Afspraak Gynaecoloog
Ik kreeg een verwijsbrief van de huisarts. Hij had mij door verwezen naar een praktijk dicht bij mij in de buurt. Toen ik s’ middags terug kwam van de huisarts, moest ik het even verwerken. Ik ben weer gaan werken om even weer rust te vinden. Even alles op een rijtje zetten, wat er is gebeurd en wat er nu gaat komen.
De volgende ochtend heb ik de verwijsbrief gepakt en de gynaecoloog gebeld. Een aardige vrouw nam op en vroeg een aantal vragen. Vragen die betrekking hadden op de overgang. Hoe lang ik al last had en wat de klachten waren? Ik vertelde in het kort wat de klachten waren. Ze keek in de Agenda en er was plek op 9 Juli 2024. We zetten de afspraak vast en bedankte haar voor het gesprek.
Na het telefoongesprek was ik eigenlijk een beetje verbaasd, de klachten die ik had waren zo erg, dat ik niet zo lang kon wachten. Maar het was niet anders. Samen met mijn man Dennis spraken we er over. Ook met onze vrienden praten we er over, en ook zij vonden dat het wel lang duurde voordat ik terecht kon bij de gynaecoloog. Tijdens een gesprek met een goede vriend hoorde we dat je met een verwijsbrief van de huisarts ook zelf op zoek kon gaan naar een gynaecoloog. Zo gezegd zo gedaan. De volgende dag zocht mijn man Dennis op internet naar een praktijk die mij kon helpen. Hij vond Ellesie in Gorinchem een vrouwenkliniek. Ik belde dezelfde dag nog op. De dame aan de telefoon legde ik uit wat de situatie was en dat ik graag wil weten of er op korte termijn plek was voor een afspraak.
Ze keek in de agenda en gaf aan dat ik 3 juni 2024 kon komen. Ze schreef mij in en vroeg verschillende vragen. Na het inschrijven hing ik de telefoon op. Opgelucht, dat ik gehoord werd, het voelde heel fijn.
3 juni 2024 kwam en ik ging alleen naar de afspraak toe. Aangekomen werd ik heel vriendelijk ontvangen. Na een aantal minuten werd ik binnen geroepen door de gynaecoloog. Ze stelde zich voor en ging zitten achter haar bureau. Er werden weer vragen gesteld. Wat waren mijn klachten? Heb ik ze nog steeds? Is er iets bijkomen? Wat voel je precies? Alles werd rustig besproken en Vera (gynaecoloog) maakte aantekeningen in de computer.
Ze vroeg me of ik er bezwaar tegen had dat ze even naar mij mocht kijken. Ze vertelde dat ze met een camera naar binnen zou gaan. Ik stemde toe. Kleedde mij van onder uit, ging nog even plassen en ging op de stoel zitten. Het was een gemoedelijke sfeer. Ondanks de situatie voelde het vertrouwd. Blij is niet het goede woord maar ik vond het prettig dat er nu iets gedaan werd en dat ik onderzocht werd.
Nadat de camera beelden had gemaakt, werd er voorgesteld om een hapje te nemen uit de baarmoeder en dat er baarmoederslijmvlies werd opgezogen. Ook hier ging ik mee akkoord . Toen dat was gedaan kleedde ik mij aan.
Vera zat al achter haar bureau en maakte weer wat aantekeningen toen ik voor haar ging zitten. Ze legde alles uit wat ze had gedaan en dat het nu naar het lab zou gaan. Daar zal het onderzocht worden en dat zal ongeveer 2 weken duren.
Na die 2 weken werd ik gebeld voor de uitslag en wat er ging gebeuren. Ik knikte dat ik het begreep en bedankte haar. Daarna reed ik naar huis.
Thuis vertelde ik aan Dennis wat er was gebeurd en hoe het was gegaan. Het voelde goed om zo geholpen te worden maar vooral gehoord te worden. Nu was het wachten….