Controle ... daarom
Alleen maar huiverig door de kou ging ik met manlief naar de jaarlijkse controle naar de dermatoloog.
Op 27 januari was het inmiddels de 4e verjaardag van mijn succesvolle gezichtsoperatie waarbij 4,5 x 4,5 cm werd verwijderd i.v.m. basaalcelc arcinoom. Daarna volgden 4 reconstructie-operaties om neus, wang en oog zo goed mogelijk te laten functioneren. Ik ben zeer dankbaar dat het zo goed hersteld kon worden ook al wordt het nooit meer helemaal goed. Toch heb ik afgelopen jaar nog een verbetering bereikt. Doordat ik regelmatig ben gaan zwemmen is de doorbloeding van mijn gezicht verbeterd waardoor de geopereerde kant minder stijf en minder koud voelt. Ik zwem met een z'on brilletje op en grotendeels met mijn gezicht in het water.
Afijn ik kreeg een nieuwe dermatoloog omdat 'mijn' arts inmiddels elders werkt. Ook het ziekenhuis zag er weer heel anders uit dan een jaar geleden. Ze blijven bouwen daar aan het EMC. De arts was vriendelijk en had zich reeds ingelezen in mijn dossier. Ik kleedde me uit voor de jaarlijkse vlekkencheck. Manlief was ook mee en die wees op een bepaalde plek op mijn rug maar dat was niks. Zelf maakte ik de arts attent op een soort eczeem op mijn handen en vermeldde dat dit soms een wondje werd maar ook wel weer herstelde. De arts vertelde dat dit actinische keratose was. De huid is gevoelig voor UV-straling vooral op gezicht, hals, onderarmen en handen. Hierdoor kunnen de huidcellen beschadigd worden waardoor deze niet meer normaal delen en groeien. Het is een voorstadium van plaveicelcarcinoom. Voor info klik hier.
Ik dacht dat wondjes die vanzelf genazen verder oké waren maar de arts wilde het toch direct behandelen. Ze spoot er vloeibare stikstof op waardoor het bevroor. Op die manier wordt een soort schaafwond gemaakt waardoor de kapotte huidcellen worden opgeruimd. Daaronder krijgt de niet aangedane huid dan weer de kans om te genezen. Deze bevriezingsmethode heet cryotherapie. Er zijn nog andere methoden afhankelijk van de hoeveelheid en lokatie waar het zit. Je kunt dat allemaal terugvinden onder de link die ik hierboven noemde.
Aangekleed terug in de spreekkamer zei ik tegen de arts dat ik hier toch wel van schrok. Ik dacht dat ik na vier jaar wel van alles af zou zijn. Ze begreep dat volkomen maar legde me uit dat dit veel minder ingrijpend is dan de basaalcelcarcinoom waarvoor ik voorheen ben behandeld. Omdat actinische keratosen aan de oppervlakte van de huid zitten zijn ze direct zichtbaar en behandelbaar. Ik vertelde dat ik dit ook wel eens dergelijke plekjes in mijn gezicht had gehad maar dat het na een tijdje vanzelf weer was over gegaan toen er er een korst op was gekomen. Volgens de arts mag ik er nog steeds vanuit gaan dat wat vanzelf geneest ook weer gezond is maar dat ik alert moet blijven en zonschade moet vermijden. Ik vertelde dat ik zeer trouw anti-zonnebrandmiddelen gebruik, maar dat ik mijn handen over het algemeen niet insmeer als het geen zomers weer is. Omdat ik een blijkbaar toch gevoelig ben (ouder wordende huid met reeds schade volgens de arts) en ook veel in de buitenlucht sport zal ik dat toch gaan veranderen. Ik ga de adviezen van het KWF voor kinderen voortaan hanteren (klik)
Volgend jaar is de operatie 5 jaar geleden en zou ik niet meer onder controle van het EMC hoeven te blijven. Dan word ik ook opnieuw beoordeeld op dit soort plekjes en dan wordt beslist hoe het verder met controle gaat.
De stikstofbehandeling had maar een beetje pijn gedaan, dus ik ging al snel weer over tot de orde van de dag. Manlief ging naar zijn werk en ik ging boodschappen doen. Op de terugweg daarvan in de auto zat ik toch ineens met tranen in mijn ogen en ben ik maar even bij een vriendin koffie gaan drinken. Nu ben ik er wel weer overheen maar ik wilde toch dit vervolg met jullie delen.
Wat geweldig toch dat die protocollen bestaan en dat ze je zo goed in de gaten houden hier in Nederland.
nb ik voeg nog wat foto's toe van hoe die actinische keratose er bij mij uit ziet.
Op 27 januari was het inmiddels de 4e verjaardag van mijn succesvolle gezichtsoperatie waarbij 4,5 x 4,5 cm werd verwijderd i.v.m. basaalcelc arcinoom. Daarna volgden 4 reconstructie-operaties om neus, wang en oog zo goed mogelijk te laten functioneren. Ik ben zeer dankbaar dat het zo goed hersteld kon worden ook al wordt het nooit meer helemaal goed. Toch heb ik afgelopen jaar nog een verbetering bereikt. Doordat ik regelmatig ben gaan zwemmen is de doorbloeding van mijn gezicht verbeterd waardoor de geopereerde kant minder stijf en minder koud voelt. Ik zwem met een z'on brilletje op en grotendeels met mijn gezicht in het water.
Afijn ik kreeg een nieuwe dermatoloog omdat 'mijn' arts inmiddels elders werkt. Ook het ziekenhuis zag er weer heel anders uit dan een jaar geleden. Ze blijven bouwen daar aan het EMC. De arts was vriendelijk en had zich reeds ingelezen in mijn dossier. Ik kleedde me uit voor de jaarlijkse vlekkencheck. Manlief was ook mee en die wees op een bepaalde plek op mijn rug maar dat was niks. Zelf maakte ik de arts attent op een soort eczeem op mijn handen en vermeldde dat dit soms een wondje werd maar ook wel weer herstelde. De arts vertelde dat dit actinische keratose was. De huid is gevoelig voor UV-straling vooral op gezicht, hals, onderarmen en handen. Hierdoor kunnen de huidcellen beschadigd worden waardoor deze niet meer normaal delen en groeien. Het is een voorstadium van plaveicelcarcinoom. Voor info klik hier.
Ik dacht dat wondjes die vanzelf genazen verder oké waren maar de arts wilde het toch direct behandelen. Ze spoot er vloeibare stikstof op waardoor het bevroor. Op die manier wordt een soort schaafwond gemaakt waardoor de kapotte huidcellen worden opgeruimd. Daaronder krijgt de niet aangedane huid dan weer de kans om te genezen. Deze bevriezingsmethode heet cryotherapie. Er zijn nog andere methoden afhankelijk van de hoeveelheid en lokatie waar het zit. Je kunt dat allemaal terugvinden onder de link die ik hierboven noemde.
Aangekleed terug in de spreekkamer zei ik tegen de arts dat ik hier toch wel van schrok. Ik dacht dat ik na vier jaar wel van alles af zou zijn. Ze begreep dat volkomen maar legde me uit dat dit veel minder ingrijpend is dan de basaalcelcarcinoom waarvoor ik voorheen ben behandeld. Omdat actinische keratosen aan de oppervlakte van de huid zitten zijn ze direct zichtbaar en behandelbaar. Ik vertelde dat ik dit ook wel eens dergelijke plekjes in mijn gezicht had gehad maar dat het na een tijdje vanzelf weer was over gegaan toen er er een korst op was gekomen. Volgens de arts mag ik er nog steeds vanuit gaan dat wat vanzelf geneest ook weer gezond is maar dat ik alert moet blijven en zonschade moet vermijden. Ik vertelde dat ik zeer trouw anti-zonnebrandmiddelen gebruik, maar dat ik mijn handen over het algemeen niet insmeer als het geen zomers weer is. Omdat ik een blijkbaar toch gevoelig ben (ouder wordende huid met reeds schade volgens de arts) en ook veel in de buitenlucht sport zal ik dat toch gaan veranderen. Ik ga de adviezen van het KWF voor kinderen voortaan hanteren (klik)
Volgend jaar is de operatie 5 jaar geleden en zou ik niet meer onder controle van het EMC hoeven te blijven. Dan word ik ook opnieuw beoordeeld op dit soort plekjes en dan wordt beslist hoe het verder met controle gaat.
De stikstofbehandeling had maar een beetje pijn gedaan, dus ik ging al snel weer over tot de orde van de dag. Manlief ging naar zijn werk en ik ging boodschappen doen. Op de terugweg daarvan in de auto zat ik toch ineens met tranen in mijn ogen en ben ik maar even bij een vriendin koffie gaan drinken. Nu ben ik er wel weer overheen maar ik wilde toch dit vervolg met jullie delen.
Wat geweldig toch dat die protocollen bestaan en dat ze je zo goed in de gaten houden hier in Nederland.
nb ik voeg nog wat foto's toe van hoe die actinische keratose er bij mij uit ziet.
6 reacties
Bedankt voor je verhaal, het sterkt mij enorm vooral het gevoel dat je niet de enige bent. Bij mij is net een grote plek basaal carcinoom verwijderd op mijn hooft een plek van 5 bij 7 vandaag voor het eerst het resultaat gezien en dat viel niet mee. Maar zoals ik in je blog kan lezen het kan altijd erger gelukkig zaait deze kanker niet uit maar het laat wel diepe wonden achter. Het was voor mij niet het eerste basaal carcinoom wat verwijderd is maar de andere plekken waren op mijn armen en romp, en kleinere plekken op mijn hoofd waardoor je deze onder je haar kan verbergen. Deze plek zit vooraan op mijn behaarde hoofdhuid. Zoals jij in je gezicht kun je deze plek ook niet verbergen. Ik wil niet teveel bezig zijn met uiterlijk maar natuurlijk raakt het je toch. Je blogs zijn een opsteker omdat je zo positief bent daar trek ik mij aan op bedankt daarvoor.
Het is enorm ingrijpend en confronterend. Ik ben niet altijd positief en heb ook gerouwd om het verlies van gezondheid en een ongeschonden gelaat en ik mopper regelmatig over de restklachten. Het verandert gaandeweg. Geef jezelf de tijd om het te verwerken. De ene dag kun je er ook beter mee overweg als de andere. Ik hoop voor jou op een gunstige verloop van de genezing en dat de BCC goed onder controle blijft. Veel sterkte.
Groetjes,
Dorothé