Amor vincit omnia

Blog 208.

Al heel lang heeft Joke een droom. Ze wil graag met onze kleinkinderen en hun ouders een paar dagen rond de feestdagen naar Eurodisney. Omdat we toch de camper zouden verkopen dacht ik dat het geld voor het uitkomen van die droom kon zorgen. Helaas pindakaas. De camper ging naar de gallemiezen.

We zijn nog jong, we sparen het wel bij elkaar. Dachten we. Toen pouch kanker werd, en kanker steeds grotere passen ging nemen, werd voor mij de tijd steeds dringender. En toen was er mogelijk geen volgende kerst meer. Ik besloot om iets te doen waar ik normaal gesproken nooit zou durven. Ik schreef Robert ten Brink een brief. Anita, een lieve vriendin en tevens collega, schakelde ik in als tussenpersoon. Soms is het lastig om samen één account te hebben.

Er werden allerlei bijkomende gegevens opgevraagd. Voor de honden moest ik iets regelen. Het werd dus niets. Op de avond van de kerstspecial  besefte ik dat Jokes droom vervlogen was. Tussen de tranen en beelden van happy couples liet ik Joke mijn brieven lezen. Tijdens een schaft in Brussel vertelde ik mijn collega's Twan en Anita van het uiteenspatten. Zonder het mij te vertellen besloten ze dat Jokes droom moest uitkomen. Het werd een project van heel NS international. Afgelopen week belde Anita me op om me op de hoogte te brengen. Weer schakelde ik Femia in van de hondenopvang. 

En toen werd het dus woensdag de dertiende. Om half vier kwamen Twan, Anita en Monica, drie van de vier initiatiefnemers langs als ware Gastons. Aart kon er helaas niet bij zijn. Met gouden enveloppe en wel. Jokes droom gaat uitkomen. We gaan van de zesentwintigste februari tot en met de eerste maart naar Eurodisney. Met familie. En, zoals het spoormensen eigen is, met de trein. Moet ik het er nog over hebben hoe het mijn lief verging? Nah....lijkt me niet nodig.....