Amor vincit omnia

Blog 185. 

Normaal gesproken zou ik al snel mijn hart hebben geuit. Maar het was zo heftig, ik kon het niet.

Het begon dinsdag, na het onbijt. Joke werd onrustig, begon te braken, elk slokje of hapje kwam er sneller van de verkeerde kant uit. Uit voorzorg meldde ik me af. Er kwam geen verbetering. In tegendeel, ze holde achteruit. Op z'n Jokes, met hoge snelheidstreinvaart. Op de SEH in het AMC werd bloed afgenomen. Een infuus gaf weer wat vocht. Na extra primperan zetpillen mochten we rond middernacht naar huis. Het spugen bleef de hele nacht doorgaan. Na weer contact met de SEH werden we vanwege beddengebrek naar Hoorn verwezen, waar we al heel vroeg binnen waren. Weer bloedmonsters afname. Het vermoeden was een virus. Ze heeft ook een nierbekken ontsteking en een amper werkende darm, vandaar dat spugen. Het was ontzettend druk. Brancards werden met de regelmaat van de klok binnen gereden. Als pas bij vieren de opname eindelijk geregeld was vroeg de dienstdoende arts een vraag die altijd gesteld wordt. Wel of geen reanimatie? 

Reanimeren lukt niet vaak, en dan kpm je er vrijwel nooit ongehavend uit. Je hart stopt niet voor niets, het is en blijft een levensverlengende handeling. Wij hebben het er samen al over gehad. En ik schreef al eerder dat houden van ook loslaten is. Met heel veel pijn in haar ogen zei Joke dat ze niet onnodig gereanimeerd wou worden. Ik bevestigde haar antwoord en vertelde de arts dat wij er al over hebben gesproken. Brrrrr....het is nu definitief. Joke hoeft niet meer, kan niet meer. 

 

9 reacties

Tom en Joke. Wat kun je hier op antwoorden. Jullie hebben alles gegeven en ik kan me voorstellen dat het voor Joke ondraagbaar wordt evenals het voor jou dat moet zijn. Machteloos en zoveel houden van. Het moment van loslaten maar ook van vertrouwen hebben dat jullie dat samen kunnen lijkt in zicht.

Veel sterkte. Anne

 

Laatst bewerkt: 07/10/2018 - 11:46

Je schreef ook bij mijn blog eens dat houden van loslaten is, en je hebt gelijk! maar dit was niet de bedoeling, de deur was op een kier, het zou wat beter moeten worden, een beetje toekomstperspectief, oh gloeiende gloeiende…Ook ik lees in je blogs in elk woord zoveel liefde en jullie zijn samen zo dapper, wat is het toch een k*tziekte.

Ik weet niet wat ik zeggen moet. Vind het zo erg voor jullie. Maar als het niet meer gaat, ja dan is loslaten het enige wat overblijft. Samen zijn, elkaar omarmen, ik hoop dat dat nog kan. En dat Joke zich niet zo beroerd voelt en geen pijn heeft. Heel, heel veel sterkte XXX

Laatst bewerkt: 08/10/2018 - 12:15

Tom , liefde is loslaten , hoeveel pijn het je ook doet. Je kan Joke geen groter bewijs van je liefde voor haar geven, dan om met haar hierin mee te gaan . Ik hoop uit het diepste van mijn hart , dat Joke er toch weer door spartelt en dat jullie nog  lange tijd  samen kunnen genieten van jullie liefde voor elkaar. Heel veel sterkte in deze loodzware tijd . xxx

Laatst bewerkt: 07/10/2018 - 20:28