Voortraject
Het Op 16-12 had ik een afspraak gemaakt bij de huisarts, had al een tijdje een soort van kriebelhoest maar nu kreeg ik ook wat pijnklachten erbij. Door het vele hoesten ging ik vanuit, kreeg ook pijn bij het gebruik van het de Cpap. Slaapcentrum adviseerde mij direct de huisarts te bellen, zo gezegd zo gedaan.
16-12-24 op naar de huisarts, die prikte wat bloed uit een vinger om bepaalde waardes , zoals ontstekingenswaardes . Die waren 74 ipv de normale rondom 10. Dus de huisarts had het vermoeden van een longvliesontsteking, antibiotica kuur en als die na 7 dagen niet hielp, dan moest ik me melden, de kuur deed vooralsnog niets, kuchje bleef , en op zondag 22-12-24 hoeste ik weer maar dit keer zag ik wat “roods” bij het slijm te zien zitten, ook hier weer, zal komen door het hoesten.
Maandag 23-12-25 bij het opstaan weer een hoestbui, maar deze x was de fluim echt helrood.
Huisarts gebeld en kon nog dezelfde langskomen. Weer het riedeltje bloed prikken, luisteren naar de longen. Ontstekingswaardes waren verder opgelopen, vermoeden van haar was een longembolie. Even voor de duidelijkheid, in de huisartsenpraktijk zijn 3 huisartsen aanwezig. Normaal heb je een eigen vaste arts, maar bij mijn geval als er toch wel was “spoed” bij is, heb je geen keus.
Terug naar de vermoedelijke longembolie, huisarts belde naar de longarts in Amphia ZH in breda. Die wilde me zien op de spoed.
Dus hop hop, op naar de spoed. Embolie is ernstig, maar met bloedverdunners zou het goed te behandelen zijn. Op de spoed aangekomen gelijk aan de monitor voor hartbewaking.
Ook werden er 4 buisjes bloed afgenomen voor onderzoek, en wat foto’s van de longen. Longarts kwam binnen en konden een embolie niet uitsluiten, dus er moest een scan gemaakt worden van de longen.
En dan lig je daar te wachten op wat komen gaat, embolie, wat bloedverdunners en weer gaan met de banaan, dacht ik. Verpleegkundige kwam de kamer binnenen werd gebeld, kon net horen dat het om mij ging. Longarts kwam de kamer binnen en vertelde dat er geen embolie was, maar dat er wel een verdachte plek van 4,5x4.5x5 in de rechterlong zat met verdikkingen naar de lymfeklieren.
Wat er op zo’n moment door je lijf gaat is bijna niet te beschrijven, je wereld stort in, je brein geeft je een reset lijkt het, want ik was was ook gelijk ziek, misselijk en barstende hoofdpijn.
Onze 3 dochters gelijk gebeld,ook die kwamen direct naar ZH, was erg emotioneel.
Het was 23-12 dus bijna kerst, werd opgenomen in ZH zodat 24-12-24 gelijk een punctie en biopt kon worden gedaan, waarbij het vooral ging om welke variant het ging, om te bepalen of ik gelijk aan de chemo moest, of dat ik nog naar huis kon om kerst met het gezin nog te vieren.
Het bleek te gaan om de Niet-Kleincellige varian te gaan met uitzaaingen naar de lymfeklieren in hals en middenrif, dus niet agressieve vorm, wat dus qua behandeling, alles werd in werking gezet maar qua tijd was er ruimte om goed vooronderzoek te doen, we mochten naar huis om de feestdagen te gaan vieren. Dachten we.