Sportschool

Vanochtend hoorde ik dat mijn sportschoolkennis M. is overleden. Ik schrijf dit blog om haar te blijven herinneren:

Al een paar weken miste ik haar klompen en zwierige jas in de kleedkamer van het fitnesscentrum…..

maar ik schrok flink toen vanochtend collegasporter G. me vertelde dat M. er niet meer is en verslag deed van hoe alles is verlopen.

Ondanks alle gezondheidsperikelen in M.’s leven – ze kon wel een serie beginnen over haar ervaringen in het medische circuit – bleef ze trouw naar de sportschool komen. De laatste tijd zag ik haar met haar sportvrienden G. en H. alleen nog koffie drinken. Ik wist dat er allemaal niks meer aan te doen was, maar dat het nou zo snel zou gaan. Toen ze me dat een tijd geleden vertelde en ik zei dat ik het zo goed van haar vond dat ze toch nog steeds bleef komen en bleef bewegen zei ze ‘wat moet je anders…. gaan zitten kniezen?’

Het hele blogverhaal kun je lezen op http://wp.me/p1RndB-2uO