Wachten

Eigenlijk vind ik dat ik er niet over mag zeuren: wachten op de vierde - en hopelijk laatste - operatie om de gezichtsreconstructie na de BCC-tumorverwijdering van januari 2014 af te maken. Toen ik in maart bij de plastisch chirurg was gaf hij als operatietermijn aan: 'tussen nu en een halfjaar". De helft van dat halfjaar is voorbij, dus ik hoef niet meer zo lang eigenlijk maar het valt me zwaar. Mijn moeder moest ooit 7 maanden op een open hart operatie wachten. Nierpatiënten wachten soms jaren op een donororgaan. En vaak is het dan te laat. Omdat bij gezichtsoperaties vaak pas na een jaar van een eindtoestand kan worden gesproken is het zelfs niet ongunstig om te wachten met opereren. In oktober was de laatste operatie, dus we zijn nu - al/pas - zeven maanden verder.

Maar al mijn 'ikken' mogen er zijn:

de geduldige en de ontevredene,
de begrijpende en de boze,
de bange en de stoere,
de doorzetter en de zeurder,
de vertrouwende en de paniekeling,
de afwijzende en de hopende,
de berustende en de "I never quit',
de lachende en de huilende,
de ongeduldige en de begripvolle,
de gelukkige en de rouwende
de .... en de ...

Ze vertellen me allemaal iets over wie ik ben, waar ik voor sta....

Het is onmogelijk om gevoelens weg te duwen. Probeer maar eens een bal onder water te duwen en daar te houden. Daar verspil ik geen energie meer aan. Bovendien is het gevaarlijk dat zo'n bal dan ineens omhoog schiet en tegen iets of iemand aan knalt die er niets aan kan doen, of er zelfs niet eens iets mee te maken heeft.

Afleiding zoeken helpt wel. Wat heerlijk dat ik kan hardlopen, dat ik kan bloggen, lezen..... Bij deze drie activiteiten kan ik me echt focussen alhoewel .....

• Bij ieder heuveltje of versnelling ervaar ik hoe weinig lucht ik heb en denk en hoop ik dat het met de 4e operatie zal verbeteren.
• In vrijwel ieder blog een verwijzing staat naar mijn operaties of naar de gevolgen/resultaten/beperkingen ervan realiseer ik me pas als ik de berichten na een tijdje teruglees.
• Zo ongeveer na 5 minuten lezen of andere inspanning mijn oog begint te tranen en dat ik dan een tissue prop tussen mijn bril en oog om het traanvocht (dat door de zwelling onder en stand van mijn oog) de traanbuis niet bereikt.

Maar er zijn veel dingen waarvoor ik de energie of de moed niet kan opbrengen, die ik uitstel tot ik meer weet over mijn mogelijkheden. Ik moet oppassen dat DJaktief niet verandert in DJpassief. Alles wat aandacht krijgt groeit zeggen ze, dus ik probeer me er niet te druk over te maken. Maar ik vind het reuze moeilijk dat wachten en jullie?

• NB Dit bericht schrijf ik ruim een week na het laatste telefoontje aan de operatieplanning waarin me werd verteld dat ik niet op de lijst sta voor mei of juni. Er zijn veel operaties die een hele dag vergen momenteel en de mijne - gepland op 100 minuten - moet passen in het schema. Tel daarbij de vakanties van de chirurg en mezelf, dus wie weet wordt het september.