Op zoek naar jou
Hoi Allemaal,
Mijn naam is Hilde en dochter van een vader met prostaatkanker. en van een moeder die in 2019 is overleden aan uitgezaaide borstkanker. Ik ben op zoek naar naasten die hetzelfde ongeveer hebben meegemaakt/meemaken dan ik en hierover willen sparren/praten.
In het kort vind ik het namelijk als dochter heel moeilijk om met de situatie hoe die nu is om te gaan. Je wilt heel veel begrip tonen, maar loopt dan over je eigen grenzen heen. Ik heb namelijk een vader die meerdere keren heeft aangegeven voorstander te zijn van euthanasie, er geen zin aan heeft er voor te vechten (op dit moment is dat nog niet aan de orde in die zin) en geen hulp wil of kan accepteren. Hij heeft inmiddels 6 jaar al deze kanker soort met uitstraling naar de botten. Hij zegt geen pijn eraan te hebben. Hij heeft ernaast nog twee keer een injectie voor bloedeverdunners en een 3 daagse katheter sessie. Zoals je leest valt het niet mee (hij noemt zijn huis een ziekenhuis). Daar komt dus bij dat hij nadat mijn moeder is overleden slecht alleen kan zijn. En dat hij geen hobby's , vrienden of echt leuke dingen te doen heeft en ook niet wil. Alles is teveel, te zwaar of te vermoeiend. Een burnout zou je zeggen. Door de oncoloog is nu een traject opgestart voor een gesprek met een mevrouw van de psychologie afdeling oncologie, maar dat duurt alllemaal lang natuurlijk.
Wat ik zoek zijn anderen die in het zelfde schuitje verkeren, die tips hebben of ook behoefte hebben om erover te praten. Want ik merk nu aan den lijve dat het voor nabestaanden en naasten ook niet makkelijk is. Wat hier staat is natuurlijk de korte versie, maar een uitgebreider doe ik liever persoonlijk.
Graag tot een berichtje :)
Lieve groet Hilde
6 reacties
Hoi Hilde. Heel goed dat je dit gesprek hebt opgestart. Ik hoop dat je veel reacties van naasten gaat krijgen. Liefs Dasje.
Dankjewel Lieve Dasje, dat hoop ik ook :) Lfs Hilde
Er zullen zeker lotgenoten hier zijn en laat ze ook reageren. Ik kan me voorstellen dat je je verhaal wilt delen met anderen.
Je maakt je zorgen om je vader. Ik krijg de indruk dat hij weinig te doen heeft en eigenlijk niet meer wil. Dat is als dochter zwaar om met je mee te dragen. Het is goed dat hij bij medische psychologie is aangemeld. De wachtlijsten zijn overal lang. Er kan sprake zijn van depressieve klachten, onverwerkte rouw na het overlijden van je moeder, zingevingsvragen en hij ervaart het leven als niet meer de moeite waard?
Je kunt hem steunen door regelmatig te komen, te steunen, misschien samen dingen te doen.
Ik weet niet wat jullie band is en wat er mogelijk is.
Belangrijk is ook door te gaan met je eigen leven.
Dankjewel Catalina,
Wat je beschrijft over het leven niet meer de moeite waard vinden klopt zeker. Hij is altijd heel opzichzelf geweest, maar dan samen met mijn moeder. Zij ging wel meer naar dingen toe en ik had af en toe het idee dat hij daarin werd meegsleept. Ik en mijn vriend doen maandag altijd boodschappen voor hem en zaterdag ga ik naar hem toe om te helpen en thee te drinken. Meestal bel ik elke dag even om te kijken wat hij gedaan heeft die dag. Want vragen hoe voel je je, of gaat het wel vandaag? die vragen wil hij niet dat ik hem stel omdat alles dan heel erg negatief wordt. Hij zit ook overal mee in zijn hoofd, alles is niet goed in de wereld, ergert zich aan de buurman etc. Samen dingen doen lukt niet meer, hij kan doordat hij aldoor zit op de bank en geen tot amper beweging krijgt niet veel meer. De vader dochter band is ook niet heel best vandaar de hulp die ik zoek.
Zo goed en kwaad als ik kan ga ik door met mijn leven en mijn werk, maar het knaagt elke dag aan me en ik merk dat ik zelf er aan onder door dreig te gaan omdat het allemaal zo uitzichtloos lijkt.
Bedankt voor je reactie :) heel fijn.
Lieve groet Hilde
Als communitymanager heb ik nog een suggestie voor je:
Als je op deze site bij 'Personen zoals jij' kijkt, kun je filteren op kankersoort, relatie tot kanker, etc.
Iemand met precíes dezelfde omstandigheden vinden is misschien lastig, maar je kunt wel zoeken op 'kind van' en andere eigenschappen die voor jou belangrijk zijn. Dan krijg je een overzicht van deelnemers die met soortgelijke omstandigheden te maken hebben. Je kunt dan een privéberichtje sturen voor contact.
Daarnaast hopen we dat je ook hier reacties krijgt. Goed dat je de vraag stelt in ieder geval, het begint altijd met een eerste stap.
Dankjewel Judith,
Dat ga ik ook zeker even verder uitzoeken. En de vraag daar ook eens neerzetten :) Bedankt voor het meedenken ^^
Lieve groet Hilde