Amor vincit omnia 92

Donderdag, vijf uur in de nacht. Of ochtend, het is maar hoe je het bekijkt. Ik ben net thuis. Moet maar geen gewoonte worden, ik ben tenslotte ook niet meer van het stappende soort. Maar ja, afgelopen zondag was het een Belg die er een eind aan maakte, nu was het Joke. Niet dat ze er een eind aan maakte, maar omdat ze weer begon uit te drogen. Eén of ander virusje of bacterie zorgde ervoor dat ze vanaf een uur of tien vanochtend steeds misselijk was. De zetpillen gaven even soelaas. Ze begon weer wat te eten en drinken. Maar dat duurde niet lang. Er bleef echt niks binnen. Wat ze dronk, kwam er tienvoudig weer uit. Dan gaat het bij haar erg hard, net als vorig jaar vlak voor Sinterklaas. Even na elven vond ik het welletjes. Hup, de dokter erbij gehaald. Dus daar zit ik dan. Weer helemaal alleen in bed. Joke is ter observatie opgenomen. Alle waarden zijn goed, maar haar vochtgehalte was weer schrikbarend laag. Wat gaat dat toch akelig snel. Laat het alsjeblieft niet weer twee en een halve week worden.