Blog 74

Blog. Geen bericht, goed bericht. Toch? Helaas....... die vlieger gaat niet altijd op. Afgelopen maandag begon Joke te klagen over moeigheid. Ze voelde zich krachteloos. Dinsdag werd het nog veel erger. Grauw koppie, ongelukkige ogen. Trillen, weer krom lopen. Ik stond op het punt om naar het spoor te gaan. Helemaal niet op m'n gemak om op zo'n manier naar je werk te gaan, kan ik je wel vertellen. Ik zette haar op de weegschaal. Ze bleek maar liefst twee kilo te zijn afgevallen. Zonder enige aanleiding. Ik besloot om toch maar te bellen dat ik met Joke naar de huisarts ging. Hij bekeek alles, en besloot om ook haar bloedwaardes na te laten kijken. De volgende ochtend gingen we, lopend, weer naar de poli om bloed te prikken.  In de wachtkamer werd ze beroerd en wou naar buiten, de frisse lucht in. In de hal ging het mis. Haar lampje ging uit en lag weer als een lappenpop in mijn armen. Wat een mazzel dat ze steeds in mijn armen flauw valt. Ik moet er niet aan denken dat het gebeurt als ze alleen is. Binnen de kortste keren was er hulp en lag een totaal ontredderde Joke op een bed. Daar werd toen maar bloed geprikt en opnieuw door een arts gekeken. Er werd besloten om eerst naar huis te gaan en de uitslag af te wachten. Naar het ziekenhuis gaan kon nog altijd. In een geleende rolstoel ging het daarna huiswaarts. De uitslag gaf geen reden tot ongerustheid. Haar lichaam had gewoon even een slechte week. Zomaar. Joke heeft sinds dat ze een stoma heeft, soms last van een leeg spuitende anus. Dan is het hollen naar een wc geblazen. Ook midden in de nacht. Op zich is dat heel naar, maar geen echt groot probleem, ware het niet dat ze dan een uur of wat steeds aandrang krijgt. Dan is er sprake van een verstoorde nachtrust. Zo dus ook vannacht. Op de camping. Nu werd het wel een probleem. Onze geiser heeft het begeven. Och arme, ze moest zich met koud water wassen. Zo snel is er geen warm water voorhanden. En mijn gesprek met de psycholoog ging door ziekte niet door. Ik zat net in de trein naar Amsterdam als het telefoontje kwam. Volgende keer beter!

2 reacties

Het zit jullie ook echt totaal niet mee! Ik hoop zo dat er zo onderhand eens een betere tijd voor jullie beiden aanbreekt..... Echt lieve Joke en Tom, heel veel sterkte gewenst met alles. Ik hoop echt dat Joke zich weer beter gaat voelen en dat er voor jou, Tom, wat ruimte komt. Veel kracht toegewenst.
liefs Maria
Laatst bewerkt: 05/07/2017 - 19:14