Teiltje

De psychologe is ijverig aan het mind mappen ofwel schrijven terwijl ik mijn gal spuug. De kanker achtbaan raast door en door en wanhopig zoek ik naar iemand die orde kan scheppen in de chaos.  Helaas is dat natuurlijk ijdele hoop want niemand kan hier orde in scheppen maar een luisterend oor waar ik geen binding mee heb is welkom. Heerlijk even de kankerzooi herkauwen zonder dat je hebt vermoeden hebt dat men denkt... dat verhaal ken ik nu wel. Van begin diagnose, behandelingen, gedachten, alle bijbehorende emoties even lekker uitkotsen!

Een lieve vrouw maar kerngezond en geleerd uit een boekje... ik moet het kind in mij laten spreken en dat kan ik heel goed want mijn kind is sterk aanwezig.... loslaten, genieten en de godvers vliegen door de kamer. Begrip, voorstellen....bah teiltje roep ik. Nee je het voorstellen kun je niet . Je weet niet hoe het is om te ondergaan, de prikken, slangen, zakjes chemo, snij en duw, trekwerk en wachten op uitslagen. Om van gedachten en emoties nog maar te zwijgen.Wat ik wil om balans te vinden is de volgende vraag: Ik wil g*tverd*mme gewoon leven!  

Even later loop ik in de stad en zie overal Sinterklaas en pieten. Ik ben een zeurpiet constateer ik maar wat lucht het lekker op zo'n sessie!

Warme groet, Jolanda.  

15 reacties

Lieve Jolanda. 

Wat je zegt is zo waar. Zelfs een naaste kan niet in jouw schoenen lopen, net als ik niet in Jokes. Schreeuw maar. Vloek maar. Knijp iemands arm maar lekker blauw. Geef het dan wel eerst aan, scheelt jou weer een blauw oog. Jouw lief heeft ook die emoties. Maar hij is niet degene die het allemaal moet ondergaan. Niet degene die dood gaat. Niet degene die in doodsangst leeft. Niet degene die in geleende tijd leeft. Hij is "slechts" degene aan de zijlijn. Slechts degene die "slechts" kan hopen dat hij er kan zijn als jij een arm nodig heeft om te knijpen. Zo'n psych heeft mogelijk slechts boekenwijsheid, al is je verhaal aan een onbekende doen ook een uitingsvorm. 

Heb jij een speciale klankgroep in de buurt? Geen beter gehoor dan ervaringsdeskundigen, denk ik zo. Tegen ons mag je trappen. Altijd.

XX Joke en Tom 

Laatst bewerkt: 17/11/2018 - 20:09

Wel alle respect voor onze intieme naasten hoor Tom. Zonder die liefde en steun trekken we het helemaal niet. Dikke zoen Jolanda.

Laatst bewerkt: 17/11/2018 - 20:35

Nee Jolanda ze weten niet hoe het voelt. Ik kan je ook geen raad geven zit met dezelfde emoties en weet bij god niet wat ik ermee aan moet. Ik praat tegen mijn praktijkondersteuner en luister naar wat ze te zeggen heeft, soms helpt het soms niet. Als het goed met me gaat gaat het prima, maar hoef maar iets te voelen of er gebeurt iets en het is weer mis. Zit te janken bij de oncoloog terwijl hij eigenlijk prima nieuws heeft. Maar de constante onzekerheid vreet me op. Ik begrijp je en af en toe je gal spuien of een flink potje janken lucht op! Hou vol! Dikke kus!

Laatst bewerkt: 17/11/2018 - 21:34

Toch wel een zwarte of op zijn minst een roetveeg ZEURPIET. Vertrouwen moet groeien maar dan wel bij de juiste persoon, als je door een snotneus word behandeld zo'n 25 jarige die jou gaat vertellen hoe het in jou hoofd gaat, schept bij mij ook geen band, bij binnenkomst zag ik het al en vroeg vervolgens om iemand anders, mensen staan raar te kijken maar je bent er voor je zelf niet om een of andere kuttekop het vak van psycholoog moet leren. Niet dat er psychen zijn die verstand hebben van kanker of iets wat daar op lijkt, of empatisch vermogen hebben om bij jou ( ons ) de juiste snaar te raken. Lopend aan de leiband van een arts die jou straks gaat vertellen hoeveel kans je maakt om nog even door te leven, is kuttiger dan klote ik hoop dat die halsband binnenkort af gaat en wens je veel sterkte toe de spanning zal nog wel even in je hoofd blijven hangen, misschien zelf wel tot kerst word je dan een zeurelf?

Laatst bewerkt: 18/11/2018 - 01:45

Fijn dat het wรจl wat opluchtte, een sessie zeuren en klagen tegen een onbekende. Ik sta daarvoor op de wachtlijst. Op oplossingen reken ik ook niet, maar begrip zou fijn zijn. Maar je hebt natuurlijk volkomen gelijk; dat kan helemaal niet. Ik zou agressief worden als zo'n loog me vroeg wat ik wil voor balans in m'n leven, denk ik.

Was de tijdelijke opluchting voldoende om opnieuw te gaan? Heb je daar iets aan, bedoel ik. Ik ga trouwens eens per twee weken kletsen met deelgenoten. Die hebben vaak aan een half woord genoeg.

Wat je zegt: Ik wil g*tverd*mme gewoon leven, dat voel ik tot in mijn tenen. 

Ik las op een plaatje: Sint belde, hij heeft nog een zeurpiet nodig.

Dikke knuffel XXX

Laatst bewerkt: 18/11/2018 - 11:06

Dit gesprek was slechts een intake/kennismaking. Ik denk zeker dat ik er wat aan ga hebben al is het maar om te luchten. Goed dat je ook gaat Frie! Let wel goed op of er een vergoeding voor is. Heel veel ondersteuning is uit het pakket gehaald. Ik draai nu mee in een pilot. Een GGZ psycholoog wordt nog wel vergoed heb ik begrepen. X

Laatst bewerkt: 19/11/2018 - 13:25

ga vrijdag voor het eerst een gesprek ,ben benieuwd,of ik daar ook alles er uit kan gooien ,bahh veel sterkte lieve jolanda    

Laatst bewerkt: 20/11/2018 - 10:26

Fijn dat je zo je gal hebt gespuid; ik vind dat wij recht hebben op mensen die daar naar luisteren..... En nee, รฉcht snappen zullen ze het niet; zeker niet als alle kennis zo prachtig in een boek beschreven staat en geleerd is. 

Laat je gaan en doe wat goed voelt voor jou. Hier zijn altijd mensen die er voor je zijn. Juist ook als je je niet 'gezellig' voelt...

Laatst bewerkt: 18/11/2018 - 18:12

Zeurpiet โ˜ป nooit van gehoord.

Iedereen heeft het nodig te uiten wat hem /haar dwars zit.

Heel veel sterkte, hopelijk weten ze je nu de juiste uitslag te vertellen.๐Ÿ˜˜

Liefs Alice โค

๐Ÿ’ช๐Ÿ’ช๐Ÿ’ช๐Ÿ€๐Ÿ€๐Ÿ€

Laatst bewerkt: 18/11/2018 - 18:56

Ohhh lieve Jolanda,

Jij en de mensen om je heen worden wel op de proef gesteld.๐Ÿค”

Hopelijk komen ze snel met goed nieuws.๐Ÿ’ช๐Ÿ’ช๐Ÿ’ช๐Ÿ’ช๐Ÿ’ช๐Ÿ€๐Ÿ€๐Ÿ€๐Ÿ€๐Ÿ€

Liefs Aliceโค

Laatst bewerkt: 19/11/2018 - 15:15

Iemand die een ziekte nooit ervaren heeft kan ook nooit echt ervaringsdeskundig reageren. Je geeft dit zelf ook al aan. Ik weet het van mijn depressie in 2003. Hoe klote ik me toen voelde kan ik als degene die het heeft meegemaakt niet eens meer invoelen. Ik weet het wel heel goed nog, maar als ik met iemand praat met een depressie is het niet meer dan een sterke ervaring. Invoelen kan ik ook niet meer nu ik niet depressief meer ben.

Laatst bewerkt: 18/11/2018 - 21:53

Absoluut respect, Jolanda. Geen kracht zonder liefdevolle basis. Amor vincit omnia. ๐Ÿ‘„๐Ÿ‘„๐Ÿ˜Š

Laatst bewerkt: 19/11/2018 - 19:11

wij zeggen altijd elke dag even uithuilen en dan weer door. maar het valt niet mee.. sterkte!

 

Laatst bewerkt: 23/11/2018 - 15:25