Steun en liefde

And I shall look death in the eye and tell him not today!

Een vriendin vroeg mij laatst waarom mijn blog Doodvonnis, but not today heet.... deze uitspraak ( Games of Thrones) heeft mij direct geraakt. Ik behoud zelf de regie over mijn leven en dood voor zover mogelijk en ik heb nog geen plannen in die richting. Spannend blijft het en de dood en ik spelen een vreselijk spel. Als ik denk dat ik een tijdje buiten schot sta hijgt hij in mijn nek om te laten weten dat het niet gedaan is. Na mijn stent verhaal net weer op adem gekomen en dan.... vreselijke maagpijn en steken thv. mijn lever, bloedwaarden niet goed. Terug de malle molen in. 2 nov. tussentijdse scan verdenking uitzaaiingen en 7 nov. maagonderzoek als de scan niets laat zien.

We gaan het zien, de angst heeft mij verlaten. Het is zoals het is en veranderen kan ik het niet. Zonde van de tijd dus pluk de dag en doe wat je verdragen kan. Op deze manier kan de dood mij dat in ieder geval niet afnemen. Ik leef nu en het kan zomaar een spier zijn die de weg kwijt is of een ander lullig iets. Bloedwaarden zijn een momentopname en zorgen maak ik me pas als er zekerheid is.

Hoe ik aan deze state of mind kom is te danken aan mijn geweldige vriendinnen en familie support. Wat ben ik gezegend en wat een geluk! Zomaar een zelfgemaakt kaartje met ik hou van je, een kopje koffie met een brainstorm, een boekje over kracht, kaartjes, een wijntje, appjes, koffie en nog meer koffie, engeltjes, liefde, bloemen, een dikke zoenballon, armen om me heen, mijn geweldige zussen, lieve man en kinderen en familie met heel veel knuffels en niet te vergeten al de lieve mensen op dit forum. Dit is een ode aan jullie/ hen allemaal en ik gun een ieder deze support! Ik dank jullie allen het sterkt me meer dan je kunt vermoeden.

Ik kan dood gaan maar de liefde blijft bestaan en dat is een overwinning op zich!

Warme groet, Jolanda