Corona

De eerste week na kuur twee, het is niet fijn, je vraagt je toch af of het is als bij de eerste kuur? Wordt het erger? Ik ben altijd al heel veel met eten bezig en nu is dat niet anders😬. Als ik een beetje hongergevoel krijg komt de misselijk ook opzetten. Met regelmaat eet ik iets en ik ben niet zo beroerd. Wel slaap ik veel en onrustig. Ik merk dat er heel veel gebeurt in m’n lijf. Een gejaagd gevoel. Zondag loop ik met Joke en Pé mee naar huis en dat is ook meteen genoeg. Pé brengt me naar huis. De energie is ver te zoeken. Maar de misselijkheid valt reuze mee en dat is heel fijn. Aan de vermoeidheid geef ik toe. Toch krabbel ik snel weer op, dinsdag hebben we een afspraak bij de oncologische fysiotherapeut. Ik ga onder haar begeleiding sporten en dat voelt goed. Woensdag komt Miriam, een oude bekende. We lopen een rondje en kletsen bij als vanouds. Een verjaardag sla ik over, ik ga geen risico’s lopen met dat gekke 🦠 virus. Donderdagochtend ga ik naar Pisa en daar wordt yoga gegeven, heel fijn, heel relaxed. ‘s Middags nog weer voorlichting over het sporten wat ik ga doen en een fietstest. Vrijdag ga ik met Ans wandelen in Egmond aan Zee en we lunchen bij v/d Molen. 3 km heen en 3 km terug.💪🏻 Dat voelt goed. Ondertussen volg ik het nieuws rondom Corona. Ik als kwetsbare krijg het advies toch wel om thuis te blijven en bezoek te vermijden. Dat is een opgave.  Zaterdag er toch nog even op uit met Marcella en John. Wandelen en lekker lunchen. Het hele land ligt bijna plat. Niets gaat meer door, alles wordt afgezegd. Het Coronavirus verspreid zich razendsnel. Ik besluit voorlopig in en om huis te blijven. Een rondje lopen gaan we nog doen, maar verder blijf ik hier, ik heb eindelijk de rust om lekker te lezen.
Ik hoop dat dit iedereen alle adviezen heel serieus neemt en het niet onderschat en dat dit virus snel onder controle is.