DCIS
Hallo, ik ben 49 jaar en tijdens mijn eerste controle bij het bevolkingsonderzoek naar borstkanker is bij mij DCIS geconstateerd. Ik zit momenteel in het voortraject van onderzoeken en gesprekken. Aanstaande donderdag o.a. gesprek met de plastisch chirurg. Er werd aldoor gesproken over een borstsparende operatie, maar de chirurg gaf aan dat het oppervlak relatief groot is en mijn borst relatief klein en een amputatie misschien beter is. Ik hoop dat de plastisch chirurg mij zekerheid kan geven wat het beste is.
Heeft iemand ervaring? Er komt zoveel op me af.
Heeft iemand ervaring? Er komt zoveel op me af.
43 reacties
Heftig nieuws wat je gekregen hebt.
Op de eerste plaats wil ik je welkom heten in deze groep en hoop ik dat je hier je vragen en ervaringen kwijt kunt.
Ikzelf heb geen ervaring met de diagnose DCIS, maar heb wel een borstamputatie ondergaan.
Wat ik destijds belangrijk heb gevonden, is een duidelijke uitleg van de chirurg en plastisch chirurg, zodat je wat minder vragen en onzekerheden meer hebt.
Er komt inderdaad veel op je af, ik wil je een tip meegeven waar ik destijds ook veel aan heb gehad: probeer niet de hele berg in 1 keer te overzien, maar neem stap voor stap elke hindernis.
Sterkte!
Zijn er dames met dergelijke ervaringen??
weet je dat er ook artsen zijn die vinden dat Dcis een voorstadium kƔn zijn, maar niet perse is? Dcis wordt vaak helemaal geen kanker, en zou daarom geen behandeling nodig hebben.
Laat je heel goed informeren, wil ik je zeggen, en zorg dat je weet waarom er in jouw geval wƩl behandeld moet worden. Liefst van ook een andere arts dan die je nu hebt.
Hoi hoi
Wanneer dcis invasief en kwaadaardig wordt is verschillend.
Maar dat het invasief wordt is vlgs mij niet de vraag maar wanneer dat is het probleem.
Vandaar de preventieve behandeling. Overbehandeling? Ja misschien wel maar niemand wil dat risico toch lopen? Ik in ieder geval niet
Groet Fleur
Op 20 september heb ik een borstamputatie met een directe reconstructie ondergaan. Ik had een vrij kleine tumor, 1,4 cm en een deel daarvan bestond nog uit DCIS. Toch is er bij mij gekozen voor een amputatie, dit had voornamelijk te maken met mijn leeftijd (24). Ondanks alle pijn, de nog niet helemaal geheelde wonden, blauwe plekken en de nog matige functionaliteit van mijn arm ben ik heel erg blij met deze keuze. De kans dat ik ooit nog een keer borstkanker krijg is drastisch verlaagd. Ik heb er een, nu al, hele mooie borst voor terug gekregen. Bij het weefsel onderzoek bleek dat er toch ook nog een 2e tumor is gevonden van 2mm. Gelukkig maar dat die ook weg is!
Een amputatie lijkt drastisch, maar van mijn plastisch chirurg kreeg ik te horen dat een borstsparende operatie ook niet alles is. Hoe dan ook, je borst zal er nooit meer hetzelfde uitzien wat je ook kiest. Voordelen van een amputatie bij DCIS zijn; geen bestraling, geen chemo. Na de operatie ben je dus uitbehandeld. De kans dat je nogmaals kanker krijgt in die borst is ook vele malen kleiner. Nadelen zijn natuurlijk de ingrijpende procedures waar je inrolt. Als je kiest voor een directe reconstructie zal het een lange, zware operatie met het risico op allerlei complicaties en een revalidatietraject van ten minste 6 weken worden.
Voor mij hielp het om alle voor en nadelen goed op papier te zetten en uitvoerig met mijn plastisch chirurg te praten over alle mogelijkheden met een directe reconstructie.
Ik ben helemaal vĆ³Ć³r je keuze, zeker als zaken als je jonge leeftijd meespelen. Je hebt helemaal gelijk dat je alles op een rijtje zet er helemaal in duikt. Want het is heftig, zo'n operatie. Uitzoeken of je de voorgestelde behandeling ook echt de beste vindt, hoort bij je verantwoordelijkheid als patient. In de afgelopen jaren heb ik meerdere verhalen gehoord van vrouwen die zich lieten leiden door een arts (meestal een tikje autoritair) die 'het altijd zo deed' of zich niets afvroeg over de belangen van de patient. Dat geeft schrijnende verhalen van overbehandeling, onderbehandeling en tot aan verkeerde diagnoses.
Begrijp me niet verkeerd, ik val kanker liever aan dan dat ik iets op zn beloop laat. Dus check je opties en kies de beste behandeling!
Laat je goed informeren over mogelijkheden met eigen weefsel (buik/ rug). Tenminste als dit op jou van toepassing is.
Ik wens je heel veel kracht bij alles wat er nog gaat komen.
Hoop via dit medium nog wat van je te horen.
Mocht je alsnog wat van me willen weten, moet je dit maar aangeven.
Ik wens je een goed herstel toe.
groetjes
Ook bij mij DCIS in een groot gebied, waarschijnlijk amputatie. AL kan ik het woord amper typen zo'n stress krijg ik ervan. Wat voor een prothese heb je en ben je er ondertussen aan gewend? Wanneer ben je geopereerd?
Ik heb bH maat 90D vraag me af of dat wel kan met een prothese, dat zal ik wel horen binnenkort.
Hoop dat je gewend bent aan de prothese,
Ik zou graag wat van je horen, groet Linda
Als ik jou verhaal lees, krijg ik ook weer dat beklemmende gevoel. Beperk me voor dit moment maar tot beantwoorden van je vragen.
Ik ben vorig jaar april geopereerd. Gelukkig was poortwachterklier schoon en hebben ze een directe borstreconstructie uit kunnen voeren. Het is een ronde prothese, geen druppelvormige. Ik had maat 80E/F.
heeft inhoud van 600 cc (dacht ik), dat was de max. grootte. Is ongeveer cupmaat C/D. Omdat er voldoende huid bij mij aanwezig was, hebben ze direct de definitieve prothese geplaatst, anders krijg je een tijdelijke, die ze steeds bij vullen en als de huid voldoende uitgerekt is, krijg je definitieve.
Gewend aan de prothese???????????, laat ik het zo zeggen...ben blij dat je niet kunt zien dat ik een borstamputatie heb ondergaan(met alleen bh aan zie je het ook nauwelijks). Maar ben me nog steeds heel erg ervan bewust dat het een 'nepper'is.
Er mss ook nog optie om borst van eigen weefsel te maken!?
Stel al je vragen aan je arts. Hebben ze een mammapoli in jouw ziekenuis. Ik ben in Zwolle geopereerd!
Als ik je kan helpen met vragen beantwoorden, dan doe ik dat graag, maar het blijft natuurlijk wel mijn ervaring. Kan niet voor een ander praten.
Ik wens je heel veel sterkte toe de komende tijd, ben ook benieuwd, wat jouw ervaringen zijn.
Liefs van DoCo
Ben er nog niet aan toe om eigen naam eronder te zetten
Hallo, vorige week is er dcis graad 3 vastgesteld via biopt aan mijn rechterborst. Dokter benadrukt dat het nog geen borstkanker is maar slechts een voorstadium. Ik ben echter ongerust dat het geminimaliseerd wordt. Ben ik onterecht ongerust? Bij mijn moeder is er ook bij een vroeg stadium borstkanker vastgesteld waardoor ik misschien overreageer omdat ze uiteindelijk toch met uizaaiingen zat en de strijd had verloren. Liefst zou ik heel de boel (rechterborst) weg laten snijden zodat ik me geen zorgen moet maken dat 1 klein dcis deeltje toch aan een borstsparende operatie zou ontsnappen. Of is dat te drastisch? Mijn zoon is verpleegkundige en raad me aan om hier grondig over na te denken omdat de psychologische impact toch groter is dan ik vermoedelijk inschat. Maar ik weet het niet goed. Je hoort langs verschillende kanalen zo veel...maar mijn gemoedsrust lijkt me ook belangrijk. Ik heb nog 1 week om te beslissen. Want de operatie staat snel gepland.
Hallo Callipia,
Hoe gaat het met je?En heb je al een keus gemaakt? Ik heb verleden week een mammografie en een echo gehad en een biopsie. De uitslag is DCIS graad 3, de tumor is tenminste 4 cm. Verdere info krijg ik a.s. donderdag. Gezien de grootte meer dan 4 cm en graad 3 ben ik ongerust. Het liefst laat ik alles zo snel mogelijk weghalen. Wil liever geen risico lopen dat de kanker zich gaat ontwikkelen. Jij schreef dat de operatie snel gepland staat. Ik heb nog geen idee wanneer ik aan de beurt ben. Hoop maar zo snel mogelijk.
Hallo
Ondertussen is het 5 dagen geleden dat de huid- en tepelsparende mastectomie uitgevoerd is met verwijdering van 2 poortwachters. Aanvankelijk had mijn oncoloog een borstsparende operatie aanbevolen, maar zelf was ik vragende partij om heel de boel weg te halen zodat al die kankercellen zeker verwijderd worden. Uiteindelijk heeft hij me toch overtuigd van een huidsparende mastectomie met ineens een plaatsing van expander zodat een reconstructie kan gebeuren van zodra ik eraan toe ben...en we de uitslag weten van de onderzoek van het verwijderd borst- en klierweefsel . Ik ben nu iets geruster nu het weefsel is verwijderd, dat was precies toch een grote angst dat er mogelijks kanker of beginnende kankercellen zouden achterblijven in mijn borst. Voor mezelf heb ik dan uitgemaakt dat ik dan alles heb gedaan wat ik kan, om terugkeer van die kankercellen te minimaliseren. Dus nu nog afwachten tot we weten in hoeverre de kanker al was ontwikkeld , wat zal vastgesteld worden in het labo-onderzoek van het verwijderd weefsel. š¤ Daar wil ik nu niet aan denken, en de resultaten zal ik dan over een kleine 10 dagen wel vernemen. Nu ben ik vooral blij dat het weg is, hopelijk zonder uitzaaiingen. Op dit moment ben ik 2 dagen thuis met een drain om het wondvocht af te vloeien van de operatie en voelt de rechterkant nog serieus beurs aan, wat logisch is. Over 3 dagen zou de drain eruit mogen...
Hallo han75,
Ik wil eraan toevoegen dat het ook toch tot 26/3 heeft geduurd vooraleer ik geopereerd werd. Dat duurde ellendig lang. Die bezorgdheid ook aan mijn oncoloog van het universitaire ziekenhuis uitgelegd dat ik dit liefst zo snel verwijderd zag. Aanvankelijk was de operatie gepland op 19 maart, maar door een mri waren er toch nog plekjes te zien die onduidelijk waren en die ze niet konden terugvinden via een mammo en via een echo. Dus wou hij nog bijkomende biopten nemen. Dat zag ik niet zitten, omdat voor mij het duidelijk was dat ik heel de borst weg wou. Daardoor is de operatie nog 1 week verplaatst. Dus uiteindelijk zijn er toch een kleine 4 weken over gegaan van de constatering naar de operatie die zeer zenuwslopend waren. Ik hou me vast aan de melding dat het om dcis 3 gaat ,waarbij de kans op uitzaaiingen eigenlijk bijna niet voorkomen. Oncoloog vertelde me dat die week geen verschil zou maken omdat we nog in fase van dcis zitten. Ik kan alleen vertrouwen op de deskundigheid van de oncologien en het team waar ze mee samenwerken...radiologen, etc..
Alvast veel succes met de komende operatie. š
Hallo Calli,
Fijn dat jij alweer een stap verder bent en dat je de operatie al achter de rug. Ik wou dat ik al zover was. Ik krijg morgen de MRI en mijn arts heeft al aangegeven dat ze vermoed dat er geen voorstadium meer is gezien de grootte van minimaal 4 cm. Zij denkt dat er wellicht kankercellen bijzitten. De uitslag van de MRI is dan ook bepalend voor mijn behandelplan. Het wordt dus weer spannend. Ik heb me voorgenomen om voor een amputatie gaan. Donderdag gesprek met de plastisch chirurg over een eventuele reconstructie. Wat een rollercoaster om plotseling zulke beslissingen te moeten nemen. Allemaal zo onwerkelijk. Mijn grootste zorg is of er links ook niet wat mis is. Aan die kant ervaar ik een continue pijn.... Ik zal opgelucht zijn als het "slechts" een borstamputie van de rechterborst zal betreffen. Gek dat je zo snel je grenzen kan verleggen..
Ik wil er nog aan toevoegen dat ik jouw gevoelens van zenuwslopende tijden deel..je voelt je hulpeloos en geheel afhankelijk van de artsen etc. En maar weer wachten en wachten.
Ik wens jou een voorspoedig herstel
Lieve groet Han
Hallo Han,
Hoe gaat het met je? Is je operatie al achter de rug?
Wat je zorgen betreft je linkerborst, die zullen ze hopelijk helemaal doorgelicht hebben met de MRI-scan, en weet je daar snel meer over. Ik hoop oprecht dat je over de linkerkant verder geen zorgen moet maken.
Na meer dan 2 weken heb ik nu het resultaat van heel het borstweefsel dat verwijderd is. In totaal ging het over een gebied van 2,5 cm waar dus meerdere DCIS vastgesteld is. Maar Dr. bevestigde dat het nog in DCIS fase was. De 2 verwijderde kliertjes waren ook proper.
De reconstructie met expander is geplaatst, en heb gedurende een 10-tal dagen een drain gehad . Nu meer dan 3 weken na de operatie heb ik nog 2 keer extra wondvocht moeten laten verwijderen, omdat er toch terug wondvochtophoping was na verwijdering van de drain. Al bij al ben ik vooral nu grotendeels gerustgesteld dat de kanker (hopelijk alles) is verwijderd, ook al moet ik eerlijkheidshalve toegeven dat er wel altijd een klein stemmetje blijft waarschuwen dat er misschien toch nog iets is achtergebleven of verdwaald is. Maar ik denk dat dit een normale bezorgdheid is. Sinds eergisteren gestart met minimale anti-hormoontherapie tamoxifen 5mg.
Han, laat aub zeker even weten hoe het met je gaat. Spoedig herstel van je operatie !!!
Groetjes Calli
Hi Calli,
Fijn dat jij een goede uitslag hebt gehad inzake het verwijderde borstweefsel ! Dat geeft toch rust. Alhoewel er altijd nog wel iets blijft knagen stel dat er toch nog iets achtergebleven is. Ik begrijp dat helemaal. Mijn operatie staat gepland op 22 april..ik tel de dagen...Ik heb de MRI achter de rug en de linkerzijde is gelukkig ok. De tumor in mn linkerborst is echter wel groter geworden. Ze zeiden eerst ruim 4 cm maar bij de MRI kwam naar voren dat het zelfs 7 cm betreft. Ik werd daar ook weer erg onrustig van en heb gevraagd of mijn operatie niet eerder kon maar dat ging helaas niet. Nog 5 dagen te gaan. Ik krijg sowieso een borstamputatie gezien de grootte van de tumor. Ik heb niet gekozen voor een directe reconstuctie want voor die combi operatie geldt een langere wachttijd en ik wil zo snel mogelijk van de tumor af. Het betreft in ieder gevan DCIS 3 em dat zit dicht bij kanker. Mn arts zegt nog steeds dat het haar niet zo verbazen dat er inderdaad toch kankercellen bij zouden zitten.Dus de uitslag van de patholoog blijft ook spannend. Vandaag is ook nog een kies van mij op 2 plekken afgebroken en morgen een afspraak met de tandarts..weet niet of de kies nog te redden is maar laten trekken is ook geen optie want dan zit ik dinsdag met een open wond en ik weet niet of dat een reden is om mijn operatie uit te stellen. En dat wil ik niet. Wat een slechte timing he. Hoop maar dat de tandarts er morgen nog iets mee kan maar er is niet veel meer over van mn kies...
Nou dit was ff mijn update. Nogmaals heel fijn dat jij het ergste allemaal achter de rug hebt.
Liefs
Han
Hey Han,
Ik wil even vertellen dat bij mijn mri ze eerst een bijkomende verdacht plekje ter grootte van 4 cm ,naast de oorspronkelijke plek van 2,5 cm hadden gezien ,waarvoor ze nog biopten wilden nemen omdat ze vermoedde dat die ook dcis was. Uiteindelijk bleek na onderzoek van verwijderd weefsel dat het toch niets was. Dus ik hoop dat dit ook voor jou geldt. Gelukkig moet je je al verder geen zorgen maken over de linkerkant. Goed dat je je toch zo snel mogelijk laat opereren, dan ben je van die vervloekte dcis-cellen verlost. En ik duim mee voor je uitslag, die hopelijk gunstig is. Alvast veel succes aanstaande dinsdag.
Groetjes Calli
Hi Calli,
Dank voor je meeleven en heel fijn dat het 2e plekje loos alarm was voor jou.
Eindelijk vandaag dag nul, heb de weken en dagen afgeteld tot aan de operatie. Eindelijk is het zover. En daarna weer tellen..10 dagen tot aan de uitslag...weer zenuwslopend allemaal...
Hallo Han,
Khoop dat het een beetje goed gaat? En toch geen last meer van de tandpijn van onlangs? Na de operatie was er bij mij al een groot deel van de last van mijn schouder gevallen. Het slechte deel is verwijderd, yeyyy ! Nu nog even stress tot aan de uitslag van het labo, maar ik probeerde me telkens wel voor te houden dat we met DCIS er wel snel bij zijn. Ook al weet ik dat er toch altijd een klein stemmetje in je achterhoofd een doemscenario voorziet. Maar ik denk dat we dat allemaal wel hebben. Ik vermoed dat bij de eerste controle over 3 maanden de zenuwen opnieuw door mijn lijf gaan gieren, omdat je toch weer bang bent.
Na een 4-tal weken is de zwelling en pijn grotendeels weg. Vorige week gestopt met pijnstillers (paracetamols) voor snachts. Overdag was ik al sneller gestopt omdat je overdag toch afgeleid wordt. Maar snachts voelde ik de pijn toch nog sterk zodat ik niet kon inslapen. Natuurlijk zit ik met expander , waarbij ik wondvochtophopingen had die voor spanningen zorgden aan de borst en oksel. Dus ik hoop dat jij daar geen last van hebt. Het is echter een grote wond en het heeft echt zijn tijd nodig om te helen. Dat is iets dat ik onderschat heb. Dus geef jezelf zeker voldoende tijd. Laat je maar een paar weken soigneren en in de watten leggen door je geliefden en verzorgers. Nu eerst de wond rustig laten genezen en zeker niet belasten.
Ik wens je een goed herstel en voldoende rust.
Gr, Calli
Beste Calli,
Dank voor je meeleven. Van de kies gelukkig geen last meer gehad. De operatie is achter de rug. Ben verlost van de tijdbom in mn borst. Maar het gevoel is dubbel..ben ook mn borst definitief kwijt. Ik vond gisteren de confrontatie met de amputatie best heftig. Maar de opluchting dat de grote tumor met alle gevaren om door te breken weg is... die opluchting overheerst. Voor het andere moet ik de tijd nemen om te wennen. Nu inderdaad nog wel weer de spanning voor de uitslag van de patholoog. Weer een onzekere week...want dat stemmetje zit inderdaad maar in je hoofd..stel dat je toch.....
Daarnaast ben ik ook erg moe..val gewoon overdag in slaap..en dat terwijl ik juist altijd een lastige slaper ben...ik heb het meeste pijn onder mn oksel..de medicatie helpt wel tegen de pijn. Moet allemaal de tijd krijgen om te genezen.
Hoe lang geleden ben jij ook al weer geopereerd?
Groetjes Han
Hey Han,
Ik kan je volledig volgen. Zelfs met expander waarbij je toch een ietwat borstvorm hebt is het raar. Het gevoel is totaal anders. Want er is nog huid van de borst, maar die is zo goed als gevoelloos. Dus is onwezenlijk en lijkt een deel dat niet van je lijf is.
Dat je vermoeid bent en vaak nog overdag inslaapt is normaal, allee...ze zeiden dat tegen mij ook, omdat de narcose toch nog een tijdje nodig heeft om volledig verteerd te worden, en de operatie met de wobde zorgt dat je lichaam even heel wat werk heeft om te verwerken. Dus mij hebben ze vooral aangeraden daar aan toe te geven, en bij pijnstiller te nemen zodat je lichaam vooral zich kan richten op herstel. Wat betreft pijn onder de oksel, ik had hetzelfde. Vooral aan de drain en nu nog steeds. Tja, het heeft echt wel tijd nodig om te genezen, langer dan ik ooit had gedacht. Maar rustig aan wordt het steeds een klein beetje beter. Sinds enkele dagen , na 1 maand, kan ik op mijn linker zij slapen. Sinds deze week is de zwelling wel verminderd en kan ik mijn arm iets meer bewegen. Ik hoop voor jou dat het sneller geneest, want sinds gisteren lijkt er een ontsteking te zijn ontstaan bij mijn expander. Het is nog even afwachten, starten met antibiotica of ...?
Ow ja, ik ben geopereerd op 26 maart. š
Enfin, lekker veel rusten en ik hoop mee op een goed resultaat van het labo.
Gr
Heidi
Hi Calli,
Hoe gaat het nu met je? Heb je inderdaad een ontsteking? Hoop voor je dat het meevalt. Heb je medicatie? Wat een enorme nasleep he zo' n operatie.
Ik zit er inmiddels ook helemaal doorheen. Heb zwellingen rond de wond en dat doet nu extra pijn. Maar het meeste last heb ik nu van emotionele pijn dat mn borst geamputeerd is. Het ziet er allemaal zo lelijk uit....In de map die ik van het ziekenhuis kreeg stond dat een borstamputatie een verminkende operatie is. Nou dat klopt..ik voel me inderdaad verminkt.... Ik weet dat ik geen keus had of kanker krijgen of een amputatie... Nu dus geen borst meer en of ik nu geen kanker heb of krijg is nog maar de vraag. Deze week hoor ik de uitslag.
Ik voel me verdrietig, verward, onzeker en bang. Het is vandaag ook nog eens mn 47e huwelijksdag. Welke we zouden vieren met een vakantie in de Ardennen met onze kinderen en kleinkinderen. Wat nu allemaal geannuleerd is.
In een paar weken tijd is je leven compleet veranderd en het zal nooit meer hetzelfde zijn....
Hey Han
De ontsteking zit er nog, maar is miniem. Morgen weet ik weer meer want ga dan voor de 4de keer naar de plastische chirurg. Ben benieuwd. 2 keer wondvocht weggezogen, en vorige keer de wondlijm verwijderd. Maar er zat de laatste keer nog een beetje rood rond de wond en een beige plekje in de wond. Ze vermoeden dat daar nog wat etter zit en eronder een nog niet volledig genezen stukje. Enfin, we zien wel. Het voelt in ieder geval niet warm aan en ben zelf niet koortsig.
Misschien voelt het nog zo niet, maar toch zeker een dikke proficiat. Ik zit nog maar aan 28 jaar getrouwd sinds gisteren, en 31 jaar samen sinds 26 april 1994 met mijn ventje. š Maar bedenk dat je dit huwelijksjubileum kankervrij start, en ben je er hopelijk ook voor altijd vanaf. Over enkele maanden zal het een stuk beter zijn, maar het is nu zonder meer een zeer zware periode . De wonde zal nog behoorlijk wat tijd in beslag nemen om te genezen. Maar elke dag gaat het een stukje beter, ook al voelt het soms niet altijd zo. Ook met een expander ziet het er echt nog niet uit . Misvormd en met putten en getrokken vel. Het vel en de tepel van mijn oude borst is compleet gevoelloos. Ik probeer me op dit moment gewoon zo comfortabel mogelijk te kleden. In begin droeg ik een aangepaste bh die ondersteuning gaf. Maar nu de laatste tijd weer totaal niet meer omdat het ook soms drukt op de wond. Dus ik probeer gewoon te doen wat goed aanvoelt. Ook qua beweging..in begin kon en durfde ik bijna mijn arm niet te bewegen. Toilet gaan, was een onderneming omdat mijn dominante arm aan die kant van de borst ligt. Dus was effe aanpassen in begin š«£. Nu gaat dit elke keer beter. Kan nu al beter in een auto zitten terwijl dit in begin echt een probleem was. De gordel en het schudden zorgde voor last. Slapen blijft nog een wisselend gegeven. Ik hoop dat je zo snel mogelijk van de ergste pijn bent verlost en kan minderen met medicatie. En voldoende rusten.
Ik vertrouw erop dat de reconstructie nog echt wel veel kan rechtzetten. Helemaal hetzelfde zal het niet meer worden, ook qua gevoel. Maar een collega die meer dan 10 jaar geleden bij dezelfde dokter is geweest voor een reconstructie en een gelijkaardige mastectomie heeft gehad zei dat het ECHT nog een veel gaat beteren. Maar eerst moet de wonde genezen en zoveel mogelijk kankervrij geraken. Van zodra de huid dan hersteld is ( na bestraling bij die collega), kan men aan de reconstructie beginnen. Het is enorm heftig en soms voelt het ook surrealitisch: die borst weg en bij mij zit er zo iets raars in de plaats. Bovendien voelt die expander beenhard.
Het is gewoon een massief zware klap dat je krijgt: de vaststelling van de borstkanker, de onderzoeken en de wachttijd, de operatie zelf en nu nog de spanning voor de resultaten. Dit is niet te onderschatten. Dus geef jezelf tijd om dit te verwerken, om te rouwen voor je oude borst, om rustig te genezen en te balen over heel deze situatie. Ik ben wel zeer blij dat ik op deze website ben terechtgekomen zodat ik merkte dat ik niet alleen was met al die gevoelens , angsten en belevingen van deze periode. Ik voel me er minder alleen mee. Dit kan je enkel volledig begrijpen welke impact dit op je heeft, als je dit zelf doorstaat. Ik heb een schat van een man, die het ook niet makkelijk heeft en mee deze zware periode doormaakt. En kan ik zeker terecht bij hem, en steunt hij me door en door. Maar toch voelt ik soms dat je bij lotgenoten hetzelfde makkelijker kan terugvinden.
Ik hoop mee op een goed resultaat en wens je een snel herstel.š¤š
Hi Calli
Hoop dat jouw ontsteking binnenkort minder zal worden. Heel vervelend allemaal voor jou! Wat is ons leven toch onverwachts totaal veranderd. Twee maanden geleden had ik niet kunnen bedenken dat ik met onbekenden over kanker en borstamputatie zou appen. Het leven is onvoorspelbaar.
Ik vind deze website ook erg fijn. Ik heb lieve familie en vrienden om mee heen maar het is toch anders om met iemand contact te hebben die in min of meer in dezelfde situatie zit. Je begrijpt elkaars verdriet, angsten en onzekerheden.
Ik heb inmiddels de uitslag binnen en de snijranden waren schoon en de poortwachtersklier ook. Dus een enorme opluchting. De arts zei erbij dat we nog net op tijd waren..het had niet veel langer moeten duren. De tumor was inderdaad 7 cm dus gegroeid t.o.v. maart toen was is ruim 4 cm.
Grote opluchting dus, dat overheerst maar ik wil de hele ochtend al gaan douchen en dat stel ik maar uit en uit..weer die confrontatie met die enorm lelijke wond.. maar ik kan weer naar de toekomst kijken en die opluchting is het belangrijkste !
Lieve groet Han
Enne jij ook heel veel sterkte met de wond..hoop dat dit snel herstellen zal
Hallo Han
Dat is schrikken en voelt misschien ook onwerkelijk
Er gaat veel op je afkomen
Ik ben afgelopen november geopereerd.
Een grote plek conclusie DCIS
Borstbesparend kon niet.
Ik heb gekozen voor een amputatie. Hierdoor hoefde ik niet bestraald te worden. Ik wilde geen enkel risico lopen dat het voorstadium van kanker, kanker zou worden.
Dat was ook de reden dat ik de tepel heb laten verwijderen Het gebied lag m.i te dichtbij 1 cm het dcis gebied. Een tepel kan ook voor ellende zorgen want het gedraagt zich als borstweefsel vandaar mijn keuze. Ik krijg later een tattoo wat mijn dochter hilarisch vindt want ik houd niet van tattoās.
In de 1ste operatie is borst geamputeerd en een tissue expander geplaatst om huid en borstspier op te rekken waardoor er later een prothese geplaatst kon worden. Dit is inmiddels gebeurd en de goede borst is wat gelift.
Uitslag na de operatie was dat alles is weggehaald en ook de klier schoon bleek te zijn. Dit betekende geen chemo en geen hormonen.
Ik vond en heb dat altijd gevonden ( ook bij mijn werk bij het bevolkingsonderzoek) maar ik heb geen spijt van mijn beslissing.
Dit heb ik allemaal goed kunnen bespreken met de artsen Dat was echt super
Jij moet je eigen keuze maken hoor maar het is goed als jij je verdiept in de mogelijkheden waarbij jouw wensen ook een rol spelen.
Wat ook een mogelijkeid is een reconstructie met lichaamseigenweefsel
Dit wilde ik niet gezien mijn leeftijd en het lange herstel wat als je ouder bent ook langer duurt
Was ik jonger geweest dan had ik dat gewild
Heel veel sterkte Groet Fleur
Hoi Fleur, Dank voor je bericht. Ja ik heb ook geen keus qua operatie gezien de grootte van de tumor. En ik wil er ook zo snel mogelijk vanaf vandaar dat ik niet gekozen heb voor een reconstructie. Want voor die combi operatie was een langere wachttijd. Nu nog 3 dagen en dan ben ik die tumor kwijt maar ja ik ben dan ook gelijk mn borst kwijt. Wat allemaal een dubbel gevoel geeft. En daarna nog 10 dagen wachten op de uitslag. Ik hoop dat ik daarna net als jij kan zeggen dat alles schoon is. Ik vind het af en toe nog steeds onwezelijk dat ik nu in zo'n traject terecht gekomen ben maar ja de flinke harde schijf in mn borst vertelt mij de waarheid.
Liefs Han
Hoi hoi
Dat dubbele gevoel had ik ook. Want het liefst wil je dit allemaal niet. De operatie dat het nooit meer zo zou worden als het is, ik vond het vreselijk . Ik was trots op mijn borsten 3 kinderen mee gevoed maar ook wilde ik dat alles weg zou zijn. Wat ik niet wilde was plat wakker worden.
De chirurg zei jij weet goed wat je wiltā¦dat wil niet zeggen dat ik niet verdrietig wasā¦ ik vond het heel erg
Nu weet ik dat het ook went
Na de operatie vond ik het hoe raar het ook klinkt dat met kleren aan en compressie bh niet te zien was dat ik geopereerd was omdat de tissue expander er zat. Dit maakte mij zelfverzekerder dat niemand kon zien hoe het er echt uitzag behalve ik
praat en laat je goed voor- en inlichten en sta achter je keuze!
Gtoetjes en sterkte Fleur
Dank Fleur voor het meeleven. Ik ben van plan om na de operatie eerst te gaan ervaren hoe het is om geen borst meer te hebben en dan rustig na te gaan denken over eventuele andere opties. Ik vond het een gerustellend idee dat het later altijd nog aangepast kan worden.
Nu eerst de operatie maar...nog 2 dagen te gaan ....
Groetjes Han
Ohh dat schiet opā¦ spannend voor je en inderdaad daarna tijd om na te denken wat jij wilt
Heel veel sterkte en een snel herstel gewenst!
Groet Fleur
Hi Fleur,
Dank voor je medeleven. Zit nu in het ziekenhuis. Net poortwachtersklier onderzoek gehad. Het gaat straks echt allemaal gebeuren. Vanochtend voor het laatst gedoucht met 2 borsten. Het lijkt nog steeds alsof ik in een film zit..
Nogmaals heel veel sterkte. Straks de operatie .
Heel gek maar mij gaf dat ook rust. Niet meer hoeven denken wat ik zou willen en dan accepteren dat dit het is. De eerste keren in de spiegel kijken is mij hierdoor misschien ook meegevallen Het feit dat alles ā weggehaald wasā gaf rust
Daarnaast moet je ook herstellen van de operatieā¦. wat ook je aandacht nodig heeft. Neem je rust laat de tranen lopen en laat mensen toe en deel wat je bezighoudtā¦ dat geeft troost
Zet ām op!!
Hi Fleur,
Dank voor al je adviezen !
De operatie is inmiddels achter de rug en ik ben flink ingezwachteld en heb behoorlijk pijn. Vanmiddag de confrontatie hoe het eruit zal zien. Ook weer spannend. Maar hoe dan ook de opluchting dat alles weg is overheerst.
En nu nog 10 dagen afwachten op d uitslag van het pathologische onderzoek. Ook weer spannend.
Hoi Han
Wat fijn operatie achter de rug en dat jij ook opluchting ervaart.
Pijn is vervelend maar met pijn -stillers hopelijk straks beter te doen.
Ik heb het met naproxen en paracetamollen op maximale dosis kunnen redden
Oxycodon heb ik niet genomen dat is zo verslavend.
De confrontatie ook achter de rug, raar moment he? Het is zo dubbelā¦. Confronterend en bevrijdend tegelijkertijdā¦..ook dat went
Een vriendin zei tegen mijā¦. Jij bent meer dan alleen je borst en dat is zo waar!!
Hopelijk heb je een redelijke nacht gehad? Beterschap!
Groet Fleur
Hi Fleur,
Ik ben inmiddels weer thuis. De confrontatie was heftig hoor om jezelf zo in de spiegel te zien. Maar de tijdbom is weg en dat is toch het belangrijkste. Nu maar leren om er mee om te gaan. Zal voorlopig ff flink wennen zijn. Daarnaast is het ook nog heel spannend om op de uitslag van de patholoog te wachten. Hoop zo dat alles nu OK is.......
Heb ook best nog behoorlijk wat pijn..slik paracetamol en naproxen.
Groetjes
Han
Hoi Han
Heerlijk om weer thuis te zijn. Je eigen bed is ondanks dat het wennen is om op je rug te slapen, toch het lekkerst. Heb jij ook li en rechts kussens neergelegd? Ik lag helemaal ingebouwdš„“ Het vervelende was uit en in bed maar op je zij rollen benen buitenboord en je dan met de arm opduwen, maakt het wel makkelijker. De confrontatie dat is wel een ding. De nieuwe werkelijkheid en dat heeft tijd nodig om aan te wennen Eerst ben je toch vooral bezig of de wond goed geneest.
Of het echt went? Ik kijk naar de geopereerde borst alsof het van een ander is niet van mijā¦.
Daarnaast ben ik niet onzeker als ik in mijn sport- of in mijn dagelijkse kleding loop.
Vervelend dat je pijn hebt. Zit je aan de maximale dosis? Hopelijk gaat het elke dag een beetje beter.
Groet Fleur!
Hi Fleur
Ja ik herken het slechte slapen. Kan bijna niet op 1 van mn zijde liggen. De wond zwelt nu ook op vanwege het vocht. Moet vanmiddag weer naar het zielenhuis voor de uitslag. Sta inmiddels weer stijf van de zenuwen.....
Groetjes
Han
Hoi Han
Oh ja op je zij liggen is wel een ding. Heb jij een klein kussentje? Dat legde ik onder mijn borst, dat lag wel lekker en dan je ene been over het andere leggen zoals in de stabiele zijligging.
Heb jij geen last van de drain?
Vanmiddag de uitslag dat is zeker spannend. Ik ga voor je duimen dat de uitslag goed is
Heel veel sterkte, groet Fleur!
Hi Fleur,
De uitslag was goed. De snijranden waren schoon en ook de verwijderde poortwachtersklier was schoon. In de verwijderde borst zijn geen kankercellen aangetroffen alleen DCIS 3. De arts zei wel dat het net op tijd was gezien de grootte van de tumor 7 cm.
Ben erg blij dat ik in februari zelf het initiatief heb genomen om naar mijn huisarts te gaan om zelf om een mammografie te vragen. Ik had net een nieuwe huisarts en ik was nog niet in de praktijk geweest. Dus dat was best ff spannend hoe gaat die onbekende arts reageren? Gelukkig heeft ze goed naar mij geluisterd.
De opluchting is nu dus groot maar om zo meteen weer te gaan douchen daar zie ik alweer tegenop. Weer naar die afschuwelijk wond kijken. Voelt allemaal zo dubbel je bent opgelucht en blij maar ook nog steeds verdrietig.
Herken jij dat?
Liefs Han
Hoi Han
Gefeliciteerd met de uitslag. Beter kan het niet worden. Wat een opluchting , zo fijn voor je.
Ja ik herken dat gevoel zeker. Het gevoel van opluchting overheerste wel maar had en heb ook nu nog momenten dat ik denk het is wel heftig en verdrietig. Het is wel een hele rigoreuze behandeling maar ik weerleg dat met de rationele gedachte dat ik blij mag zijn dat ik er op tijd bij was en alles schoon is.
Daarnaast zei de chirurg het is goed dat alles is weggehaald. Die opmerking/bevestiging heb ik ook steeds in mijn hoofd.
Het is zo dubbel
En Han als jij gaat douchen je hoeft niet te kijken. Hang iets voor de de spiegelā¦ kijk wanneer jij er aan toe bent. Als straks de wond meer geneest en jij meer je oude gewoontes kan oppakken merk je steeds meer dat het ok wordt.
Bij mij kwam dat gevoel na de reconstructie.
Geniet van het goede bericht!!
Groet Fleur