Ervaring Nanoknife

Afgelopen maandag 12 februari ben ik behandeld met de Nanoknife en de ingreep is tot nu toe succesvol en zonder ernstige complicaties. Daar ik erg weinig kon vinden over deze procedure lijkt me een verslag hiervan zinvol in deze groep.

Ik werd om 11.00 uur geholpen in het VU door interventie radioloog dr. Meijerink. Een hele leuke aardige man die bovendien erg kundig is en je benaderd als mens. Dat is alvast 1 in the pocket want het is toch wel erg prettig om er met vertrouwen in te gaan.

Ik werd eerst naar dr. de Vries gebracht voor het plaatsen van de katheter in mijn lies via het echo apparaat. Dat ik hierbij nog volledig aanwezig was had ik niet verwacht en dit maakte mij toch wel nerveus. Een half uurtje later ben ik opgehaald voor de Nanoknife middels MRI scan. Bibberend van de zenuwen ben ik daar gelukkig snel in slaap gebracht want daar wil je niet bij zijn..

Door de vloeistof die wordt ingespoten via de lies wordt de tumor zichtbaar. Vervolgens worden er 4 tot 5 naalden door de buikwand geplaats en in de tumor gestoken. Daar gaat dan maar liefst 3000 volt doorheen aan pulsen en wordt de tumor eigenlijk opgeblazen. Het lichaam moet deze vernietigde cellen zelf afvoeren. Mooie bijkomstigheid is dat de gezonde cellen zo leren wat foute cellen zijn. Aan de buitenkant van het lichaam is weinig te zien maar ik heb mij laten vertellen dat het van binnen wel een slagveld is. Bijzonder knap deze techniek, zo worden de pulsen pas gegeven na de slag van het hart anders zou die er mee op houden. Best een heftige en gecompliceerde procedure maar dan heb je ook wat.

Tot nu toe valt het mij niet tegen. Ik heb wat maagpijn en ben misselijk wat niet verwonderlijk is want ook mijn maag heeft een optater gehad. Volgens de arts is dit een tijdelijk iets. Ik voel me verder redelijk goed wat ik niet had verwacht, maar ik ben er nog niet. Ik ben trouwens donderdag alweer thuis gekomen.

De tumor is vernietigd, althans het zichtbare gedeelte en hoewel het geen genezing biedt brengt het wel meer tijd. Hoeveel tijd blijft natuurlijk gissen, de een is de ander niet. Maar met een beetje mazzel kun je 2 jaar verder. Wel moet ik over 2 maanden weer een aantal chemokuren ondergaan om de eventuele actieve cellen onder controle te houden. Wanneer de tumor weer terug komt kan er nogmaals Nano worden ingezet of bestraling via MRI Dian. We gaan het zien...

De zorg in het VU heb ik als top ervaren, een eigen kamer met badkamer en een hele goede verzorging. De eerste 2 jaar sta ik onder controle bij dr. Meijerink.

Het meest vervelende voor mij was het aantal uren platliggen ivm de lies, al met al ben ik er mooi doorheen gerold maar geluk moet je ook eens hebben!

Tot zover, groet Jolanda.