Luis

Alles heeft een reden, jouw dood zal een positieve ontwikkeling zijn voor de mensen en de wereld om je heen zegt een zichzelf benoemde spirituele mevrouw tegen mij. Ik hoor haar verbijsterd aan en zie het voordeel hier niet van in. Ik zal je missen zegt ze... HALLO ik ben er nog zeg ik en zet kracht bij door te zeggen dat ik met deze informatie niets kan en informeer vervolgens naar haar welzijn.

Dan komt de aap uit de mouw....ze reflecteert haar verdriet en eenzaamheid op mij. Ze voelt zich alleen goed als anderen om haar heen zich goed voelen. Ze is afhankelijk van het welzijn van anderen en zegt dat ze soms wenst er niet meer te zijn. Ze is gevangen als een hamster in een molentje en draaft door tot ze erbij neer valt.... en vallen zal ze, net als ik besef ik me dan ineens.

Ze heeft mijn noodnummer gevonden in haar telefoon uit de tijd dat ik haar therapeute was en haar weer moed insprak. Na een half uur beëindig ik het gesprek met een boel inzicht in mijn eigen chaos. Voor de kanker was ook ik als een hamster, alle ballen in de ploeg houden en vooral niet stil staan.

Ik reflecteer op mijn eigen leven en zie hoe ik blijf rennen en werken voor morgen...voor later. Ik cijfer mezelf weg, ik ben doodmoe maar ga door, ik wil niemand teleurstellen, ik stop mijn verdiende geld in een berg stenen voor later...voor mijn oude dag. Ik moet succesvol zijn, een goede moeder, een goede vrouw een goede vriendin, zus etc....de burn out die ik heb gehad heb ik snel afgehandeld, geen tijd voor...zwak... niet acceptabel.... lach het weg en doorgaan! Geen tijd voor uitjes en liefde als de stofzuiger nog niet is gepakt en de boel aan kant is......

Ze zegt dat kanker gerelateerd is aan stress en tegen jezelf ingaan en ik denk dat ze daar een punt heeft....

De kanker dwingt mij om te kijken en leven op een andere manier...kort maar krachtig...niet morgen maar nu! Voel ik mij gezegend door deze rotziekte, NEE. Ik was liever tot dit inzicht gekomen voor ik ziek werd maar waarschijnlijk had ik daar geen tijd voor gehad. Ik kan slechts uitdragen dat een ieder de dag moet plukken in liefde en eenvoud.

Ik bedank haar voor het belletje en zeg dat ze meer voor zichzelf moet kiezen en kan het niet laten om te vermelden dat ik net als een luis in de pels ben.....lastig te verwijderen.

Ze heeft toch een beetje gelijk, hopelijk leren er een paar mensen van mijn verhaal.


5 reacties

Helder geschreven. Herkenbaar. Kanker overkomt je. Het overkomt je naasten. Het overkomt je omgeving. Brengt het verbondenheid, of  begint het afscheid en schept het afstand? Sommige inzichten kreeg ik ook pas toen ik aan de "verkeerde"  kant van de lijn kwam. Net als jij. Beter laat dan nooit... Sterkte Jolanda!
Laatst bewerkt: 03/05/2018 - 09:22
Alles kan geen reden hebben. Stel je voor dat je alles in een container doet, of bij elkaar veegt. Dan heb je echt ALLES. Jou, iedere mier, elke boom, aarde, mars, het heelal, elke wetmatigheid, oorzaak en gevolg. ALLES. Je hebt alles op één hoop, daarbuiten is niets meer, ook geen reden. Buiten ALLES is NIETS. Alles kan dus geen reden hebben. QED.
Laatst bewerkt: 03/05/2018 - 09:31
weerom er "boenk op" zoals ze bij ons in Vlaanderen zeggen
Oef, je voelt je ook niet gezegend met deze kanker,... ik ook niet 
maar, ik deel wel je inzichten en verhalen, zo'n herkenbare situaties.
Er zullen veel mensen iets leren uit je verhaal en hun leven aanpassen,...  en toen zijn mijn psy "Goed en wel, maar dat neemt niet weg dat jij wel met de ellende blijft zitten, he " ... voetjes terug op de grond
Veel moed op je eigen weg, hoe hobbelig en kronkelig die ook mag zijn,..
lieve groet,
Elke
Laatst bewerkt: 03/05/2018 - 13:53
Als Alles een reden heeft, heeft Niets dat dan ook? Het gaat niet om lastig te verwijderen, maar om fijn of lief om te hebben. Ga naar het NU niet naar gisteren en zeker niet naar overmorgen. ga niet op zoek naar jou missers die vinden je van zelf wel en anders zijn ze naar je opzoek. Zo schrijft die Haarlemse L..De problemen voor overmorgen probeer ik te analyseren in kaart te brengen en een oplossing te bedenken voor hen die ik achterlaat. dus schrijf ik dit voor jou of voor mezelf?
Laatst bewerkt: 05/05/2018 - 00:43
Eigenlijk geldt voor iedereen het NU en als je vooruitzichten minder zijn door deze rotziekte is het nog belangrijker. Fijn dat je dit inzicht hebt gekregen en nu het allermoeilijkste: probeer zo te leven! Je geeft al veel door je verhalen te delen. 
Hartelijke groet 
Pauline 
Laatst bewerkt: 06/05/2018 - 08:58