Blog 2: Terug naar huis en wachten

Verslagen kwamen we thuis. De angst sloeg me om het hart. Mijn mooie lieve, prachtige vriendin heeft borstkanker, een agressieve vorm van borstkanker. Hoe kan dat nou? Wat betekent dit? Wat nou als ze dood gaat? Dat kan toch niet? Nee, dat gaat niet gebeuren. Het is behandelbaar, er zijn opties!

Slapen lukt natuurlijk voor geen meter. 

Morgen meteen maar even melatonine kopen en CBD olie want slapen is belangrijk. Ook vitamines zijn belangrijk. Regelmatig sporten en goed biologisch eten ook, dat deden we al. 

Jeetje… het is echt zo, mijn lief heeft borstkanker. Wat een kut film.

Als partner probeer je alle mogelijke manieren te vinden om controle over deze situatie terug te krijgen. Wat kun je doen? Waar heb je invloed op? Hoe kun je een goede partner zijn? Hoe ga je zelf hiermee om? Hoe moet dit? 

Praten met anderen. 

Ik bel m’n moeder. Hmm die praat over anderen, die dat ook hebben gehad. En is chemo nou echt nodig? Is er niet iets alternatiefs? Nee mam, want dit is graad 3, dat gaat niet weg met positieve gedachten, wierook en salie. Nee, dat is iets anders dan stadium 3, dat weten ze nog niet zeker, welk stadium. Maar het is wel behandelbaar, ja met chemo en immunotherapie, ja dat duurt lang, 5 maanden inderdaad. Opereren ja dat kan ook, en ja dat kan meteen maar dan weten ze niet hoe de kanker reageert op chemo en het heeft grote kans  dat het terugkeert, daarom willen ze eerst het hele lichaam beschermen en dan opereren, mocht het terugkomen, dan weten ze wat werkt. 

Het is fijn om er met anderen over te praten. Om het verhaal te vertellen, de vragen te beantwoorden. Het zijn veelal dezelfde vragen die je zelf natuurlijk ook hebt. Het helpt om de situatie helder te krijgen en er een beetje aan te wennen.

Wat aan rare week. 

Eind van de eerste week. 

Vrijdag, op het programma staat de MRI en aansluitend de Pet/Ct scan. In het kader van assertiviteit en tip van een vriendin, had ik de dag na de uitslag, meteen 's ochtends gebeld met de afdeling nuclair om te vragen of ze de Pet/Ct scan op dezelfde dag ingepland kon worden, want we waren er toch. Hele vriendelijke dame die aangaf dat dat wel kon. TOP! dankjewel. 

Dapper ondergaat mijn lief alle scans. Ik ben zo onwijs trots op haar.  

Daar zit je dan, in de wachtkamer, in mijn situatie als vrouwelijke partner van, voornamelijk tussen de mannelijke partners van, te wachten tot je vrouw terugkomt van haar scans. Ik voel de gedeelde onzekerheid, het machteloze gevoel van niet veel kunnen doen behalve aanwezig te zijn en meegaan. Ondertussen kijkend naar het AVL video informatie scherm.

In haar MijnAVL portaal staan ook al alle chemo behandelingen voor de komende weken ingepland.  Afkortingen die ons nu nog niks zeggen en welke we snel zullen gaan leren. Bizar, de week ervoor zaten we nog nietsvermoedend in Frankrijk, dat was een veel leukere film.