gewoontes .....

19-9

vandaag is het vanaf 14.00 tot 20.30 bezoek.....want ja het is weekend.

gister toen ik bij ron op bezoek was, opperde we het idee dat het misschien leuk was om eerst ergens wat te gaan drinken en misschien daarna ergens een klein hapje te gaan eten , gewoon even fijn , het gevoel ervaren dat je die dingen nog kunt doen met zijn tweeën.

dus zo gezegd zo gedaan zou je denken , maar toen we gister weer naar het revalidatiecentrum terugliepen , besefte ik ineens , maar wat als ron naar de wc moet , tja .......daar hadden we even niet aan gedacht ....we bespreken dit uitgebreid , en beseffen dat het dus eigenljik niet kan ,.....het besef is er ineens bij ons beide , dingen die zo normaal lijken te zijn , zo normaal dat je er eigenlijk geeneens over nadenkt , maar als je er dan toch over gaat nadenken , zijn ze voor ons niet meer normaal , tenminste niet meer zoals voorheen , .....die komt wel even binnen , maar zoals we inmiddels geleerd hebben , schakelen we hierin ook weer vrij makkelijk, en besluiten het even aan te kijken .

als ik vandaag rond drie uur ben ron komt zit hij heerlijk buiten in het zonnetje , ik heb wat schone kleren voor hem meegenomen en we gaan dus eerst even naar zijn kamer .

ron zegt dat hij een half uur geleden naar de wc is geweest dus dat het wel moet lukken , dus we besluiten in ieder geval even wat te gaan drinken in het zonnetje op een terrasje.

ron krijgt een bericht van een goede vriend dat tie ook even langs wil komen, we geven de locatie door waar we zitten , dus zo zitten we rond 4 uur heerlijk in het zonnetje op een terras met zijn drieën, voelt goed weer even aan het gewone leven deel te nemen , ook ron vind het fijn , ik zie hem genieten.

maar ineens besef ik me dat ron een catheter heeft met zak , die gewoon vol loopt , en vol is vol .

hier hebben we dus ook niet over nagedacht , dat zijn dus die dingen die zo gewoon lijken en zijn , maar dus eigenlijk ook weer niet , tenminste niet voor ons.

even een korte uitleg hoe t in elkaar steekt

de zak zit met klitteband aan ron zijn been , die onder zijn broek zit , dus niemand ziet het en ron voelt het niet , ook niet wanneer de zak vol is.

ik besluit om toch maar ff te checken hoe vol die zit , en ja....daar was ik al bang voor ....vol dus .....en nu

ik vind het zonde om weer terug te gaan , mede ook omdat ik zie, dat ron erg geniet.

ik denk even na, en kom dan om het briljante idee (vind ik zelf) om het lege 0.0 bierflesje van ron te pakken en het tuutje van de zak erin te hangen en de zak leeg te laten lopen in het flesje , ron en zijn vriend kijken me even raar aan ......maar zo gezegd zo gedaan .

als het flesje vol is , ga ik het netjes legen in de wc en omspoelen en is het probleem opgelost , en genieten we nog even heerlijk in het zonnetje.

je leert met de dingen om te gaan , en je leert ook te genieten van de momenten , en het besef te hebben om die momenten met beide handen aan te pakken ,die voorheen zo gewoon waren , maar waar je nu dus rekening mee met houden.

al met al hebben we een heerlijke middag gehad die we hebben afgesloten niet met een etentje maar met een heerlijk patatje met en een kroket .....toch een beetje uit eten.