Mail aan een lotgenote
Toen ik vandaag een mail aan een lotgenote schreef, viel me op dat daar eigenlijk alles in staat wat er te bloggen val over de huidige stand van zaken van mijn gezicht. Daarom plaats ik hem hier als blogbericht. Uiteraard zijn de namen verwijderd.
Quote
Hi ......, Meegevallen... tegengevallen bij jou? Ik was niet gespannen dacht ik maar het doet toch meer met je dan je denkt. Ik kwam bijna te laat op de afspraak en dat betekent dat ik er tegenop zie en het vertrek van thuis steeds uitstel. In het ziekenhuis kon ik de weg niet meer zo goed vinden en dat vond ik een goed teken, want dan ben ik er blijkbaar zo weinig geweest dat ik het kan vergeten. dr. .....vond dat de ophanging van mijn oog beter moet en dat de zijkant van mijn neushoek bij mijn lip uitgedund moet worden d.m.v. een nieuwe snede waardoor ik een normale plooi bij mijn mond krijgt. Hij twijfelt of hij nog kraakbeen in mijn neus moet zetten omdat de huid daar erg dun en ongeschikt is (slijmvlies) en hij is bang erdoorheen te fietsen zoals hij zo mooi zei. Wat ook meespeelt dat mijn oren sterk moeten blijven qua constructie om de gehoorapparaten die ik ivm mijn slechthorendheid heb goed te kunnen dragen. Verder denkt hij de deuk onder mijn oog nog op te vullen. Ik heb gezegd dat de functionaliteit van mijn neus en oog het belangrijkste is. Weer kunnen kijken zonder tranend oog, weer vrij kunnen ademhalen – ook met het oog op mijn sportprestaties. Verder heb ik gezegd dat ik mijn leven weer wil oppakken en aan het trainen ben voor de Rotterdam Marathon in april. Dus of daarvoor of daarna opereren als het zo lang uitgesteld kan worden. Dat betekent voor december of eind april anders kan ik niet genoeg lange duurlopen trainen of ben ik nog niet hersteld van de marathon. Hij heeft me ingestuurd voor opereren in oktober/november en hoopt dat dat gaat lukken met de planning. Daarna moest ik foto’s maken bij medische fotografie en toen kwam er een elegante mevrouw naast me zitten die ook op de foto moest. Ik vroeg haar of het lang duurde. Ze legde uit dat je dingen moest doen die je eigenlijk niet meer kunt met je gezicht. Eerst had ik het niet in de gaten, maar toen ze begon te praten zag ik dat haar reconstructie nog veel ingrijpender geweest was als de mijne. Ik ben natuurlijk ook heel benieuwd hoe het met jou verder gaat en wat dr. .... gezegd heeft. groetjes, Dorothé
Unquote
Quote
Hi ......, Meegevallen... tegengevallen bij jou? Ik was niet gespannen dacht ik maar het doet toch meer met je dan je denkt. Ik kwam bijna te laat op de afspraak en dat betekent dat ik er tegenop zie en het vertrek van thuis steeds uitstel. In het ziekenhuis kon ik de weg niet meer zo goed vinden en dat vond ik een goed teken, want dan ben ik er blijkbaar zo weinig geweest dat ik het kan vergeten. dr. .....vond dat de ophanging van mijn oog beter moet en dat de zijkant van mijn neushoek bij mijn lip uitgedund moet worden d.m.v. een nieuwe snede waardoor ik een normale plooi bij mijn mond krijgt. Hij twijfelt of hij nog kraakbeen in mijn neus moet zetten omdat de huid daar erg dun en ongeschikt is (slijmvlies) en hij is bang erdoorheen te fietsen zoals hij zo mooi zei. Wat ook meespeelt dat mijn oren sterk moeten blijven qua constructie om de gehoorapparaten die ik ivm mijn slechthorendheid heb goed te kunnen dragen. Verder denkt hij de deuk onder mijn oog nog op te vullen. Ik heb gezegd dat de functionaliteit van mijn neus en oog het belangrijkste is. Weer kunnen kijken zonder tranend oog, weer vrij kunnen ademhalen – ook met het oog op mijn sportprestaties. Verder heb ik gezegd dat ik mijn leven weer wil oppakken en aan het trainen ben voor de Rotterdam Marathon in april. Dus of daarvoor of daarna opereren als het zo lang uitgesteld kan worden. Dat betekent voor december of eind april anders kan ik niet genoeg lange duurlopen trainen of ben ik nog niet hersteld van de marathon. Hij heeft me ingestuurd voor opereren in oktober/november en hoopt dat dat gaat lukken met de planning. Daarna moest ik foto’s maken bij medische fotografie en toen kwam er een elegante mevrouw naast me zitten die ook op de foto moest. Ik vroeg haar of het lang duurde. Ze legde uit dat je dingen moest doen die je eigenlijk niet meer kunt met je gezicht. Eerst had ik het niet in de gaten, maar toen ze begon te praten zag ik dat haar reconstructie nog veel ingrijpender geweest was als de mijne. Ik ben natuurlijk ook heel benieuwd hoe het met jou verder gaat en wat dr. .... gezegd heeft. groetjes, Dorothé
Unquote