Amor vincit omnia

Blog 157. Joke is gewend om idiote hoeveelheden medicijnen te gebruiken. Ten tijde van haar stoma slikte ze zelfs 24 diarree remmers per dag bij de rest. Die loperamide werd na het opheffen van de stoma gehalveerd. Maar dat nam niet weg dat ze nog regelmatig naar de spoedeisende hulp moet vanwege onwelkome perikelen. Drie weken geleden klopte de griep aan en besloot om ons enige tijd te treiteren. De eerste vier dagen lag ik met hoge koorts in bed. Daarna was het ook Jokes beurt om ziek te zijn. Samen speelden we ruim twee weken Snuf en Snuitje. Arme honden, al die tijd werden ze slechts met de grootste moeite heel kort uitgelaten. Nu hou ik me staande met een paar soorten puffertjes. Ik ben een zevenmaands kindje, en ben geboren met niet goed afgewerkte longen. Griep en het wisselen van de seizoenen spelen me altijd parten. Joke heeft daar normaal gesproken geen langslepende gevolgen van. Maar die vlieger gaat deze keer niet op. Haar longen waren gevuld met vocht. Kwestie van flink honing in je thee, ophoesten en alles eruit gooien, en na een paar weken ben je weer boven Jan. Deze keer heeft ze echter een keertje te goed gehoest. Een flinke bui eindigde in een flinke pijnscheut. Ze had een rib gekneusd. Alles doet dan zeer. Liggen, hoesten, ademen.....zelfs slapen. En van het ophoesten van slijm komt niets meer terecht. Omdat rust en vooral dat laatste toch erg belangrijk is, wordt tramadol, een opiaat, voorgeschreven. De pijn is niet weg, maar het hoesten is dragelijk geworden. Het heeft natuurlijk zijn bijwerkingen, maar ze heeft er baat bij. Ze moet het nog steeds gebruiken, en ze geniet zelfs van een van die bijwerkingen. Haar high output is door tramadol overgegaan in een redelijk minder problematische stoelgang. Er komt nog steeds veel, het is nog steeds scherp, maar alles in minder beurten. Ze heeft zelfs al een week de hele nacht geslapen. Joke is er heel content mee. Maar wat als haar ribbenkast weer op orde is? Als ze geen tramadol meer nodig heeft? Dan gaat haar wc bezoek weer als vanouds, zo ijverig werkt haar dunne darm nou eenmaal. Maar levenslang een opiaat slikken lijkt ons ook niet echt verstandig. Tenminste, dat denken wij. Van ons mag het, maar wat zegt haar chirurg? Dat horen we over twee weken.