Amor vincit omnia

Blog 237

Vanaf de dag dat Joke met haar chemo moest stoppen heb ik die dag gevreesd. De dag dat ik haar naar haar laatste rustplaats moet brengen. Of mijn nieuwe status, weduwnaar. Of alle eerste keren zonder mijn lief. Haar verjaardag, kerst..... 

Afgelopen vrijdag was het dus zover. Hoe rauw het verdriet ook moge zijn, de rust die mijn lief nu heeft is ook voor mij rust. Het verzacht mijn pijn, al had ik die pijn liever pas over dertig jaar.

Ik kreeg hulp van Sanne en Davy, haar kinderen, en Jetty, haar zuster. Om Sanne en Davy voor te bereiden besprak ik al uitgebreid over wat ze op de dag van het sterven allemaal zouden meemaken. Of hoe hectisch de dagen erna. En of ze misschien iets op de ceremonie wilden zeggen.

Toen het eenmaal zover was werd ik heel aangenaam verrast. Beiden legden hun aanvankelijke schroom van zich af en hielpen mee met het afleggen, aankleden en kisten. Het is hun moeders lichaam, stijf, naakt. Maar toch nog steeds mama. Ook voor Jetty was het fijn om mee te helpen. 

Alle verdere voorbereidingen verdreven de mist. Ieder nam een taak op zich. Voorbereidingen die in een prachtige ceremonie eindigden op natuur begraafplaats Heidepol.

Opnieuw werd ik fijn verrast. Sanne droeg een gedicht voor, meteen nadat Davy lieve woorden over zijn mama zei. Ook Jetty en Dekien, onze liefste vriendin, namen het woord. Als laatste mocht ik iets zeggen. Veel moest ik schrappen. Een uur werd een kwartier. Van een kwartier bleef tien minuten over. Ook goede muziek maakte deel uit van de ceremonie. 

Daarna legden we, nadat iedereen afscheid had genomen, Joke in haar laatste rustplaats. In kleine kring. Op een plaats die haar goedkeuring zal kunnen dragen. Temidden van haar geliefde bomen. Waar de lucht kruidig is van sparren. Waar de lucht fris ruikt na een regenbui. Met haar gezicht naar de avondzon.

De  enorme geestelijke ontwikkeling die beide kinderen de afgelopen week maakten is voor mij iets waar ik heel trots op ben. Het zijn echt kinderen van hun moeder. Net zo veerkrachtig. Zo sterk. 

13 reacties

Beste Tom, heel veel sterkte met het verlies van jouw Joke! Dankjewel voor, "het delen" via deze blog. Alle goeds toegewenst voor nu en de toekomst.

Liefs, 

Lotte

Laatst bewerkt: 01/09/2019 - 07:42

Lieve Tom hartverscheurend maar ook hoe mooi dat je op deze mooie  wijze afscheid hebt kunnen nemen van jouw lieve Joke. Wat fijn dat je in haar kinderen Joke terug kan vinden hoop dat jullie samen Jokes erfgoed hoog kunnen houden.

Ook hoop ik van harte nog af en toe wat van jouw te mogen lezen maar zou het ook snappen als je hier nu even geen behoefte meer aan hebt.

Liefs 

Laatst bewerkt: 01/09/2019 - 08:53

Lieve Tom,

Wat was het bijzonder, net zo bijzonder als Joke was. Het was werkelijk een prachtig afscheid en wat hebben jullie mooie plek voor haar uitgezocht. Zo vredig, zo intens rustig....de vogeltjes die fluiten....het ritselen van de blaadjes....het zet een mens aan het denken. En nu moet je verder. Rustig aan proberen straks de draad van het leven weer op te pakken. Wanneer en hoe daar heeft geen mens antwoord op. Voor rouwen staat geen tijd maar ik weet zeker dat Joke jou daarbij gaat helpen. Want zoals de natuur ons leert ;

De bomen komen uit de grond en uit hun stam de twijgen. En ied'reen vindt dat heel gewoon dat zij weer bladeren krijgen. We zien ze vallen naar de grond en dan opnieuw weer groeien. Zo heeft de aarde ons geleerd dat al wat sterft zal bloeien ā™”

Sterkte en veel kracht de komende tijd lieve Tom. Joke zit in mijn hart , ik zal haar nooit vergeten šŸŒ³šŸ’–

Laatst bewerkt: 01/09/2019 - 08:58

Lieve Tom, ik heb veel aan je gedacht de afgelopen dagen. Door jouw beschrijving heb ik me een beeld kunnen vormen van haar laatste afscheid. Alsof ik er een beetje bij was en zelf ook afscheid van Joke kon nemen. Dank je voor het delen en pas goed op jezelf! Liefs, Rita.

Laatst bewerkt: 01/09/2019 - 09:22

Lieve Tom, 

Kippenvel en tranen, als ik je blog lees. Wat vreselijk moeilijk en verdrietig, maar tegelijkertijd ook zo ontzettend liefdevol en krachtig! Met recht ben je trots op je sterke, veerkrachtige kinderen. Heel veel sterkte gewenst! ā¤ļø

Laatst bewerkt: 01/09/2019 - 09:52

Lieve Tom,

Wat moet dat een troost voor jullie zijn. Zoveel en met elkaar voor Joke nog te hebben gedaan. Ook al is het heel zwaar. 

Heel veel sterkte en kracht voor jou de dochters en  familie.

Fijn dat je ons deel genoot hebt gemaakt. Net of we erbij waren zoals Rita ook al zei.

Liefs Alice

 

Laatst bewerkt: 01/09/2019 - 09:51

Wat een kracht om je verhaal zo met ons te delen Tom. Een prachtige dienst en waardig en waardevol afscheid. Dit zal je bij blijven en kracht geven om verder te kunnen gaan. Ik ben heel dankbaar dat ik je blog ben gaan volgen en jou en Joke dankbaar voor het delen van jullie verhaal. Ik hoop dat je verder nog iets blijft doen met je schrijftalent want er zijn veel nabestaanden zoals jij, maar weinig die het zo goed kunnen verwoorden. Ik wens je nogmaals heel veel kracht en steun de komende tijd en hoop nog eens wat van je te lezen. Lieve groet Anne

Laatst bewerkt: 01/09/2019 - 11:12

Lieve Tom, wat fijn dat jullie zo liefdevol hebben kunnen samenwerken om Joke het afscheid te geven wat ze verdiende.Joke zal zeker met een glimlach over jullie waken.Nu volgt de stilte maar ook de rust om alles even op een rijtje te zetten, heel veel sterkte 

Laatst bewerkt: 01/09/2019 - 13:33

Tranen met tuiten hier, pijn in mijn hart, en wat een prachtige foto van Joke. Ik kan me zo goed voorstellen dat Joke's rust jou ook rust geeft (ik hoef maar te denken aan mijn moeder, nadat mijn vader stierf), ondanks dat je natuurlijk allebei 100 had moeten worden. Het gemis, het verlies, het is enorm. Maar jullie hebben het zo liefdevol gedaan samen, doorstaan, gedeeld. Ik wens je alle kracht toe die je nodig hebt, en de naasten van jou en Joke. 

Dank je wel voor alles wat je met ons deelde en kom hier alsjeblieft nog eens langs. Heel veel liefs XXX

Laatst bewerkt: 01/09/2019 - 18:26

Lieve Tom en kinderen , 

Bedankt dat we mochten deel uitmaken van jullie bijzondere  liefde voor elkaar . Bedankt ook dat we mochten delen in jullie strijd om Joke. Bedankt voor je bijzondere kracht die je telkens weer uitstraalde om Joke in haar strijd bij te staan en om haar de kracht te geven om door te gaan . Gebruik vanaf nu de kracht die Joke jullie geeft en zal blijven geven om door te gaan.

Liefs , Emma

 

Laatst bewerkt: 02/09/2019 - 14:15