lente ...."opkomende "bolletjes

26-1

gister maar geen stukje geschreven .....ik had niet zo erg de behoefte......er was niets te melden, ....en zat er beetje tegen aan te hikken , om weer te moeten schrijven dat ron zich ziek , ellendig enz .....voelt .

dus hoop ik vandaag bij t wakker worden , dat er vandaag een goed bericht komt , of in ieder geval wat vooruitgang.

om 8 uur krijg ik een berichtje van ron , "vandaag het eerste gevoel van iets vooruitgang"

mijn hart maakt een sprongetje .....oftewel een sprong.....eindelijk zou t dan toch....

helaas 2 uur later komt het bericht , dat het niet gaat en vreselijk beroerd is ,misselijk ....overgeven en enorme diaree.... t valt enorm tegen .....

ik moet zeggen , als ik voor mezelf spreek ......en ben ervan overtuigd dat ron er ook zo over denkt .....denk zelfs nog in ergere mate......dat het enorm tegenvalt .....we wisten dat hij ziek zou worden ....heel erg ziek ....maar dit is zo intens ....vanaf de zijlijn is het al bijna niet te doen , laat staan als je het zelf moet ondergaan.

het heeft me enorm geraakt , hoe ik ron de afgelopen week zie worstelen en lijden , .....echt onbeschrijfelijk.

zo stap ik om drie uur ron zijn kamer binnen, waar op dat moment iemand van de verpleging druk bezig is de wirwar van infuuslijnen te ordenen

als ze dat onder controle heeft , word er mij verzocht vandaag wat langer te blijven omdat de arts nog even langs komt , en omdat ik aangegeven heb dat ik graag op de hoogte gehouden wil worden middels korte lijntjes , is dat erg fijn dat daar gehoor aan gegeven word en tenslotte ook fijn , weer wat langer bij ron te kunnen zijn ....want een uurtje per dag is best kort.

we praten wat en van ron hoor ik dat de koorts aan het zakken is , ....dat is in ieder geval goed nieuws , ben daar erg blij mee

we besluiten na een tijdje om ron even uit bed te helpen en in de stoel te gaan zitten om zijn (beetje)haar eraf te halen met de tondeuse

de laatste dagen ligt ron heel zijn bed onder met de korte haartjes die weer aan t aangroeien waren, en t is tevens gelijk een oefening om weer langzaam wat mobiliteit op te bouwen , een hele onderneming .....eerst de paal loskoppelen....ron zijn schoenen aan voor t uitglijden ....en dan naar de klaargezette stoel in de douche .....om een beeld te krijgen , de afstand v ron zijn bed naar douche is ongeveer 5 meter ...hooguit .

ik schrik er toch wel van als ik hem naar de douchestoel zie gaan , ik loop er stijf achter met de paal .....als hij eenmaal zit , haal ik de net aangegroeide haren er weer af en t laatste beetje met een nat washandje ......alles bij elkaar heeft t ongeveer 5 minuten geduurd , en t enigste wat ron dan wil is naar bed , totaal uitgeput , en vreselijk last van zijn nek .

toch ben ik trots .....het is een eerste stap ....weer even uit bed , al viel het niet mee ....hij heeft t toch maar ff mooi gedaan !!!!

dan rond kwart over 4 komt de arts ......deze is voorzichtig positief

er zijn de afgelopen dagen diverse transfusies gegeven , zowel witte bloedplaatjes , en bloed om zijn hb omhoog te krijgen.

de nieuwe antibiotica die van het weekend gestart is , lijkt aan te slaan , de koorts is echt aan t zakken .....en vandaag waren voor t eerst de leukocieten (rode bloedcellen) weer meetbaar al was het nog wel aanzienlijk laag 0.1 , maar het was voor het eerst weer meetbaar .....de arts legt uit , dat hij hoopt dat de cellen nu gaan opkomen (opkomen ?? rare bewoording)....hij bedoelt te zeggen dat hij hoopt dat er vanaf nu weer nieuwe bloedplaatjes e.d aangemaakt gaan worden , zodat dit de komende dagen langzaam gaat stijgen....en ron zich dan per dag beter gaat voelen

morgen gaan we dat zien , dat word er weer bloed geprikt ....ben heel erg benieuwd

verder word er nog het een en ander besproken qua (pijn ) medicatie ...misselijkheid diaree en alle klachten die ron ondervind.

als de arts weg gaat , ben ik toch wel een beetje blij.....ik hoop zo dat dit doorzet , en gaat zoals de arts hoopt.

dus zo ga ik een half uur na tijd richting huis.

als ik in de auto zit , denk ik terug aan t gesprek met de arts.....en dan vooral aan de bewoording " dat de cellen op gaan komen"

ik vergelijk het met de lente , waar ik overigens heel erg naar uit kijk.....de lente ....de bolletjes die dan weer gaan opkomen en bloeien ....soort van nieuw leven.....

...en als ze dan na veel geduld opkomen.....dan word je geduld beloont met een pracht van bloei.....zo zie ik dit ook een beetje voor me .....de stamcellen van ron zijn geoogst (zoals ze dat in t ziekenhuis noemen) .....en als ze dan terug geplaatst worden , moet je geduld hebben , heel veel geduld (net als bij de gepote bloembolletjes) ......maar als ze dan uiteindelijk opkomen word t geduld (en de rest) .......beloond met "nieuw leven"

hopelijk kan ik morgen melden , dat de bloedwaardes stijgende zijn , en dus "opkomen"

ik lig verborgen in de grond

de aarde heeft mij toegedekt

het is het zonnetje wat mij wekt

dan grijpen de wortels de aarde vast

en vind dan

dan spreid ik mijn blaadjes , en richt mij hoog op

en draag mijn kleurige bloemen in de top