Opschalen!

Ja hey... ik krijg er gewoon weer zin in!

Drie dagen geleden heb ik de roeimachine weer eens misbruikt. Op m'n gemakkie opstarten uit de winterslaap, waarin ik gedwongen door de griep, terecht was gekomen. De griepprik had niet veel effect gehad, tenminste op de korte termijn, op de lange termijn zou het kunnen zijn, dat ik door de griepprik niet nóg een keer ziek word dit jaar.

Verder gebruik ik geen medicatie. Ben ik er toch mooi mee weggekomen dacht ik zo.

Vooraf had ik gezien dat we deze week lekker weer konden verwachten, dus heb ik me ingeschreven voor drie wedstrijden deze week.

Ik speel dat ouwe lullen knikkeren nu een jaar of twee. Eigenlijk niets voor mij dat wereldje natuurlijk, omhoog gevallen haantjes met dikke auto's en malle roze rokjes met witte stippen. Alle vooroordelen zijn waar, maar dat kon me niet schelen toen ik begon.

Toen ik begon met golfen voelde ik mijn lichaam weer groeien na een zware behandeling. Je weet wel. Ik was vanuit de revalidatie meteen doorgegaan met sporten, in een sportschool natuurlijk, alles onder controle. Oók niet echt mijn ding moet ik zeggen, maar ik voelde mijn lichaam groeien en met een beetje discipline lukte het best goed.

Maar nu moest ik naar buiten. Mijn superheld, de longarts, raadde me aan vooral te gaan fietsen of wandelen. Ik heb een mooie racefiets en een pak enzo, dus ik nam de uitdaging aan en stapte op de racefiets, mijn achtertuin de Biesbosch in. Na een half uur fietsen stond ik ergens op een dijk, totaal uitgeput met mijn sportieve sportschool lijf. Niks bij me. Kon geen kant meer op. Met trillende benen ben ik 'zaggies' weer naar huis gefietst. Dat dus maar effe niet.

Toen ben ik de volgende dag linksaf geslagen met de auto op weg naar huis vanaf de sportschool, en heb me ingeschreven bij de golfclub.

Dat lampje ging zomaar aan.

Sportief bewegen, wandelen, alles rustig aan, als het even teveel wordt bel je het clubhuis en die komen je dan ophalen met zo'n wagentje en dan eet je even wat of je rust wat uit op het terras met een bakkie thee.

Echt. Ik weet geen betere manier voor het revalideren vanuit kanker, want hoe dan ook, je MOET gaan sporten.

En alle vooroordelen zijn waar.

Het is duur om zomaar wat te noemen, maar sporten is sowieso duur, en je kunt vrijwel onbeperkt golfen bij een club voor € 150,- per maand. Die ouwe lullen sport wordt ook goed gesponsored door de ANWB bijvoorbeeld en Marktplaats staat vol met tweede hands prima startsets. En doe gewoon normaal, ik golf op voetbalschoenen in m'n spijkerbroek.

Het spelen van de wedstrijden gaf me ook steeds meer vertrouwen in mezelf en in mijn gehavende kadaver. Ik moest de spelregels leren, kan iedereen, maar als je een chemootje of vier hebt verwerkt is het niet erg die hersens weer even stevig aan het werk te zetten en een doel te verwezenlijken. En dan de sociale contacten die je weer aanknoopt. Jezelf weer leren kennen met je hele nieuwe handicap. Tijd zat tenslotte en verder niks te doen.

Sporten hoe dan ook.

Ik heb geen andere hobby meer. Vroeger was dat wel anders.

Vooroordelen, want die andere golfers zijn helemaal prima oké ook. Bij de fanfare zitten NET zulke eikels in het bestuur. En juist door je golf-handicap kan je iedereen verslaan en dat is grappig en dat is het spel, maar even iets winnen is super belangrijk voor me geweest, voor m'n zelfvertrouwen en de motivatie om weer op te starten. 

Nu win ik niet meer zo vaak, want ik heb m'n handicap behoorlijk naar beneden gespeeld. Ik word nooit Tiger WhiskeyCola, het is geen discipline op de Olympische Spelen voor gehandicapten, maar met golf ga ik tóch alleen maar winnen.

De natuur. Of dacht je dat ik klaar was?

Alle vooroordelen zijn waar, dus leef in elk geval 'een soort van' gezond en wordt nu eindelijk eens je nieuwe zelf.

Zesde vandaag, geen prijs, maar ik rook iets van de lente in de golfbaan.

Schoon en puur de lente.

Het nieuwe begin, dat je niet ruikt met je anti-aanbaklaag, en alles dat met 'CHEM' begint, ik wil geen plastic opruimen en alleen nog af en toe eens voor de gezelligheid het prachtige hout verbranden en alle andere vervuilende kankerverwekkende brandende teringzooi uitzetten.

Kan dat asjeblieft?

Kan iemand dat gewoon uitzetten?

Zodat we niet opnieuw de kanker krijgen?

3 reacties

 

jij schrijft zo prettig! Ik moet ook revalideren zei de arts. Maar ik ben niet zo van het revalideren. In clubjes zitten met nog meer zieke mensen, die toch best veel over de ziekte praten. Ik wil zwemmen, met de kleinkinderen. Ik wil Tai Chi Chi Quong gaan doen, gewoon alleen met allemaal fanatiks. Dat lijkt me leuk, voor straks. Maar ook golf klinkt fijn. "De lente ruiken op de golfbaan!" wie wil dat nu niet.

Gelukkig komt er nu een periode van veel zon aan. Dat heeft mijn blote bolletje nodig. Om om mijn haar veel lekker snel te laten groeien.

Fijne dag verder..het weer is prachtig!

liefs Camellia

Laatst bewerkt: 17/02/2019 - 10:50

Ga nou maar lekker revalideren Meissie, en maak eens een goeie grap over het leed in de groep. Je haar wordt vast weer helemaal wat het geweest is en voor je het weet heb je een borstel nodig. 

Tai Chi doe ik ook, op de dansvloer... ;-)

Zwemmen ja. Daar verlangde ik ook naar toen ik aan het revalideren was, maar gek genoeg ben ik dat weer ergens vergeten. Had ook geen zin in koude tenen 's-morgens vroeg als het vrij zwemmen is bij ons hier in het tropische binnenbad met reuze glijbaan.

haha.... een kale kop en iets met een badmuts... ;-)

Have fun en hou je haaks ouwe!

Laatst bewerkt: 18/02/2019 - 08:57