BANG.....

6-10

 

vandaag de afspraak bij ron zijn arts , klokslag negen uur word ron afgeleverd in delft door de rolstoel taxi, dat is gelukkig goed gegaan en op tijd.

als we bij de arts zitten doen we het verhaal , hoe het ervoor staat , wat ron voelt , dat hij weer pijn heeft , dat zijn urine niet goed lijkt te lopen en dat de enorme buik er ineens weer is.

de arts geeft gelijk heel duidelijk aan , dat hij zich ook zorgen maakt om ron zijn verhaal , met in zijn achterhoofd wetende dat ron in het verleden met zijn pijnen altijd gelijk heeft gehad, hij hoopt van harte dat ron er nu naast zit ,

 

er word direct actie ondernomen , hij belt naar de spoedeisende hulp met instructies, wat er allemaal moet gebeuren.......bloedonderzoek, urineonderzoek , echo van de buik.....hartfilmpje ....longfoto.enz ...

ron vraagt nog voor we naar beneden gaan , "als de kahler weer actief blijkt te zijn of t dan levensbedreigend kan zijn "........helaas is het antwoord ja , en er moet dan gekeken worden of er een ander plan moet komen , maar vooralsnog gaan we daar niet van uit , en hopen we nog steeds op die storm in het glas water.

 

als we beneden zijn word er vrij snel bloed geprikt en urine afgenomen, daarna word er een longfoto gemaakt en hartfilmpje.

als de arts een echo wil gaan maken , moeten we toch nog even wachten , omdat er een trauma binnengebracht word , en dat gaat voor vertelt hij, ....ik ben dan nog blij dat ron dan in ieder geval niet als trauma beoordeeld word , .....weer hopende op die storm in een glas water, ....uiteindelijk word de echo ook gemaakt en dan is het wachten op de uitslagen .......en wachten.....en wachten , maar dan komt de arts weer binnen met uitslagen ,

 

de nieren en nierfunctie zijn oke ......pfff gelukkig.

het hartfilmpje is ook oke ......pffff denk ik zie je wel , het is oke .......maar helaas dan komt hij met het bericht dat ron weer opgenomen moet worden.......huh .....wij zijn verbaasd.

 

er word ons verteld dat er in de buik nog aardig wat ontlasting te zien is, die ze willen gaan ontlasten , ook is er op de longfoto te zien dat de kahler haard die er al zat wat toegenomen is ......zo die komt wel even binnen ......er komen natuurlijk direct allerlei vragen op, maar logischer wijs kan deze arts dit niet beoordelen , er moet een plan gemaakt worden door de behandelend artsen , .....ook is de ldh waarde is weer wat verhoogd in vergelijking met verleden week , al met al dus een enorme tegenvaller die als een mokerslag binnenkomt bij ons beide .......zo ga je dus 5 stappen vooruit en dan ineens voor je gevoel 30 stappen achteruit.

 

eenmaal op de afdeling (half 3) hebben we beide wel een beetje honger , beetje veel eigenlijk, ron krijgt een boterham en een soepie , als ik om een soepie vraagt mag dat helaas niet , want dan moet ik mijn mondkapje af , wat dus weer niet mag als bezoeker.

ik besluit om dan even naar rijndam te rijden om wat spullen van ron te halen , en medicatie wat in delft niet voorradig is, en dan gelijk onderweg bij een tankstation een broodje te halen.

anderhalf uur later ben ik weer in delft , ron ligt op bed , en weet t allemaal even niet meer , hij heeft meer pijn , het zit nu in heel zijn rug tot aan zijn nek , .....en dit is dus wat hij niet wil weer.......weer die pijn , en die enorme buik die vreselijk in de weg zit en die vreselijk tegen zijn ribben drukt.

jee wat heb ik met hem te doen , en voel me beetje machteloos en aan de zijlijn staan , je wilt zoveel , maar kan eigenlijk niets.

 

rond half vijf komt de zaalarts even kijken en polshoogte nemen , die komt eigenlijk met hetzelfde verhaal als wat we al wisten, ik spreek onze zorg uit van de kahler .......wat gaan we doen? wat is het plan? is de kahler weer agressief aanwezig en wat betekent dit......gaat de kuur donderdag door of.......op al deze vragen heeft hij geen direct antwoord , er moet met een team artsen naar gekeken worden en een plan worden gemaakt ......hopelijk morgen .....daar ga ik me in ieder geval wel voor inzetten .

 

dus zo gaat de zaalarts weer weg hopende morgen meer te kunnen vertellen.

en tja daar zitten we dan ......even totaal uit het veld geslagen , niet wetende waar we aan toe zijn en hoe t ervoor staat......dat het niet goed zit is ons inmiddels wel duidelijk, ....en dat kunnen we even niet verkroppen.

 

ik merk aan ron dat hij er helemaal doorheen zit , en t niet meer weet, is even de moed verloren .....heel begrijpelijk, maar ook heel pijnlijk om te zien

 

als we het samen erover hebben , hebben we allebei een gevoel wat we nog niet eerder hebben gehad in deze mate .....BANG.......terwijl we toch de afgelopen maanden behoorlijk wat voor onze kiezen hebben gehad, is dit gevoel nooit zo erg aanwezig geweest als nu.

 

 

bang.....voor de antwoorden

bang.....voor wat er komen gaat

bang.....om te zien wat we niet willen zien

bang.....om te voelen wat we niet willen voelen

 

zo ga ik vanavond naar huis , bang......bang voor wat ons te wachten staat.