Versoepeling betekent afleiding

De 52 aangetikt👊🏼

Woensdag 3 juni stap ik op de fiets naar Wervershoof, en met Karin fiets ik naar Enkhuizen. We gaan lunchen bij het Stationscafé. In het zonnetje, we mogen weer op terras. De horeca is weer open. Er zijn wat regels, maar het is wel fijn zo. De volgende dag ga ik naar Wervershoof, dé cappuccino proeven bij Annet, met de auto want het regent een beetje. Donderdag heb ik een afspraak bij de oedeem therapeut. Er zit nog veel vocht rondom mijn borst, en door de chemo’s wordt het er niet beter op. Dus ik moet er wel iets mee. Sowieso draag ik een drukbh, en daar komen nu Swellspots bij. In de middag komt Gerda om een koppie, op voldoende afstand kan het wel binnen. Het weekend ben ik uitgenodigd door Suzanne samen met andere collega’s. Ook nu is het geen weer voor buiten, dus zitten we op voldoende afstand binnen. Heerlijk om ze weer even te spreken en te zien. Zondag zoek ik Ivonne gezellig op en eet ik bij de Stavenuiters, we doen een ommetje, puzzelen en een spelletje keezen. Jan is aan het werk. Dan is het weer maandag. M’n bloed wordt gecontroleerd en ik mag weer aan het infuus, in de ochtend, dan ben je er maar vanaf. Ik heb niet de behoefte om bij thuiskomst te slapen, dus ik stap op de fiets naar Wervershoof. Een koppie bij Karin, Carolien is er, leuk om elkaar weer te spreken. En fietsen terug is ook fijn.  Dinsdag stap ik weer op de fiets, pik Karin en Annet op en we gaan lunchen bij Marja. Lekker hoor, paprikatomatensoep. Hartige taart. Zo fijn dat je elkaar op deze manier weer spreekt. Ik fiets nog even naar m’n vader en moeder. Jan gaat vissen op Andijk, en ik kan bij Marcella eten. Dan kunnen we samen nog een ommetje doen. Jan heeft fietsenrek mee, gelukkig want energie om terug te fietsen heb ik niet. Bij thuiskomst staat de deur al wagenwijd open. Oeps... gelukkig, niemand in huis, niets weg, gewoon zelf open gegaan. De kat van de buren heeft gebruik gemaakt van ons krukje, heerlijk tukkie gedaan. 
Woensdag spreek ik af met Erna, in de stad voor een klein rondje. Ik merk dat een klein rondje prima is. Waar is mijn energie? We zitten in het zelfde schuitje dus daar praten we over. Het is lastig te voorspellen maar ik merk nu wel dat ik aan het overleven ben, van kuur naar kuur. En ik weet dat ik straks behoorlijk wat te verwerken heb en dat ik moet herstellen. Ik weet niet hoe dat zal gaan? Dus ook dat ga ik meemaken. Ik ben een nuchter persoon, als ik weer voldoende hersteld ben gaat m’n leven dan weer verder daar waar ik gebleven ben voor de kanker? Wie zal het zeggen?  Vrijdagmorgen fysio, als ik thuis kom zijn Jan en Ans hard aan het werk. Jan de plantjes in de bakken en Ans de stoelen aan het soppen. Ze heeft ook een heerlijke appeltaart mee vast voor zondag.🥰 ‘s Middags stap ik op de fiets naar Andijk. Afgesproken bij Marcella met de nichten die ook het BRCA2 gen hebben. We doen ons verhaal. En het is goed om er over te kunnen praten met elkaar. Marcella heeft weer goed nieuws, de chemo pillen doen hun werk. Dit slaat aan, dat is heel fijn. Vrijdagavond komen we met het bestuur bij Nel, we hebben allemaal leuke dingen geshopt en maken een gezellig tasje voor de koorleden. Stoppen iets eerder met de repetities en wensen iedereen een fijne zomer. Zaterdag breng ik ze rond, Ans gaat mee, we zouden ook een stukje lopen. Maar door hier en daar gezellig kletsen is daar geen tijd meer voor. Wel een gezellige ochtend gehad. Rond 15 uur worden we verwacht bij Annet en Frank. Samen met Arno, Samora, Joke en Pé hebben we een tafeltennis toernooi. Met mijn topconditie speel ik 2 spelletjes. En zit ik mooi an🥳 Zondag 14 juni, ik wordt 52 en we zijn 8 jaar getrouwd. Een geregisseerde verjaardag. Familie en een aantal vrienden uitgenodigd met de tijd wanneer ze mogen komen. Gelukkig treffen wij het hier met het weer en kan het buiten. Ik heb een super leuke verjaardag zo. Hoop dat het voor de gasten ook prima is zo. Ik heb heel veel kaarten gehad, veel berichtjes, felicitaties via facebook. Dat is zo leuk. Maandag mag ik om 8.15 uur naar de dagbehandeling, lekker vroeg, het gaat weer prima. Ik heb alle facebook berichtjes bewaard die kan ik nu in alle rust lezen. Daarna doe lekker m’n ogen dicht. Bij thuiskomst weer een paar uur slapen. In de middag brengen we een taartje bij pa en Gerda. Fijn om ze weer live te zien, we kunnen buiten op afstand lekker zitten. We rijden door naar Egmond aan Zee. Lopen een stukje, dat is wel zwaar voel ik aan m’n lijf. We eten op terras een lekkere salade, kijken uit op strand. Vakantiegevoel. Terug lopen we nog een stukje over strand, en via Marianne terug naar de auto. En we zwaaien even op afstand. Thuisgekomen ga ik plat.... ik lig lang wakker. Maar ik lig. 😔 Uiteindelijk pak ik een halve slaaptablet. En dat helpt.... maar rond 5 uur weer wakker....dat is de nacht na de chemo altijd. Ik haal het wel weer in. Op naar maandag 22 juni, bloedprikken, afspraak bij de oncoloog en door naar de dagbehandeling voor de AC kuur. Hier wordt ik wel wat beroerder van. Maar daarna als alles meezit 13 juli nog en dan kunnen de slingers uit. En kan het herstel en de verwerking beginnen.🎉 Ik heb nog een mooie video toegevoegd, die hebben we in quarantaine tijd met elkaar ingestudeerd via Zoom en daarna heeft iedereen ‘m thuis ingezongen en heeft Laura er dit van gemaakt.

https://m.youtube.com/watch?v=Ky9726Sgh8E

Ik hoop dat jullie ‘m zo kunnen zien. Ik kan de video niet toevoegen.

2 reacties

Jaja wat weer een verhaal José. Ik ben zo verbaasd over jouw energie. Ongelofelijk. Vooruitzicht op de twee laatste zware kuren ....en dan de slingers uit. Ik zou zeggen een zegenkanon. Met een dikke knal die heftige kuren afschieten richting...? Zullen we een pingpongpangclubje oprichten?? Ben wel onder de indruk van jou technieken hahahaha. Tot snel😘🌈

Laatst bewerkt: 17/06/2020 - 14:13

Lieve José 

Wat een barre tocht vrouw. Heel veel sterkte vandaag. Dikke kus Kareltje❤

Laatst bewerkt: 22/06/2020 - 07:57