Amor vincit omnia

Blog 238

Het bos tooide zich laatst nog in zijn mooiste groen, met hier en daar toch al een toefje in herfstkleuren. Alsof het zich toen speciaal voor ons zo mooi mogelijk maakte. Vandaag is het een speciale dag voor jou en mij. Vandaag is het veertig dagen geleden dat we afscheid namen. Maar vandaag was het op een andere manier ook een bijzondere dag. Het was ook 1 oktober, negen jaar geleden, onze eerste dag. Dag 1 dat we aan elkaar werden voorgesteld. Jij als adspirant conducteur internationaal, ik als jouw mentor. Dag 1, dat we na vele omzwervingen thuis kwamen. Thuis, bij elkaar. 

Het was laatst dat ik weer jouw graf bezocht. Met alle kids. Verwachtte je ons, Lief? Het was heerlijk zonnig, warm, net als tijdens jouw begrafenis. Bladergeritsel, fris kruidige sparrenlucht. Twijgjes op de grond, knappend onder mijn voeten. Precies zoals wij het altijd graag hadden. Jouw graf lag er vredig bij. Ik legde er net de houten gedenkplaat op. Emma versierde het met bloemen. De verstilde rust deed me goed, elke keer weer. Lief, wat ben ik blij dat je voor dit graf in de natuur koos. Ik voel me, hier in dit bos, dicht bij je. Dichter zelfs nog dan wanneer ik thuis ben, omringd met alles wat mij aan jou herinnert.

Lief, het is ook vandaag dat ik mijn blog als partner afsluit, mogelijk dat ik nog sporadisch wat zal plaatsen. Jouw partner, dat ben ik nog in mijn hart. Maar fysiek is dat deel over. Het liefste deel van mijn leven werd me ontnomen. Geamputeerd, zo voel ik me. Ik mis dat hele ziek zijn voor geen meter, dat absoluut niet. Dat deel had nooit in ons leven mogen komen. Jou mis ik. Nu, dat de verdoving is uitgewerkt mis ik je nog erger. Ik weet het Lief, de tijd zal ook voor mij barmhartig zijn. Maar wat doe ik nu met mijn gevoel? Mijn eigen woorden, liefde is ook loslaten, tolden al jaren door mijn hoofd. Maar hoe kon ik weten dat die binnen zo’n korte tijd voor mij zelf zouden gelden? Je speelde deze zomer mee met de zwaluwen, als stipjes in de lucht. Onverwachts tuimelde je uit die stralende hemel. Ik was er jarenlang op voorbereid. Dat doet kanker met je. Leren dat het je, na alles, kan inhalen. En toch wilde ik er niet van horen. Nog niet. Nog minstens dertig jaar niet. 

Negen jaar, Lief. Negen lieve jaren. Meer werd ons niet gegeven. Maar we hebben volop van elkaar genoten. Onze leus bleef fier overeind. Ook nu, nu dat je daarginds op me wacht. Amor vincit omnia.

14 reacties

wat mooi tom ,dat roze met blauw ,die kleuren ,en die veertjes ,mooie foto ,wens je veel sterkte ....❤   en blijf in gedachten bij haar ,de leuke dingen ,voorop ,Liefs v Marjo 

Laatst bewerkt: 01/10/2019 - 14:15

Lieve Tom,

Dank je voor alles wat je gedeeld hebt hier. Ups, vertrouwen en downs. Je bent een voorbeeld voor zoveel mensen die dit nu ondergaan. Die die weg nog zoeken. Pas goed op jezelf..neem de tijd en groet Joke van me,als je op die mooie plek bent.

Joke, ik kan je geen knuffel meer geven . Je bent gegaan. Ik kijk nog vaak naar je kaart. De kus die je zond naar alle mensen is zo uniek, lief en zo blijf je dichtbij. Dank voor alles wat jij deelde.  

Laatst bewerkt: 01/10/2019 - 14:23

Dank je wel Tom. Dank je wel voor alles. Jullie zijn ons treinstel. Jullie blijven ons treinstel. 

Als je zin hebt, schrijf dan nog eens hoe het met je gaat. En weet dat je ook daarvoor in dit blog terecht kunt, als je de behoefte voelt je te uiten.

Pas goed op jezelf,

Deborah 

Laatst bewerkt: 01/10/2019 - 15:12

Lieve vriend. Wat heb je dat mooi verwoord. Ik ben er stil van. En ja, Joke ligt op een prachtige plek. Het was voor mij heel bijzonder om Joke naar haar laatste rustplaats te mogen brengen.  Haar lach, haar warmte, haar liefde, mooie herinneringen.  Ik koester ze in mijn hart.

Je vriend.

Laatst bewerkt: 01/10/2019 - 14:50

Beste Tom,

We hebben niet direct contact gehad ik was een meelezer. Jouw liefdevolle woorden voor Joke en jouw zorgzaamheid hebben een diepe indruk op mij gemaakt. Je hebt zoveel liefde kunnen geven aan Joke. Ik wens jou al het goede toe en hoop nog eens te horen hoe met met jou verder gaat in dit leven.

Laatst bewerkt: 01/10/2019 - 15:03

Dank je dat ik mee mocht lezen in al je 238 blogs, ik heb niet vaak een reactie achtergelaten, maar erg veel aan jullie gedacht,ik wens jou en de kinderen en verdere familie veel kracht en sterkte toe ,voor nu en in de toekomst.

Laatst bewerkt: 01/10/2019 - 16:43

Lieve Tom, wij kennen elkaar nu ook zo'n 9 jaar. Jij blijft tastbaar nu Joke is heen gegaan. Forever Friends. XXX

Laatst bewerkt: 01/10/2019 - 16:49

Lieve Tom kippenvel wat heb je het weer mooi kunnen verwoorden en idd wat een mooie plek om even bij joke te mijmeren ik hoop dat het je goed gaat en dat voor jou ook de zon weer gaat schijnen al je wel gaan missen hier. Kus

Laatst bewerkt: 01/10/2019 - 17:52

Lieve Tom 

Wat een mooie plek heeft Joke gekregen, prachtig. Ik wens je alle liefde, kracht en geluk om het leven te vieren. Bedankt voor je blogs,ook ik als partner van ervaar hier veel troost en warme woorden van mensen die precies weten waar je in beland bent. Lieve Tom jou Joke zit in jou ❤️ en dat raak je nooit meer kwijt.

Liefs Nonnie 

Laatst bewerkt: 01/10/2019 - 22:45

Ach, lieve Tom, ik weet niet wat ik zeggen moet. Ik snap dat je niet eindeloos blijft bloggen hier. Maar oh, wat heb ik mee geleefd, wat gun ik je rust in je leven, liefde, saamhorigheid, alles wat een mens nodig heeft. Je hebt zo goed op Joke gepast, jullie hebben zo innig lief gehad. Dank je wel, dank jullie wel, voor alles wat jullie gedeeld hebben. Al die liefde. 

XXX

Laatst bewerkt: 03/10/2019 - 23:02

Lieve Tom,

Wat beschrijf je het mooi allemaal. Ik voelde iedere emotie keer op keer. Liefde, verdriet, pijn en hoop. 

We hebben allemaal zo meegeleefd en hoopten net als jij en Joke nog op een wonder. Tot het laatst toe.

Ze heeft nu een mooi plaatsje schrijf je. De rust is daar ongekend.  

Vaarwel lieve Tom het ga je goed. Laat af en toe even weten hoe het gaat. Ook jij doet er toe.

Liefs Alice ❤

Laatst bewerkt: 04/10/2019 - 07:09

Lieve Tom, wat een mooie manier om ons te laten weten dat je zelf nu je leven weer wilt proberen op te pakken. Wat een mooie plek om samen te komen met je geliefde Joke en wat fijn dat je dit samen met alle kinderen hebt kunnen doen.

Negen jaar lijkt een lange tijd maar is eigenlijk veel te kort als je het geluk gevonden hebt. Anderzijds is het ook heel intens en waardevol voor jullie beiden geweest.

Ik ben jou en Joke heel dankbaar dat ik jullie weg heb mogen en kunnen volgen en er zoveel van heb mogen leren. Rest mij alleen om jou heel veel kracht te wensen op je nieuwe pad dat je nu gaat inslaan.

Zoals je zegt, misschien zien we nog sporadisch iets van je op de site, maar misschien ook niet. In beide gevallen is dat voor mij prima zo.

Dat het je goed mag gaan.

Dikke knuffel Anne

Laatst bewerkt: 08/10/2019 - 12:17