later de kamer , om te wachten dat de rolstoel taxi ons weer ophaalt
na een half uur is tie er ....en zo zijn we om 5uur weer thuis......ron heeft t helemaal gehad en is doodmoe.....gelukkig hoeven we dus donderdag niet naar t ziekenhuis en word er woensdag thuis bloed geprikt , dat is wel een hele geruststelling voor ons beide , maar zeker voor ron.
voor nu hoop ik dat er snel wat verbetering optreed .....morgen?
5 reacties
Heftig weer Astrid, gordelroos en nog opkrabbelen van de behandeling is niet prettig. Ontzettend zwaar maar dat geeft Ron gelukkig ook zelf aan. Ik hoop dat hij vannacht ondanks de pijn goed geslapen heeft.
Gelukkig mag hij morgen thuis prikken en krijgt hij telefonisch de uitslag. Ik hoop dat het bloed weer wat verbetering aangeeft en een stijgende lijn. De gordelroos kan nog wel even aanhouden jammer genoeg.
Heel veel sterkte en kracht allebeide.
Liefs en een dikke knuffel Aliceā¤š
Wat een uitdaging weer voor jullie beiden!
hoop dat Ron gauw opknapt en weer beetje zichzelf voelt worden
Jeetje lieverds.....
Dat het allemaal zo rot verloopt - bescheiden uitgedrukt - is wel een stevige domper op de blijdschap weer samen thuis te zijn. Het is zo ontzettend frustrerend telkens weer opnieuw te hopen / vertrouwen op 'morgen gaat het beter'. Bewonder je zeer dat je niet toegeeft aan gevoelens die je ongetwijfeld ook hebt. Die brengen je ook nergens, maar het is o zo heftig en o zo moeilijk vol te houden bij zoveel tegenslag.
Veel beter thuis bloed prikken en telefonisch consult. Een bezoek onder deze omstandigheden is veel te veel voor Ron. Jammer dat ze mijn kaartje niet gegeven hebben; had hij misschien een beetje lach om zijn mond gekregen... Sturen ze post door?
Ik weet niet veel bemoedigends te zeggen en dat spijt mij zeer. Ik hoop dat Ron veel slaapt, dan heeft hij tenminste geen last. Alles bij elkaar is het zo veel te veel van alles. Komt de huisarts eigenlijk ook bij jullie thuis?
Denk aan jullie, duim voor jullie, en kaarsjes branden. Blijven vertrouwen dat het beter zal gaan. Dikke knuffels xxxxxxxxxxxx Hebe
Het blijven maar loeizware tijden voor jullie, oh wat hopen en wensen we hard mee dat het maar eens een klein beetje beter mag gaan. Al is het langzaam, maakt niet uit, maar ietsjepietsje vooruitgang, elke dag wat. Ik gun het jullie zo!! Sterkte weer voor jullie allebei en heel veel liefs XXX
En pas je zelf ook een beetje op met die gordelroos enzo (vast wel), goed handen wassen e.d.