Toename ziekte

Morgen is het 3 maanden geleden dat ik mijn laatste gift chemotherapie ontvangen heb. De controlescan (responsevaluatie) van 9 januari liet geen nieuwe laesies zien en bijna alle target en non-target laesies waren verkleind. Eéntje was zelfs helemaal verdwenen!
We waren uitzinnig van vreugde....de chemotherapie had zijn vruchten afgeworpen. Het was allemaal niet voor niets geweest. De opluchting bij iedereen was zó enorm.....er was weer licht aan het einde van de tunnel. 

Totdat ik voelde dat één van de tumoren toenam en het ongemak in mijn rechterflank groter werd.
Bart stelde een CT-scan voor. 
13 februari kregen we de mokerslag. Mijn vermoedens werden bevestigd. De laesies waren groter, de ziekte was toegenomen. Amper 2 maanden ná mijn laatste gift. Het gaat me veel te snel. 

Voordat we deze uitslag kende, kregen we 3 opties behandelingen voorgeschoteld. Daar was nu geen sprake meer van. 
De enige, en tevens laatste optie, is immunotherapie met Pembrolizumab. Of niets doen....maar dat is nog steeds geen optie. Ondanks de angst voor eventuele (ernstige) bijwerkingen en mijn lage PD-L1 (<10), hebben we besloten ervoor te gaan. 
Het protocol wat we volgen, is nog steeds het protocol voor uitgezaaide blaaskanker. Er is geen protocol voor uitgezaaide nierbekkenkanker. 
Hier moeten we het mee doen.
Hier vestigen we onze hoop op.
Op Onze Lieve Heer vertrouw ik. 

Over 3 maanden krijgen we een duidelijk perspectief omdat we dan weten of de immunotherapie is aangeslagen. 

Tot dan! 

All the best🌻
 

4 reacties