Middenveld

Een hele maffe droom had ik afgelopen nacht. Ik stond als middenvelder op een voetbalveld. Ik houd niet van voetbal en geef er niets om en daarbij heb ik er de ballen verstand van. Mijn zoon van 12 speelt wel voetbal bij het plaatselijke team en doet dat niet onverdienstelijk maar dat ik een wedstrijd zou spelen had ik in mijn stoute dromen niet verwacht....tot afgelopen nacht. Mijn team bestaat uit een aantal artsen die ik heb en zakjes chemokuren met een shirtje aan. De tegenstander bestaat uit paarse mannetjes met flubberige koppen, het kankerteam en de scheidsrechter is Hein. Hij heeft geen fluitje maar een zeis. Hoe verzin je het.....

De wedstrijd gaat er heftig aan toe en het zweet staat me op de kop. Het 1ste doelpunt is voor de tegenstander maar al snel komt het op 1-1. Het publiek bestaande uit mijn vrienden en familie juicht en de spanning stijgt. Ik geef mooie passes en de arts kopt hem erin! 2-1 joepie...Zo gaat de wedstijd voort en de doelpunten aan beide kanten vliegen om de oren. Met een mooi schot op afstand maak ik uiteindelijk 6-6. Gelijkspel...

Maar dan maakt het kankerteam net voor het eind nog een doelpunt...6-7 in het voordeel van de tegenpartij. Hein zwaait af met zijn zeis en zegt tegen mij, douchen en dan gaan we. Verslagen loop ik naar de kleedkamer maar wel met een dikke grijns op mijn gezicht!

Zal wel de verwerking zijn maar een maffe droom blijft het.