Amor vincit omnia
Blog 199
De scherpe rotsen groeien. En ze groeien hard ook. Of misschien zijn wij aan het zakken. Hoe dan ook, het is er niet prettiger door. Sinds een paar dagen zit Joke weer aan de zwaardere pijnstillers, maar eigenlijk zonder veel resultaat. Door de constante druk op haar anus zet dat ding uit. Er is steeds meer pijn. Van die scherpe steken vermengd met zeurende kramppijn. Een warme kruik? Helpt even. Maar dan moet ze weer opstaan omdat haar darmen weer leeg willen. Dat willen ze niet, maar dat denken ze. De tumor drukt en drukt alsmaar, waardoor de aandrang aanhoudt. Soms heeft ze één of zelfs wel twee uren rust. Die aanhoudende pijn en oververmoeidheid zijn killing. Als de kanker je er niet onder krijgt, doen andere factoren je wel breken. Het vertrouwen in de chemo zakt. Zakt net zo hard als dat het besef dat ze dit gevecht kan verliezen groeit. De dagen beginnen met huilen, hopen dat de morfine snel werkt, ondanks de langzame pil erbij, piekeren en nog meer huilen. Jakkes. Het doet me zeer. Alles. Haar pijn, haar angst, verdriet. Mijn eigen zielenroerselen. Alle onzekerheid. Die wurmpjes van vroeger zijn uitgegroeid tot adders. Er rest momenteel niet anders dan bidden en hopen dat de chemo zijn vernietigende werking naar behoren heeft uitgevoerd.
9 reacties
😢😢
Lieve Tom, altijd word ik door tranen geroerd als ik je blog lees. Jouw woorden gaan recht het hart in. Altijd komt jouw liefde voor Joke zo duidelijk naar voren, nu lees ik vooral ook de pijn. Je zin dat als de kanker je er niet onder krijgt andere factoren je doen breken is zo pijnlijk treffend.
Ik wens jullie alle nodige liefde, kracht en warmte van de wereld. Een lieve groet Kim ❤️😘
Dankjewel Kim. Het gesteun, gekreun en zacht onderdrukte gillen snijden dwars door me heen. Nog 1 kuur, dan half januari eeen scan. XX
Lieve Tom en joke hele dikke knuffel verder geen woorden die jullie zouden kunnen helpen
😣😙
Lieve Tom en Joke het verdriet en de pijn is bijna te voelen bij het lezen van je blog, elke keer hoop je op goed nieuws, alleen al te lezen dat Joke zich iets beter voelt waardoor jij er ook weer wat optimistischer tegen aan kijkt doet goed, dit is zo verdrietig om te lezen, jullie dapperheid is onvoorstelbaar, de liefde is zo groot tussen jullie, ik denk aan jullie en leef mee op afstand en wens jullie alle kracht
Ik kijk naar buiten en zie het grijze trieste weer en bedenk me dat de lucht zich aanpast aan het gebeuren in jullie levens. Een grijze zware deken waar je samen onder kruipt maar waar jij Tom af en toe onder vandaan moet om energie te sprokkelen voor de steun die Joke zo nodig heeft. Achter de wolken schijnt de zon zeggen ze. Ik hoop dst dit voor jullie hoe dan ook een waarheid wordt. Veel kracht gewenst.
Lieve groet en knuffel
Anne.
Potjanhinnekont om het maar beschaafd te houden want de woorden die bij mij opkomen durf ik niet neer te zetten. Een virtuele arm om jou heen Tom en moedige dappere Joke blijf je veren strijken.... Jullie hebben zoveel doorstaan ik hoop zo dat het resultaat oplevert. Ik duim voor jullie en brand een kaarsje voor Joke. Heel veel sterkte en liefs. x
Ik heb al eerder zo cliché gereageerd: woorden schieten me te kort om jullie sterkte te wensen! Ik hoop zo hard met jullie mee dat de chemo z'n werk gedaan heeft!