Amor vincit omnia
Blog 153.
Vandaag heb ik een stap genomen waar ik al heel lang mee heb geworsteld. Al kort nadat ik ben begonnen met Amor vincit omnia, kreeg ik vele malen het verzoek om breder te gaan publiceren dan alleen hier. Ik kon het me niet voorstellen dat mijn overlooptuitje zoveel kon betekenen voor anderen. Vele collega's zitten in het zelfde treintje, en konden zich vinden in mijn ervaringen. Zij willen, maar kunnen zich niet gemakkelijk uiten. Ons verhaal gaf hun de mogelijkheid om zelf te kijken naar en opener om te gaan met hun eigen situatie. Er zijn veel meer mensen met gelijksoortige verhalen en problemen dan wat wij hier op Kanker.nl zien. Mensen die wel op social media zoals Facebook zitten, maar nog nooit verder hebben gezocht. Ik wil proberen om, indien ze interesse of de behoefte hebben, hun in contact te brengen met lotgenoten. Ook Joke en ik waren absoluut niet bekend met Kanker.nl. Ook wij moesten er op gewezen worden, dat er een site bestaat van lotgenoten voor lotgenoten. Waar je, net als in een bibliotheek, antwoord kan krijgen op al je vragen.
Daarvoor moest ik me inschrijven met een blognaam. Helaas was Amor vincit omnia al gebruikt. Om toch in de richting te blijven, koos ik voor de titel Kankerpartner. Het wachten is nu op internetruimte. Ik kopieer elk blog omdat ik helaas niet in staat ben om de emotie waarmee ik schreef opnieuw op papier te zetten. Ik ben geen Kronkel, geen Simon Carmiggelt. Ik ben meer Wokkel, een blogger die toevallig in een behoefte voorziet.
Verder werd enige tijd geleden Kanker.nl door het blad 'Mijn geheim' benaderd met de vraag of zij een echtpaar wisten voor een artikel op wereldkankerdag. Kanker.nl dacht dat Joke en ik wel in dat plaatje zouden passen, en zo werden wij op onze beurt weer gevraagd of wij mee wilden werken. Door alle drukte rond de feestdagen kwam er van het artikel niets terecht. Pas gisteren werden wij geïnterviewd. Het was de bedoeling dat er twee aparte verhalen zou komen, maar dat werkt bij ons niet. Ons verhaal is onlosmakelijk met elkaar verbonden, en op 18 februari wordt ons verhaal gepubliceerd.
Vandaag heb ik een stap genomen waar ik al heel lang mee heb geworsteld. Al kort nadat ik ben begonnen met Amor vincit omnia, kreeg ik vele malen het verzoek om breder te gaan publiceren dan alleen hier. Ik kon het me niet voorstellen dat mijn overlooptuitje zoveel kon betekenen voor anderen. Vele collega's zitten in het zelfde treintje, en konden zich vinden in mijn ervaringen. Zij willen, maar kunnen zich niet gemakkelijk uiten. Ons verhaal gaf hun de mogelijkheid om zelf te kijken naar en opener om te gaan met hun eigen situatie. Er zijn veel meer mensen met gelijksoortige verhalen en problemen dan wat wij hier op Kanker.nl zien. Mensen die wel op social media zoals Facebook zitten, maar nog nooit verder hebben gezocht. Ik wil proberen om, indien ze interesse of de behoefte hebben, hun in contact te brengen met lotgenoten. Ook Joke en ik waren absoluut niet bekend met Kanker.nl. Ook wij moesten er op gewezen worden, dat er een site bestaat van lotgenoten voor lotgenoten. Waar je, net als in een bibliotheek, antwoord kan krijgen op al je vragen.
Daarvoor moest ik me inschrijven met een blognaam. Helaas was Amor vincit omnia al gebruikt. Om toch in de richting te blijven, koos ik voor de titel Kankerpartner. Het wachten is nu op internetruimte. Ik kopieer elk blog omdat ik helaas niet in staat ben om de emotie waarmee ik schreef opnieuw op papier te zetten. Ik ben geen Kronkel, geen Simon Carmiggelt. Ik ben meer Wokkel, een blogger die toevallig in een behoefte voorziet.
Verder werd enige tijd geleden Kanker.nl door het blad 'Mijn geheim' benaderd met de vraag of zij een echtpaar wisten voor een artikel op wereldkankerdag. Kanker.nl dacht dat Joke en ik wel in dat plaatje zouden passen, en zo werden wij op onze beurt weer gevraagd of wij mee wilden werken. Door alle drukte rond de feestdagen kwam er van het artikel niets terecht. Pas gisteren werden wij geïnterviewd. Het was de bedoeling dat er twee aparte verhalen zou komen, maar dat werkt bij ons niet. Ons verhaal is onlosmakelijk met elkaar verbonden, en op 18 februari wordt ons verhaal gepubliceerd.
1 reactie