Amor vincit omnia
Blog 186
De afgelopen week lag Joke ontzettend ziek, verzwakt, 24/7 misselijk, in en in verdrietig en geknakt in het ziekenhuis. Ze was zover dat voor haar het voor altijd sluiten van haar ogen zeer welkom was. Haar koek was op, ze was moe. Opgebrandt na vijfenhalf jaar. Elke opleving bracht zwaardere beproevingen. Dat gaf ze aan door niet meer voor reanimeren te kiezen. Om Joke te ondersteunen bleef ik de afgelopen dagen en nachten bij haar. De nachten waren gevuld met spugen, met steeds wanhopiger en machtelozer worden. Slaapmedicatie had geen enkel effect, de misselijkheid won glansrijk.
Er werd gezocht naar virussen, een nierbekken ontsteking, darmverstopping. Een verlamde maaguiteinde zorgde er voor dat niets de darmen bereikten. Spuugzakken werden zomaar met ruim een liter braaksel gevuld. Om haar maag rust te geven werd gestopt met het aanbieden van eten en diarreeremmers. Ze mocht zelf bepalen wat of wanneer. Drinken, dat was het enige wat lukte. Cola, iets wat ze nooit neemt, en schaafijs met limonadesiroop.
De hoeveelheid medicatie van de afgelopen week konden een hartfalen veroorzaken waardoor elke dag een hartfilmpje werd gemaakt. Liters infuus werd toegediend, aangevuld met verloren gegane zouten en antibiotica.
Uiteindelijk moesten we, naast de nierbekkenontsteking, een heel andere kant opkijken. Joke bleek steeds meer last van de gevolgen van de voor haar conditie veel te zware chemokuur te krijgen. Die zooi werd door al die liters infuusvocht langzaam maar zeker weggespoeld. Of dat nou goed is in haar strijd tegen de tumor weet ik niet. Ik weet wel dat ze zich er minder ziek door ging voelen. Heel langzaam nam de misselijkheid af. Ze kreeg na een week niets eten eindelijk genoeg vertrouwen om het weer te proberen. Voorzichtig werd begonnen met een hapje. Uren later met twee hapjes, een soepje. Godzijdank, de crisis is voorbij. Vanmiddag stapten we in de auto, ze mag thuis aansterken.
We weten nu dat een eventuele nieuwe kuur Joke meer schade zal berokkenen dan dat het haar zal helpen. De toekomst zal ons leren wat ze zal kiezen. Ik denk dat ik het weet. Dan kiest ze voor kwaliteit.
7 reacties
Wat een verschrikkelijke lijdensweg legt Joke (en ook jij, verschrikkelijk om je lief zo te zien lijden) af en wat een moeilijke keus. Lengte van leven of kwaliteit van leven, het is iets waar ik zo vaak over nagedacht heb en dan denk dat ik voor kwaliteit zal kiezen. Maar als je echt voor die keus staat.........zo ontzettend moeilijk!! Lieve Joke en Tom heel veel sterkte met welke keus het ook wordt!!! Heel veel liefs en een warme knuffel op afstand!!!
Lieve Joke en Tom,
Wat fijn dat Joke opknapt. En lekker naar huis mocht. Nu even bijkomen en sta je alweer voor de beslissing wel of niet. De gevolgen eventueel.š«
Wat hebben jullie wat te verstouwen. Diepe buiging hoe jullie je er doorheen slaan.šŖšŖšš
Heel veel sterkte en kracht.šŖšŖšŖšŖššššš¤š¤
Liefs Alice ā¤
Lieve Tom en Joke. Kruip maar lekker bij elkaar in de warmte van jullie eigen nest en zie weer bij te komen van deze zware aanslag op jullie beider gezondheid en kwaliteit van leven. Sterkte met de volgende beslissingen.
Lieve groet Anne
Lieve Tom en Joke
Wat een nare dagen hebben jullie weer achter de rug,niet alleen het zo ziek zijn maar ook de bijwerkingen ervan zoals wel of niet reanimeren hakt er behoorlijk in. Diep respect voor jullie,hopelijk blijft het nu even rustig en maar goed nadenken hoe nu verder,heel veel sterkte met het nemen van deze beslissing,dikke knuffels
Lieve allemaal,
Dankjewel voor al jullie medeleven en goede wensen. Het is zoals altijd weer een momentopname. Hoe zijn je conditie en je geest op het moment? Nu, morgen? Wat kan Joke nog aan? Ik had mijn verwerking al voor de chemoradiatie. Ik was er een maand mee bezig. Daarna was het voor mij alle hens aan dek. Er was genoeg tijd om me zo alvast voor te bereiden. We denken dat de grenzen nu wel afgebakend zijn.
Wat een narigheid en iedere keer die keuzes maken lijkt me heel zwaar ik wens jullie heel veel liefde en kracht om de goede keuze te maken .
Wat een respect heb ik voor jullie. Ik hoop dat er nu echt een periode van rust mag aanbreken waar Joke lekker kan aansterken. Veel liefs en sterkte!