12-10-2020 hoe gaat het nu & COVID
Het is inmiddels bijna 5 weken geleden dat mijn baarmoeder, eileiders en lymfeklieren zijn verwijderd. Het herstel fysiek gaat echt heel goed. Ik mag niet klagen. Dus dat doen we mooi niet!
Het herstel mentaal vind ik lastig. Woorden als “gelukkig heb je al 3 kinderen, het was toch vreselijk geweest als je nog helemaal geen kinderen hebt” krijg ik nog bijna wekelijks naar mijn hoofd. Ik ga er maar vanuit dat het de onwetendheid is van sommige mensen, dat ze niet begrijpen wat het met je doet. Maar damn wat is dit lastig zeg! Ik zou willen schreeuwen: “We wilden in de toekomst misschien nog wel een kindje en er is voor ons besloten dat dit nooit meer kan”. Maar het heeft geen zin. Begrijp me niet verkeerd, ik ben gezegend met ons gezin. Met mijn geweldige partner en lieve kinderen, ik ben ontzettend dankbaar dat we een gezin mogen zijn. Maar ik had wel kanker. Ik ben mijn baarmoeder kwijt. En ons gezin zal nooit helemaal compleet zijn. Dat is dus lastig, en natuurlijk kom ik daar wel overheen en ben ik dankbaar dat er geen nabehandelingen nodig zijn!
Ook het vertrouwen in mijn lichaam is compleet weg. (Ex)-kankerpatiënten herkennen dit vast wel.. Op 14/10 ben ik positief getest op COVID. Gelukkig heb ik maar milde klachten. Maar ik voel overal iets en dan begint de radar te draaien: “Shit, er zit iets in mijn keel”.. toch even Googelen. En ja hoor.. Keelkanker. Die haat-liefde verhouding met Google zal ook nooit beter worden, vrees ik. En ja, ook dit komt goed. Ooit.. Voor nu? 2 november hebben we controle in het UMCU. En verder gaan we enorm hard genieten van ons gezin & nieuwe huis.
Wees lief voor elkaar.. we hebben het nodig. Zeker in deze onzekere tijden..
8 reacties
Mooie foto, mooi blog. Tja, die opmerkingen van anderen, pijnlijk vaak, ze proberen je op te beuren - denk ik - met tegenovergesteld effect. Of ze weten sowieso niet wat te zeggen en ratelen maar wat. Eigenlijk begrijp ik het wel, ze hebben geen idee hoe wij ons voelen, maar soms komt het wel even binnen.
xx, Joke
Dank je wel!
Het is ook zo.. Ik vind het ook niet eens heel kwalijk deze opmerkingen. Maar ze beseffen niet dat ze inderdaad 'binnen komen'.
Liefs
Ach, trek je er niets van aan. Denk bij jezelf: "klets maar een eind weg". Want om je geestelijk welbevinden afhankelijk te laten worden van allerlei domme opmerkingen gaat een beetje te ver.
Als ik tegen iemand zeg, dat ik palliatief kankerpatiënt en 79 ben, krijg ik vaak een opmerking naar mijn hoofd in de stijl van: "Nou, wees maar blij, dat je die kanker nu pas krijgt, JIJ heb je leven al gehad!".
Ik haal mijn schouders daar over op. Ik heb dat al te vaak gehoord.
Sterkte en houd je haaks....... H
Ik vind het echt vreselijk om te lezen dat mensen zo kunnen reageren..
Alsof het oké is om kanker te krijgen als je 79 bent.. of het een verschil maakt.
Maar inderdaad het is het beste om je er niets van aan te trekken. Knap van je ook!
Liefs
heel herkenbaar, .....mensen die maar wat roepen , je niet lijken te begrijpen, terwijl je het misschien zelf niet eens begrijpt
maar hoe dan ook het blijft lastig , tenminste zo ervaar ik dat .
en tja die meneer "google", ook herkenbaar die verhouding.
en....ik vind dat jullie het super doen!!! .....
liefs
astrid
Dank je wel! Je verwoord het inderdaad goed.. Ik begrijp het zelf soms niet eens.
Google ja.. vriend en vijand!
Liefs
O wat pijnlijk, die opmerkingen. Bij zo'n beetje iedere situatie horen de standaard opmerkingen, en blijkbaar zijn het deze in jouw situatie. En nee, ik begrijp je zeker niet verkeerd. Natuurlijk ben je blij met je gezin. Maar het is een immens ingrijpende operatie geweest en de gevolgen zijn nog ingrijpender.
Ik hoop dat je het op den duur zult kunnen aanvaarden, het zal pijn en moeite kosten en tijd nodig hebben.
Wel fijn dat je fysiek zo goed herstelt. Maar dan ook nog corona erbij. Het was wel even genoeg, toch?
Sterkte en beterschap, dat laatste in verschillende opzichten,
Hanneke
Bedankt voor je lieve woorden!
Haha, het was inderdaad wel even genoeg! Maar gelukkig zijn het milde klachten. Dus ook dit overleven we.
Liefs