Weer aan het werk....? !

Openbaar gesprek
29 februari 2016 om 09.20,
gewijzigd 13 september 2016 om 11.07
6042 x gelezen
Hallo, ik vind lastig om te schrijven maar doe een poging... afgelopen jaar traject vzn operatie, bestralingen en chemotherapie doorlopen, nu 4 weken klaar en twee weken geleden begonnen met hormoonpillen.
Ik begin een beetje bij te komen, overal pijn, vooral arm en ribben, veel meer dan tijden de kuren! aanstaande donderdag intake voor hyperbare zuurstoftherapie....hoop zo van de pijn af te komen!
Vorige week bedrijfsarts geweest, moet aan het werk! Mijn werk was mijn hobby, deed het graag en met liefede! Nu is alles me al snel te veel maar ga morgen met werkgever om de tafel.....vind het zo erg dat je niet uit mag zieken! Jaar voorbij met veel ziekenhuisellende! Maar als je bijna een jaar uit je werk bent word je salaris gekort met 30%...ben me rotgeschrokken, het is ons hoofdinkomen! Heeft iemand hier ervarimg mee?

25 reacties

Ik ben ook bijna een jaar behandeld voor borstkanker. Daarna 4 weken 'vakantie' genoten. Ben daarna zelf weer gaan werken. Geen druk van de arboarts gelukkig. Vrij snel op 70% gekomen, maar daarna blijven hangen. Achteraf bekeken zelf wel erg enthousiast geweest. Nog steeds vaak erg moe.
je reintegratie start samen met je werkgever. Je kunt aangeven hoe jij je nu voelt. Samen bekijken wat mogelijk is. Ik weet niet of dit bij ook voor jouw werkgever geldt, maar als ik 50% werkte, kreeg ik weer volledig betaald. Cao. Geen korting van 30% dan. Je moet dat natuurlijk wel kunnen doen. Die korting van 30% is standaard wanneer je nog 100% ziekteverzuim hebt na 1 vol jaar. Daar is niets aan te doen.
Veel sterkte!
Laatst bewerkt: 05/07/2017 - 19:14
Hi corry,
ik begrijp dat het rauw op je dak komt om zo snel weer aan het werk te moeten. Ik hoop voor je dat je er met je werkgever een beetje uit bent gekomen. Ik ben tijdens de behandeling (na de chemo tijdens de immunotherapie) wel weer gaan werken omdat ik thuis zitten zat was. Het heeft bij mij erg bijgedragen aan het herstel dat ik een paar keer per week even in het " normale" leven was. Ik deed dan geen zwaar werk maar wat opruimen en lezen. Daarna moest ik dan thuis echt gaan rusten maar dat vond ikmdan niet erg.
Misschien als je langzaam aan begint, een paar uur per week, is het wel prettig?
Als het niet lukt, moet je dat wel aangeven. Ik raad je dan aan om de bedrijfsarts ook schriftelijk te berichten dat het niet lukt en dat je vreest dat er langdurig uitval zal optreden. Als je moet gaan werken en je bent er echt niet toe in staat, dan kan je via het uwv een oordeel vragen van een verzekeringsarts.
Ik wens je het beste!
Groetjes jen
Laatst bewerkt: 05/07/2017 - 19:14
Hallo Corrie, Ik kan me helemaal in je verhaal vinden. Ik was nog bezig met alles en moest ook weer gaan werken 2 uurtjes per dag. Ik heb het niet lang volgehouden wand mijn hoofd was echt ergens anders. Vorig jaar was ik een jaar in de ziektewet en word 40% gekort. En bedankt....wand hier heb je niet om gevraagd om ziek te worden maar je word er wel voor afgestraft. Twee weken geleden ben ik geopereerd geworden en vorige week moest ik al naar een medisch arbeids deskundige om op zoek te gaan naar ander werk. Ik vind het ook erg dat ik niet mag en kan uitzieken. Ik ben nog snel moe. Heb nog genoeg afspraken staan en onderzoeken alsof ik nu in werk geintreseerd ben. Ik ben ook hoofdinkomen maar het word erg krap nu met uitgaves. Ik zet mijn verstand op nul. Laat het werk even barsten en denk nu alleen nog maar aan mezelf wand anders hou ik het niet vol
Ik wens je heel veel sterkte
Laatst bewerkt: 05/07/2017 - 19:14
Hoi Corrie
Klinkt inderdaad bekent. Ik ben via mijn Arboarts-na een jaar-verwezen om "uit te zieken/op krachten te komen.Ik heb alle medewerking gekregen van mijn werkgever en ben daardoor weer volledig inzetbaar.Ze gaan wat anders met me om maar dat vind ik niet erg.Ik heb 84 weken thuis gezeten en nu ben ik happy.Op wat dingetjes na,gaat het goed-gelukkig .Dat geld is even vervelend omdat je een bepaalde levensstyl hebt maar met minder,kwam ik er ook.Effe iets minder besteden maar dat weegt niet op tegen je gezondheid .
Groetjes Hanniev

Laatst bewerkt: 05/07/2017 - 19:14
Sinds september 2015 zit ik in de ziektewet. Ben sinds de diagnose in een achtbaan van emoties, onderzoeken en behandelingen terecht gekomen. Na chemotherapie, 2 operaties en aanvang met anti-hormonen zit ik nu in de bestralingen. Nog 7 te gaan.
Ik ben af en toe op het werk langsgegaan en heb zo nu en dan eens ingelogd (werklaptop staat thuis) om te lezen en op die manier bij te blijven. Maar ik werk bij een zeer dynamisch bedrijf waar continue veranderingen zijn en doordat we vanaf begin dit jaar zijn samengegaan met een ander bedrijf verandert er nu extra veel. Als ik lees en van collega's hoor hoeveel er al veranderd is slaat me af en toe de schrik om het hart. Ik heb het gevoel dat ik helemaal opnieuw moet beginnen!
Ik ben nu nog heel snel moe. Wel probeer ik iedere dag te bewegen, wandelen of fietsen, om op die manier toch wat conditie te behouden. Maar ik heb ontzettend veel ingeleverd. Hoe de bijwerkingen van de bestralingen zich gaan ontwikkelen is nog afwachten.
Op 23 mei moet ik weer naar de bedrijfsarts en ik verwacht dat hij zal voorstellen rustig aan, op therapeutische basis, weer wat uurtjes naar het werk te gaan. Aan de ene kant wil ik ook wel weer 'normale' dingen doen en werken, aan de andere kant zie ik er ook enorm tegenop. Niet alleen lichamelijk ben ik nog lang niet hersteld, maar ik merk ook dat ik moeite heb met concentreren en mijn geheugen laat me in de steek.
Verder ben ik het afgelopen half jaar alleen bezig geweest met overleven. Alles heeft in het teken gestaan van borstkanker. Ik vind het best moeilijk het normale leven weer op te pakken.


Laatst bewerkt: 05/07/2017 - 19:14
Hai, wat een lange weg te gaan dan he? Hoop dat je gesprek met de bedrijfsarts goed is geweest?
Ik had ook op mijn werk het idee dat er zoveel nieuw was, en ja dat was zo maar ik pik iedere keee kleine stukjes op en ben inmiddels 3 x 5 uur aan het werk. Helaas nog niet mn eigen vak maar ik ben aan het terugkomen! Neem kleine stapjes ook al is het moeilijk je komt er wel!
Succes!
Laatst bewerkt: 05/07/2017 - 19:14
Hoi,

Ik las je reaxtie op het bericht van Corrie,

Let wel het zgn arbeidstherapeutisch werk is eigenlijk geen werk. In die tijd blijf je als 100% ziek staan.
Ik wilde dit nl ook 2 jaar geleden na een traject van chemoradiatie, rectumamputatie met veel complicaties.
Heb er toen vanaf gezien en eerst thuis aan mijzelf gewerkt toen ik mij fit genoeg voelde in opbouwende vorm aan mijn terugkeer op de werkvloer gewerkt.
Nu in traject borstkanker en tevens ok om uitzaaiing van de darmkanker weg tehalen.
Ook nu zal ik de tijd die nodig is hiervoor gebruiken. In totaal betekent dat 2 jaar

Gr Anita
Laatst bewerkt: 05/07/2017 - 19:14
Hoi Anita,
Onderschat de waarde niet van het weer op je werk zijn, met je collega's. Even uit je ziek-zijn. De ƩƩn heeft daar meer behoefte aan als de ander. Wat dan ook weer erg afhankelijk is hoe jij in je werk staat.

Jij heel veel sterkte met opnieuw weer je behandeling, ik hoop dat het goed aan gaat slaan.
Doortje
Laatst bewerkt: 05/07/2017 - 19:14
Hoi Doortje,

Het terug zijn op de werkplek en betrokken zijn bij het werk onderschat ik zeer zeker niet. Het ligt eraan wat voor werk je doet en of er event aangepast werk gedaan kan worden in de opstart periode. Dat was voor mij helaas niet het geval.
Maar in de 24/7 maatschappij waarin wij nu leven is het wel zo, tenminste zo ervaar ik dat, dat het meer gaat om cijfers en centen dan om de mens die na een nare en intensieve periode wil graag terug wil maar daar ook de tijd voor nodig heeft.
In de wirwar van regels die ons land rijk is zie je vaak door de bomen het bos niet meer.
Dus heb ik er destijds voor gekozen om rustig aan te beginnen nadat ik mijzelf idd fit genoeg voelde. Dat heeft voor kij goed gewerkt.

Gr Anita
Laatst bewerkt: 05/07/2017 - 19:14
Hoi,
Ik ben nu ook op therapeutische basis aan het werk 3 dagen per week 1,5 uur per dag. Ik werk me bijna uit de naad en als ik even stop word er gevraagt of ik niet even wil door werken. Vorige week werd me verteld dat ik langer moest blijven om alles af te maken. Ik werd zo boos...
Vrijdag werd me verteld dat ik a.s. vrijdag geen vrij krijg of ik moet die dag een andere dag inhalen. Kan dit allemaal wel. Volgens mij niet wand ik ben op therapeutische basis bezig... Ik weet wel dat ik de longen uit mijn lijf heb gehuild van ellende wand ze geloven me niet als ik zeg dat het even niet gaat
Laatst bewerkt: 05/07/2017 - 19:14
Het lijkt me niet dat dit kan. Als je op arbeidstherapeutische basis werkt ben je cq hoef je in principe niet productief te zijn. Zodra je productief ben kun je gedeeltelijk hersteld gemeld worden. Op arbeidstherapeutische basis werken is bedoelt om te kijken wat je aan kunt en om weer arbeidsstructuur op te bouwen.
Laatst bewerkt: 05/07/2017 - 19:14
Ik zal eens kijken of hier ook een vakbond zit. Wand alles loopt langs elkaar heen. Gisteren was ik bij de keuring nou ik kreeg er het op mijn heupen van dat mens met d'r vragen. Ze wilde mijn lid teken zien om te kunnen bepalen of ik kan werken en hoelang of niet. He...WAT?????????????????
Dat heb ik dus geweigerd he. Je kan ook te ver gaan
Laatst bewerkt: 05/07/2017 - 19:14
wil wel reageren maar zie dat je topic op openbaar staat dus ik ga niet teveel vertellen dus jammer, maar neem je tijd ik zelf werk tijden mijn chemo wel (net gisteren de 2e chemo gehad) het is mijn uitlaatklep voor 2 of 3 x 2 uurtjes per dag
Laatst bewerkt: 05/07/2017 - 19:14
In totaal 3 weken op therapeutische basis gewerkt. Goed plan kunnen maken samen met de bedrijfsarts. Daarna een paar weekjes vrij gepland, maar helaas in het ziekenhuis beland. Longonsteking en longschade door bestralingen. Dus weer terug bij af. Nu moet ik de tijd nemen weer op krachten te komen en dan ga ik volgende maand weer opnieuw starten met de re-integratie. Ik merkte in die 3 weken wel dat het me goed deed.
Ik zorg nu dat ik iedere dag voldoende beweeg, fietsen en lopen, om kracht op te bouwen. Maar ben nog vrij snel moe en slap op de benen. Het is wel belangrijk voor de longen. Verder besloten om op korte termijn te starten met oncologische fysiotherapie. Ik denk dat het nu beter is dat ik professionele hulp krijg om op een verantwoorde manier aan mijn conditie te gaan werken.
Laatst bewerkt: 05/07/2017 - 19:14
Het revalideren met professionele begeleiding is raadzaam, hij of zij is deskundig op dat gebied. Het heeft mij heel veel goeds gebracht, ik holde achteruit in plaats van vooruit. Onderschat het proces niet waar je in hebt gezeten. Dat is een enorme aanslag op je lichaam.

Wel heel erg balen dat je na het mooie begin van re-integratie weer zo teruggevallen bent. Heel veel sterkte
Doortje
Laatst bewerkt: 05/07/2017 - 19:14
Hoi Corrie

Ik kan mij goed in je situatie inleven. Toch denk ik dat je niet gelijk moet instemmen met het voorstel van de bedrijfsarts. Zoals je al zegt kamp je met veel klachten van lichamelijke en psychische aard wat niet verwonderlijk is. Kanker doet veel met je; zet je lichamelijk terug en hebt dus ook genoeg tijd nodig om zover te herstellen dat je weer mee kunt draaien. Maar ook psychisch gebeurt er veel tijdens maar ook na de intensieve ziekenhuisperiode.

Als je een contact hebt met je werkgever dan bespreek het ook met hem, hij kan hierin misschien iets betekenen. Het ligt er natuurli ik k aan wat voor werk je doet hoe snel eea gerealiseerd kan worden. Ik werk in de thuiszorg als verzorgende ig en dan is er geen k ogelijkheid op aangepast werk
En ja het is de regel in Nederland dat je voor je 2e ziektejaar in gesprek gaat met de arbeidsdeskundige over de mogelikkheden op terugkeer en helaas wordt je ook gestraft dat je ziek bent en krijg je in het 2e ziektejaar nog maar 70% van je laatst verdiende loon.
Maar denk dat het goed is om een doel voor ogen te houden: beter worden en fit genoeg om op fatsoenlijke manier dadelijk weer aan de slag te kunnen gaan.
Want behalve je werk wil je natuurlijk ook je sociale leven op orde houden.

Wens je veel beterschap en sterkte met de terugkeer naar je werkplek

Gr Anita
Laatst bewerkt: 05/07/2017 - 19:14
Dag Corrie,
Ik vind het schandalig hoe ze jou behandelen. Ik ken mensen die niets mankeren en gemakkelijk thuis kunnen blijven met doorbetaling van salaris en zelfs zich kunnen laten afkeuren. Ik moest na 6 weken ook naar de bedrijfsarts en heb dat gewoon geweigerd. Wat kan die voor mij doen????Gelukkig heb ik een top werkgever(ik ben drogist) en die bood zelfs aan dat ik nog wat rust zou nemen,alles met volledig doorbetalen van salaris.Ik geef je het advies om ook eens met de huisarts te overleggen en laat je vooral niet afschrikken.Ik wens je veel succes!! Groetjes,
Fidelia
Laatst bewerkt: 05/07/2017 - 19:14
Ik ben vorige week tijdelijk gestopt met de tamoxifen, ik heb het idee dat ik weer leef! Ik ben er ook angstig voor want wat als..... maar nu weet ik in ieder geval bedankt dat ik er weer kan zijn! Ben langzaam bezig op mijn werk terug te komen, wil eigenlijk alles maar weet inmiddels dat ik kleine stappen moet maken! Er is leven na de tamoxifen! Eind september overleg met oncoloog of er andere medicijnen nodig zijn!
Laatst bewerkt: 05/07/2017 - 19:14
In oktober 2014 werd mijn diagnose vastgesteld. Inmiddels ben ik chemo, 4 operaties, bestralingen verder en aan Tamoxifen. In januari gestart met re-integratie 2x 2 uur vanaf huis. (reizen met OV 3 uur per dag en werken samen was te veel van het goede). Inmiddels gemiddeld 6-8 uur per week. Goed contact met werkgever en Arbodienst, zeer begripsvol. Inmiddels opgeroepen door het UWV, keuring en gesprek gehad. Hoewel de arts tot de conclusie kwam dat ik wel 20 uur per week kon (4 uur per dag) bleek de FML dusdanig te zijn dat ik (ook tot mijn eigen verbazing) 100% arbeidsongeschikt ben verklaard en krijg een WIA.
Vreemde gewaarwording, van fulltime werk naar niks, maar geeft wel rust te weten waar je aan toe bent. Tijdens mijn ziekte ben ik namelijk boventallig verklaard en mijn oude functie is weg. Ik had dus ook ontslagen kunnen worden en in de WW belanden. Ik ben dan ook van plan om in de toekomst vrijwilligerswerk te gaan doen (hetgeen mag) als mijn energie dat toelaat,
Een tip voor degenen die re-integreren of werken op therapeutische basis (wat maar een bepaalde periode mag): hou zelf bij hoeveel uur je werkt en hoe dat gaat, kun je daarna nog iets doen of lig je 2 dagen voor pampers. Hou ook bij hoeveel "Off days" je hebt, dagen dat je niks kunt en te moe bent. Het is een goed hulpmiddel voor de bedrijfsarts en UWV arts om te zien hoe het echt met je gaat.
Laatst bewerkt: 05/07/2017 - 19:14