Onzekerheid over je lijf

Gister ontbijt op bed en lekker op bed gebleven. Lunch ook, geen puf om eruit te gaan. Koorts is gezakt. Rond een uur of  2 komt Roos en ik ga er even uit. Kopje thee, geen zin in koffie. We kijken een leuke film.  Te lamlendig om nog in de stoel te zitten. Ik ga weer in bed. En daar lig ik alleen in bed, ongezellig, ik kan toch lekker op de bank. Dekbed geregeld en lekker liggen. Dat is de oplossing. Jan regelt lekker eten, 🍟 daar heb ik altijd zin in 😬. ‘s Avonds komt Dorothy gezellig (was ik even vergeten.) Het blijft bijzonder, zoveel bezoek, kaartjes, appies, berichten en soms uit heel onverwachte hoek. Super lief.  Rond 22 uur ga ik weer lekker m’n bedje in. Toch weer wat verhoging 38🤒 Slapen gaat, veel wakker, maar val weer redelijk snel in slaap. Ik droom heel veel, niet vervelend, zal verwerken zijn. Dan 4 uur wakker en 5 uur slaap ik nog niet. Wordt het stiekem niet tijd om wat te eten. 🤪Ik eet een yoghurtje met muesli en ga lekker op de bank liggen. Daar val ik weer lekker in slaap. Evengoed op tijd eruit, maar als je op tijd ligt dan heb je genoeg uren gemaakt. Douchen, even een foto gemaakt, onzeker, is het rood is het erger, zit er teveel vocht? Ik heb een mail gestuurd naar de mama verpleegkundige met foto en krijg reactie dat ze me toch even willen zien. Fijn dat vindt ik toch wel geruststellend. Om 10 spreken we onze psychisch sociale therapeut. Dan wordt ik gebeld voor een afspraak in het VU. Jan wil zelf wel mee en dus kijken of er inval geregeld kan worden. Dat is geen probleem, fijn zo’n werkplek die het begrijpt. Want ook voor Jan is het behoorlijk ingrijpend allemaal. Na de lunch ga ik op bed. Slaap je niet dan rust je toch. 🥱 We zijn op tijd in het VU, bij het aanmelden horen we dat de chirurg wel 20 min uitloopt. Het is goed dat ik me weer beter voel want rond 16 uur worden we naar binnen geroepen. Toch een antibiotica kuur, ze wil vocht niet aanprikken omdat dat juist ontstekingen geeft. Als we het niet vertrouwen kunnen we dat maandag aangeven en gaan ze dat alsnog doen. En mochten we het weekend in paniek zijn kunnen we naar Spoedeisende van het VU. Maar ze vond het er nog steeds rustig uitzien.Ik ben wel weer gerustgesteld. We halen de pillen bij de apotheek dan start ik meteen. Ik vind het verbazingwekkend hoe ik zelf ben. De arts zegt dat de koorts onderdrukt wordt door de paracetamol, maar ik heb al een spiegel opgebouwd vanaf de operatie. Dinsdag ochtend tegen de 40 graden aan, 2 dagen wat slap en nu vandaag er wel weer zijn. Het loopje van en naar de auto gaat moeiteloos. Uur wachten in het Ziekenhuis. Ik weet het, ik ben gewoon lui met een cape.... superwoman 🦸🏻‍♀️Fingers crossed maar weer dat het goed gaat. Liefs weer😘