De vakantie waar we zo naar uit keken
februari dit jaar ben ik voor het eerst naar Oostenrijk geweest met mijn schoonouders. Zij komen daar echt al jaren. Er lag toen natuurlijk sneeuw, hond mee. Helemaal leuk.
nu zouden we er op dit moment weer zitten maar vanwege het slechte nieuws van mijn schoonmoeder en de chemo die gestart zou worden, hebben we het geannuleerd. Toen er duidelijk werd dat ze de chemo goed verdraagt, weer nieuwe vakantie geboekt.. 14 tot 21 september.. op het moment van boeken was mijn moeder nog vrij stabiel, dus ik zou gewoon mee gaan. Met de weken gaat ze toch achteruit.. dus toch maar de beslissing genomen om niet mee te gaan. Ik wil niet hun vakantie op zn kop zetten als ik evt eerder weg moet, ik wil niet het risico nemen dat ik te laat bij mijn moeder aan kom als er wat is, maar tegelijkertijd wil ik dolgraag bij mijn schoonmoeder zijn tijdens haar (mogelijke) laatste vakantie.
Het was een moeilijk besluit maar het is niet anders... ik zie gigantisch op tegen het alleen in huis zitten, maar ik gun ze dit wel. En hopelijk kan ik de volgende keer gewoon mee! Want daar gaan we voor, dat ze gewoon nog een keer op vakantie gaat
2 reacties
Een onmogelijk dilemma. Het is toch ook helemaal niet te doen, je moeder en schoonmoeder allebei zo ernstig ziek! Maar dit lijkt me de beslissing die je moest nemen, hoe naar het ook is. Als je nu weg zou gaan, zou het toch geen fijne vakantie voor je zijn, je zou continu de onrust voelen, misschien spijt krijgen, terug willen of moeten. Bij jouw eigen moeder zijn is nu het aller belangrijkst.
En ik wens je van harte toe dat je later nog op vakantie kunt met je schoonmoeder.
Veel sterkte weer,
Hanneke
Dat zelfde had ik inderdaad ook.. je bent wel op vakantie maar genieten worden toch lastig... š„