Amor vincit omnia
Blog 233.
Eindelijk een beetje rust. Rust na dagen gillende pijn. We vlogen naar de huisarts, SEH in Hoorn, weer huisarts, SEH AMC, en bleven maar in overleg. Eerst werd de morfine binnen een paar dagen verhoogd. Werd eerst 5mg 10, toen 20. Met oxycodon 10mg per 4 uur. Gevolg? Misselijkheid werd zéér ernstig. Niet eten, druppels drinken, en flink kokhalzen. Gisteren werd overgegaan op andere medicatie. Morfinepleisters weg, fentanyl erop. Spul die je pijn blokkeert bij een operatie. Lopen was niet meer te doen, trap op en af levensgevaarlijk. Joke viel vanochtend op de onderste trede flauw van de pijn. Gelukkig kon ik haar opvangen. Ik heb meteen de wijkverpleegkundige om een ziekenhuisbed verzocht. Het werd een spoedbezorging. Jakkes. Het voelt alles behalve goed. We hebben tranen met tuiten gehuild om weer een confronterend moment. Weer is een stap richting het zwarte onontkoombare gezet.
Gelukkig begint de pijn controleerbaar te worden. Maar het afscheid nemen van de slaapkamer doet nog zeer. Wat ook fijn is, is wat we net deden. We hebben met Jokes kinderen en aanhang een heel open gesprek gehad over alles. De stand van zaken, hoe wij ons de dienst voorstellen, hun inbreng. Maar ook over verdriet. Wat doet dat met je? Hoe wij er mee omgaan? Zij? Het geeft onbedoeld enorme spanningen als ze elkaar niet begrijpen. Niet elkaar de ruimte geven of opvangen. Het zal niet meteen goed gaan, maar we gaven ze met onze openheid over onze beleving van ons verdriet hopelijk stof genoeg mee om over na te denken.
En Terschelling? Tja, Terschelling wordt niet met onze aanwezigheid verblijd.
14 reacties
Wat verdrietig Tom en Joke dit is idd een stap in de richting van het naderende. Fijn dat jullie dit zo met je dierbaren kunt bespreken dit geeft denk ik ook voor joke wat rust en voor jou zodat het in de openheid is wat jullie wensen zijn dat geeft ieder stof tot denken . In gedachten bij jullie hele dikke knuf
Als ik kon toveren.........☆
:'-(
😢😔 wat een triest bericht na alle hoopvolle berichten van het laatste jaar. Met geen mogelijkheid kan ik mij jullie gevoel nu voorstellen, hooguit bij benadering. Ik blijf in gedachten bij jullie en bid dat het dragelijk wordt en blijft. Heel veel moed en sterkte voor de komende tijd. En Terschelling? Met de ogen dicht en elkaar vasthoudend kunnen jullie misschien even ontsnappen aan het moment en samen op Terschelling zijn.
Anne
Ach Tom, wat is dit verdrietig. Pijn is toch iets verschrikkelijks.
Het was jullie zó gegund, nog naar Terschelling te gaan. De mooiste plek op aarde volgens mij.
Heel dapper en goed om de zaken zo open te bespreken. Maar ook zo moeilijk.
Veel steun, troost en liefde toegewenst,
Hanneke
Ach wat een inverdrietig nieuws toch weer! Heel veel kracht, sterkte en acceptatievermogen gewenst!.
Heb je een tweede bed geregeld zodat jullie naast elkaar kunnen slapen? Dat jullie nog als koppel zij aan zij liggen, maar dan niet in de slaapkamer. Het blijft een intriestig moment, zeker wel.
Hopelijk heeft Joke het comfortabel met de pijnmedicatie. Liefs.
Heel, heel veel sterkte samen.
Liefs Nonnie
Ach Tom, het bed in de kamer, wat een ellendig moment in het leven met kanker. Ik moet er van huilen. Maar als de pijn nu maar onder controle is en blijft, zijn jullie in staat nog mooie momenten te hebben samen. En intense gesprekken te voeren, zoals je beschrijft, wat zwaar maar ook mooi.
En als de pijn goed onder controle is, met de wensambulance een uurtje naar het Terschellingse strand?
Heel veel sterkte jullie weer, en heel veel liefs XXX
Oo Tom, heb je eventjes niet gelezen en nu 'ineens' is het zo heftig! Vreselijk met zoveel pijn en narigheid geconfronteerd te worden; hoop dat ander medicatie voldoende verlichting. Goed om alles te bespreken wat je bespreken wilt; zwaar en heftig, maar nodig en geeft opluchting.
En ja, van wie las ik dat? Ik heb voor mijn toen zo zieke vriendin de Wensambulance geregeld die hen naar Frankrijk hebben gebracht toen wij onze eerste Alpe d'HuZes liepen! Neem contact met hen op; ze zullen álles doen om jullie wens in vervulling te laten gaan! En anders...... dicht bij elkaar, ogen dicht en samen herinneringen ophalen van alle mooie dingen die jullie bindt. Denk aan jullie! Lieve groetjes Hebe xx
Lieve Tom en Joke, die grilligheid brrr ik krijg er koude rillingen van. Ik hoop dat de pijnmedicatie haar pijn in bedwang blijft houden en jullie nog veel liefdevolle momenten mogen hebben, maar daar ben ik bij jullie eigenlijk helemaal niet bang voor 😉❤️😘 xx Kim
Oh, het schrikbeeld, ineens zo dichtbij. Tom, ik wil nog zo graag heel veel blogs lezen over jou en Joke. Misschien een beetje op en neer, maar de reservetijd gerekt tot héél ver. Tijd besteed aan samen nog meer herinneringen maken. Ach, lieve Tom en Joke, natuurlijk wens ik jullie heel veel sterkte en nog meer kracht dan je al hebt moeten laten zien. Maar bovenal wens ik jullie nog heel veel liefdevolle tijd toe. God, wat moeilijk, er zijn te weinig woorden...
Liefs, Miranda XXX
Ach Tom wat een ellende ik hoop dat Joke geen pijn hoeft te lijden en wat fijn dat jullie met de familie alles door hebben kunnen praten, hou elkaar vast en geniet van elkaar zolang jullie de tijd nog is gegeven leef met elke dag die jullie is gegund zolang het dragelijk is voor Joke, heel veel sterkte voor jullie
Lieve allemaal.
Dankjewel voor al jullie liefde. De pijnbestrijding is verhoogd. De overslag was heftig. Amper werking. Het gaat nu redelijk. Als het goed gaat, zal de misselijkheid afnemen. 💋💋
Tom en Joke,
Ik weet het even niet meer. Ik reageer net op een bericht van Frie, waarin ik schrijf dat ik haar blogs al lees vanaf het begin dat zelf ben gaan bloggen en datzelfde geldt voor jullie blogs.
Jullie zijn als familie geworden. Ik heb de tranen in mijn ogen.
Wat rest is de banale sterkte wensen. Een hele dikke knuffel voor Joke en voor jou.
Groet, Paul