Amor vincit omnia

Blog 148 Lang, lang geleden bracht ik het al ter sprake. Kanker bindt. Brengt gelijk gestemden bij elkaar. Dat ondervond ik vanavond opnieuw. Ik deed mijn ronde in de trein, tussen Antwerpen en Roosendaal. Kijkt een Marokkaanse vrouw strak naar mijn pink ribbon badge op mijn colbert, en vraagt naar waarom ik die draag. Zo kwamen, we voor ik het wist, in een lang gesprek. Ik over Joke, zij over iemand uit haar familie. Zomaar, tussen alle andere reizigers in. Geen zware kost, maar meer een soort van elkaar begrijpen gesprek. Beiden konden we iets van elkaars rugzak aan elkaar kwijt. Ineens gaven die wildvreemde vrouw en ik elkaar een zakje hoop. Zomaar.

3 reacties